Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ευγενίας Ηλιοπούλου

 της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

          Από  μικρή είχα μία ιδιαίτερη αγάπη για την σταθερότητα των σχέσεων. Σχέσεις  με τους ανθρώπους αλλά κυρίως με τα αντικείμενα.

 της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

   Όποτε με ρωτάνε για την οικογένεια μου ,χαμογελάω, συγκινούμε και λέω ότι είμαι πολύ τυχερή στην ζωή μου την θνητή..

της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

    Σ΄ αγαπώ !Το είδα έντεχνα κεντημένο στην λευκή μαξιλαροθήκη μου. Από άγνωστο χέρι. Μάλλον γυναικείο. Το ειρωνικό μου βλέμμα  έσβησε όταν θυμήθηκα ότι ήταν δώρο της θείας μου. Της αξέχαστης Θεοπούλας. Με μεγάλη όρεξη για γλέντι ,γέλιο και καλό φαί. Η μοναδική αδερφή της μητέρας μου. Απλή γυναίκα, πάντα χαμογελαστή και κεφάτη. Πρώην αντάρτισσα ,απτόητη και αισιόδοξη, δοκιμασμένη στα δύσκολα. Πιστή στο ΚΚΕ .Μέχρι τα τελευταία της διάβαζε τον Ριζοσπάστη χωρίς να αμφισβητήσει την ορθότητα της γραμμής.

    Σ΄ αγαπώ ! Εύκολα το ξεστομίζεις αλλά πόσο πραγματικά το νοιώθεις; Σκέφτηκα πόσο  βαθύ είναι το μήνυμα των λέξεων. Πόσες φορές ,στην ζωή μας την πεζή, χρησιμοποιείται ,στα γρήγορα και αλόγιστα για να ξεπεράσουμε μία άβουλη στιγμή; Ξέρεις ποιος πράγματι σε αγαπάει  και σε νοιώθει ,στις τόσες φάσεις της ζωής και πόσο ειλικρινή είναι αυτή η δήλωση. Πόση χαρά και θετική ενέργεια σου δίνουν .Πόσες φορές χρησιμοποιείται για να χαϊδέψει ένα πληγωμένο εγωισμό, μία πονεμένη καρδιά, μία κακή στιγμή; Πόσες φορές κρύβει υπολογισμούς και χειραγώγηση ή στην καλύτερη μία προσπάθεια  ισορρόπησης διαμάχης δύσκολων και ασύμβατων χαρακτήρων;

  Σ΄ αγαπώ ! Το λένε και αυτοί που σκοτώνουν στο ξύλο την αγαπημένη τους. Οι άνδρες που δεν δέχονται ότι η αγάπη σταματά όταν κυριαρχεί η βία και η κτητική τάση που μεταμορφώνει την γυναίκα σε αντικείμενο που δεν δικαιούται φωνή και ανάστημα. Που δεν δέχεται την ισότητα των φύλων στην  ζωή  και την γυναίκα εκτός από την  φυλακή του γάμου. Εχθές μία  η άτυχη 40χρονη που είχε κάνει πριν δύο χρόνια, καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία, κατά του εν διαστάσει συζύγου της, συμπλήρωσε την  φρικιαστική στατιστική στην χώρα μας. 65 γυναίκες έχουν δολοφονηθεί(2022-2024), την ώρα που τίθεται επί τάπητος η συζήτηση για τη νομική κατοχύρωση του όρου «γυναικοκτονία».

   Σ΄ αγαπώ ! Ηχεί τόσο όμορφα! Πότε ανακαλύψαμε το τι πραγματικά δηλώνουμε όταν το λέμε; Πότε καταλάβαμε ότι αποτελεί μία δέσμευση και μία υπόσχεση ότι θα σταθούμε δίπλα σε αυτόν που αγαπάμε; Οι λέξεις  κρύβουν πολλές φορές παγίδες και σε αυτή την ζωή η συνεννόηση παίζει μεγάλο ρόλο για να επιβιώσουμε σε κακές ΄΄ καιρικές συνθήκες ΄΄ και τελικά να δημιουργήσουμε μία ευχάριστη ατμόσφαιρα στην αβέβαιη πορεία μας.

   Σ΄ αγαπώ ! Πόσο καθησυχάζεις όταν το ακούς. ¨Όλα δείχνουν  πιο αισιόδοξα και πιο λαμπερά. Υπάρχει μία ψυχή που σε σκέπτεται ,σε νοιώθει και σε πονάει. Δεν είσαι μόνος και μπλεγμένος στην ανωνυμία της σύγχρονης και άχαρης ζωής μας. Έχει νόημα να ζήσεις!

