μας υποχρεώνουν να δούμε επιτέλους με την απαραίτητη αποφασιστικότητα τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μέλλον χωρίς πυρηνικά.
Ένα τέταρτο του αιώνα μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ, στις 26 Απριλίου 2011, η ραδιενεργή κληρονομιά του είναι ακόμα μαζί μας: Δεκάδες χιλιάδες νεκροί και βαριά άρρωστοι, ολόκληρες περιοχές ακόμα αποκλεισμένες, εκατοντάδες τόνοι υψηλά ραδιενεργών υλικών πρόχειρα θαμμένων, που ακόμα περιμένουν μια στοιχειωδώς ασφαλή διαχείριση.
Η καταστροφή στη Φουκουσίμα, σε μια χώρα-πρότυπο για τους υπερασπιστές της πυρηνικής ενέργειας, επιβεβαίωσε πως αυτή ποτέ δε θα είναι απόλυτα ασφαλής. Πάντα θα συνοδεύεται από ένα δυσθεώρητο ρίσκο το οποίο δεν έχουμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε.
Στη γειτονιά μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, πρέπει να παγώσουν τα σχέδια για κατασκευή νέων πυρηνικών σταθμών, να κλείσουν άμεσα οι παλιότεροι και επικίνδυνοι από τους υφιστάμενους αντιδραστήρες, να τεθούν οι αυστηρότερες δυνατές προδιαγραφές και σαφές χρονοδιάγραμμα κλεισίματος, σε όσους συνεχίσουν να λειτουργούν το επόμενο διάστημα.
Την ίδια στιγμή, η ενεργειακή και η κλιματική κρίση δεν περιμένει. Τώρα που έγινε πια σαφές και στους πιο δύσπιστους ότι μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και ότι η εποχή της φτηνής και άφθονης ενέργειας τέλειωσε οριστικά, είναι διπλά επιτακτική η ανάγκη να σχεδιάσουμε και να αρχίσουμε να υλοποιούμε άμεσα τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειακό μέλλον, βασισμένο στην εξοικονόμηση ενέργειας και τις ανανεώσιμες πηγές, χωρίς ορυκτά καύσιμα ή πυρηνικά.

Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων