και την Αχλάδα, γεγονός που επηρέασε και τη στάση των Περιφερειακών Συμβούλων. Σημαντική ήταν και η τοποθέτηση του κ. Μιχάλη Πετράκου, Συντονιστή των Οικολόγων Πράσινων στην Δυτική Μακεδονία, ο οποίος τόνισε :

· την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική απαξίωση που βιώνει η περιοχή (και θα επιτείνει η διάνοιξη του νέου ορυχείου),

· την υποχρέωση της Περιφέρειας όχι απλά να στηρίξει τους κατοίκους, αλλά να μπει μπροστά, λαμβάνοντας τις απαραίτητες νομικές και πολιτικές πρωτοβουλίες και δίνοντας έτσι περισσότερο κύρος στον αγώνα των κατοίκων

Το Σάββατο 29/10/2011, ο κ. Μιχάλης Πετράκος μαζί με δύο αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τον κ. Αντώνη Κύρινα, Περιφερειακό Σύμβουλο, και τον κ. Λευτέρη Ιωαννίδη, Δημοτικό Σύμβουλο Κοζάνης, επισκέφτηκαν την περιοχή και ενημερώθηκαν από πολίτες και εκπροσώπους περιβαλλοντικών οργανώσεων της Αχλάδας και της Μελίτης. Επίσης περιηγήθηκαν τα ορυχεία και διαπίστωσαν για άλλη μια φορά την έντονη περιβαλλοντική υποβάθμιση της περιοχής.

Σημειώνεται ότι πολύ κοντά στον οικισμό της Αχλάδας λειτουργούν ήδη δύο ορυχεία, τα οποία δημιουργούν έναν κλοιό γύρω από το χωριό και διαιωνίζουν τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων. Το κυριότερα προβλήματα είναι ότι τα ορυχεία σχεδόν ακουμπούν στο χωριό και το επιβαρύνουν πολλαπλά, καθώς και το γεγονός ότι οι περιβαλλοντικοί όροι παραβιάζονται συχνά, ενώ οι έλεγχοι είναι υποτυπώδεις. Κανείς σκεπτόμενος άνθρωπος, πολύ περισσότερο εάν διαμένει στην περιοχή, δεν μπορεί να πει το ναι σε νέα ορυχεία και άλλες επεκτάσεις, χωρίς να συνυπολογίζει το πρόβλημα βιωσιμότητας των πληττόμενων οικισμών.

Δυστυχώς το μοντέλο ηλεκτροπαραγωγής που ακολουθεί η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και η εμμονή στην εντατική χρήση ορυκτών καυσίμων έχει διαμορφώσει δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στους γειτνιάζοντες με τα ορυχεία οικισμούς της Δυτ. Μακεδονίας. Η Μαυροπηγή, η Ποντοκώμη, οι Ανάργυροι, η Ακρινή, ο Αγ. Δημήτριος, η Ποντοκώμη, το Μαυροδέντρι είναι ουσιαστικά τα θύματα της μονοκαλλιέργειας του λιγνίτη και ενός ανεπαρκούς θεσμικού πλαισίου, η εφαρμογή του οποίου επαφίεται στον .. πατριωτισμό των κατοίκων.

Η λύση είναι η σταδιακή απεξάρτηση από το λιγνίτη με παράλληλη γενναία οικονομική στήριξη των τοπικών κοινωνιών σε άλλες διεξόδους (κατασκευή εξοπλισμού πράσινης ενέργειας, βιολογική γεωργία, δίκτυα μικροπαραγωγών ΑΠΕ, αξιοποίηση βιομάζας με παράλληλες δράσεις καθετοποίησης και αναπροσανατολισμού των καλλιεργειών κλπ ).

Η κρίση που βιώνει όλο το ενεργειακό λεκανοπέδιο Δυτικής Μακεδονίας είναι τριπλή: οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική. Για αυτό θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ενιαία με ένα εικοσαετές πράσινο σχέδιο μετάβασης στη μεταλιγνιτική περίοδο. Κάθε άλλη αποσπασματική αντιμετώπιση απλά θα μεταφέρει το πρόβλημα στις επόμενες γενιές, οι οποίες ήδη είναι φορτωμένες με τα πολλά περιβαλλοντικά και οικονομικά χρέη των προηγούμενων.