   της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Στην χώρα όπου γεννήθηκα, στην πανέμορφη Ρουμανία, υπήρχε και ακόμα υπάρχει ένα έθιμο. Αν είσαι γυναίκα  και ακόμα ανησυχείς για το μέλλον και τον χαρακτήρα σου(όσο και να σε στεναχωρεί αυτό) επιλέγεις μία  από τις πρώτες 9 ημέρες του Μαρτίου με σκοπό να μάθεις  λίγα για τον εαυτό σου. Δεν έχει σημασία τι έχεις πετύχει μέχρι εκείνη την στιγμή ,στην ζωή σου, αλλά πως θα είσαι  πιο ευτυχής και πιο επιτυχημένη για το υπόλοιπο του χρόνου. Ανάλογα με το πως θα εξελιχθεί κλιματολογικά η ημέρα που επέλεξες  θα  είναι  ο χαρακτήρας και η πορεία σου. Σαν μία εν λευκό συναλλαγματική που υπογραφεις με τον Θεούλη, εκεί ψηλά. Τελεία και παύλα χωρίς καμία ανοχή για περαιτέρω.

   Όπως τα πάντα, σε αυτή την ζωή, πολλά ρητά κρίνονται στο φίνις και συχνά διαψεύδονται, από την σκληρή πραγματικότητα. Άλλα βλέπεις και ψάχνεις στην ηλιόλουστη ημέρα  που σε γεμίζει με θετική ενέργεια και άλλα γεγονότα σε λυγίζουν και σε γεμίζουν αυτοκαταστροφικές σκέψεις. Σου μένει η ικανοποίηση  των ολιγόωρων στιγμών  ευφορίας. Ανακαλύπτεις αυτό που ζήσαμε πολλές φορές στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου .Άλλο η θεωρία και τα προεκλογικά προγράμματα και άλλο η εφαρμογή στην πράξη και  η απογοητευτική επιστροφή στην ύλη και την σκληρή πραγματικότητα. Η ανάγκη ψαλιδίζει  τα φτερά όπως ο ήλιος λιώνει την κηρήθρα από τα φτερά του Ικάρου. Άλλωστε ο Δαίδαλος έδωσε οδηγίες στον  Ίκαρο, για την πτήση προειδοποιώντας τον πως αν πλησιάζει πολύ κοντά στο νερό της θάλασσας, η υγρασία θα βάραινε τα φτερά αχρηστεύοντας τα. Εάν επίσης πετούσε πολύ ψηλά κοντά στον ήλιο, η υψηλή θερμοκρασία θα έλιωνε το κερί και τα φτερά θα καταστρέφονταν. Έτσι  ένας ώριμος άνθρωπος περιορίζει τις προσδοκίες του για την ημέρα  της Γριάς. Τις προσαρμόζει στις καταστάσεις και ενίοτε τις περιορίζει στην πεζή πραγματικότητα. Εγώ, περισσότερο από συνήθεια, ενέδωσα  και  επέλεξα την ημέρα  της γριάς μου και περιμένω ,από το πρωί να δω πως θα εξελιχθεί. Μου αρέσουν τα παραμύθια και  με κολακεύει η ιδέα ότι κάποια πράγματα είναι στο χέρι και στην τύχη μου. Η πραγματικότητα με διαψεύδει ,σε μόνιμη βάση, αλλά επιμένω στο πακέτο ευτυχίας που ο Θεός τοποθέτησε στην πόρτα μου. Βγει δεν βγει με αυτό θα μείνω!

    Εκεί που πετούσα σε πελάγη ευτυχίας έπαθα ένα σοκ. Μία γυναικεία φωνή ,στην οθόνη της τηλεόρασης, καλούσε τις γυναίκες σε αντίδραση και δημόσια καταγγελία ,με προσγείωσε στην σκληρή πραγματικότητα. Τι όνειρα ,πλάνα και παραμύθια  για την ηλιόλουστη ημέρα της γριάς. Για πολλοστή φορά κάποιος σαλεμένος άντρας  κακοποίησε  και σκότωσε  μία γυναίκα. με πρόσχημα ότι  σαν  αμελητέα ποσότητα που είναι  δεν της αξίζει να ζήσει αφού τόλμησε την επανάσταση, την αντίδραση  και  τον παράτησε. Ο διασυρμός του  και η δημόσια ταπείνωση του από την ανάξια γυναίκα σηκώνει μόνο μία τιμωρία. Τον θάνατο της. Η χώρα μας κατέχει την υψηλότερη ετήσια αύξηση σε δολοφονίες γυναικών και θηλυκοτήτων από άνδρες λόγω του φύλου τους. Πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα σε 20 ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα παρουσίασε κατά τη διάρκεια της πανδημίας αύξηση γυναικοκτονιών κατά 187,5% μέσα σε μόλις έναν χρόνο. Από το 2020 μέχρι το 2021. Στην Ελλάδα η γυναίκα  αποτελεί είδος προς εξαφάνιση αφού οι  γυναικοκτονίες  (13 το 2023)δεν αποτελούν πλέον είδηση. Σε όλη την χώρα ξένες ή ντόπιες ,νέες η γριές, παντρεμένες η ελεύθερες κακοποιούνται καθημερινά και σπάνια βρίσκουν τον δίκιο τους .Την ημέρα της γυναίκας  μόνο το ξεχνάμε για λίγο και μετά πάλι από την αρχή!

   της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

  Από μικροί ,μερικοί άνθρωποι, ξεχωρίζουν. Έχουν αστέρι; Έχουν τύχη; Τέλος πάντων κάτι έχουν  και η μοίρα τους προστατεύει ,τους χαϊδεύει  και τους τα  φέρνει όλα πρίμα.