· προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις στο ευρύτερο περιβάλλον, φυσικό & ανθρωπογενές,
· προβαίνουν σε καταστροφικές πράξεις σε βάρος νόμιμων επιχειρήσεων,
· σνομπάρουν το διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες
Τα μινκ (και γενικότερα τα ζώα των εκτροφείων) στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν επιβιώνουν, όταν αφεθούν ελεύθερα υπό αυτές τις συνθήκες. Δεν έχουν μηχανισμούς άμυνας και αυτοπροστασίας, πέφτουν θύματα τροχαίων, θανατώνονται από τους ανθρώπους επειδή είναι επιθετικά και προκαλούν ζημιές ή, τέλος, πεθαίνουν βασανιστικά από ασιτία. Συχνά τα μινκ για να τραφούν κάνουν επιδρομές στα κοτέτσια των αγροτόσπιτων, (όπου τα πουλερικά ζουν συνήθως σε συνθήκες πολύ καλύτερες από τα βιομηχανικά πτηνοτροφεία). Οι κάτοικοι εξοντώνουν τα απελεύθερα μινκ από ανάγκη, αλλά και ορισμένοι από χόμπι (συνήθως οι κυνηγοί), ενώ δεν είναι λίγα και τα μικρά παιδιά που … παίρνουν μαθήματα ως «εξολοθρευτές».
Ας σημειωθεί ότι πάνω από τα μισά ζώα έχουν ήδη ξαναγυρίσει στα εκτροφεία σε αναζήτηση τροφής και αντιμετωπίζουν προοπτική άμεσης σφαγής, διότι χάθηκαν οι ταυτότητες τους και είναι σχεδόν αδύνατο να ζήσουν εάν τοποθετηθούν σε κλουβιά με άλλες οικογένειες. Για τα ζώα αυτά ο πιο πιθανός τρόπος επιβίωσης είναι να μεταφερθούν στις Η.Π.Α ή στον Καναδά, όπου είναι το φυσικό τους περιβάλλον. Είναι μια λύση που πρέπει να διερευνηθεί, σε συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις της Βόρειας Αμερικής.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές πως οι απελευθερώσεις αυτές δε βοηθούν τα έγκλειστα ζώα, βάζουν σε κίνδυνο τα οικοσυστήματα της περιοχής, ενώ υπονομεύουν το οικολογικό κίνημα, το οποίο αμαυρώνεται και κατηγορείται αδίκως και ισοπεδωτικά. Μετά τις γελοίες διαδόσεις για τα φίδια, τους λύκους και τους ψύλλους που δήθεν απελευθερώνουν οι οικολογικές οργανώσεις, (διαδόσεις που δεν πείθουν πλέον κανένα), οι συκοφαντίες αναζωπυρώνονται στο έδαφος τέτοιων αδιέξοδων ενεργειών. Εκτιμούμε ότι οι πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας που γνωρίζουν τα έργα και τα στελέχη των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των Οικολόγων Πράσινων δεν θα παρασυρθούν από τη νέα λασπολογία σε βάρος του ανερχόμενου – και για αυτό ενοχλητικού – οικολογικού κινήματος.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν κάθε θεμιτό μέσο για να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των ζώων που κατά κανόνα κατοχυρώνονται σε διεθνείς συμβάσεις, τις οποίες έχει υπογράψει και η χώρα μας. Οι συνθήκες εκτροφής και θανάτωσης των γουνοφόρων ζώων καθώς και η διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων ορισμένων μεταποιητικών επιχειρήσεων της γούνας είναι συχνά αποκρουστικές και σπανίως ελέγχονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες, παρ’ ότι οι επιχειρήσεις αυτού του είδους επιδοτούνται αδρά. Γι’ αυτό χρέος των ευαίσθητων πολιτών και των οργανώσεων είναι να καταγγέλλουν καθε παράβαση.
Από την άλλη όσοι επαγγέλλονται μια «επαναστατική» ηθική απέναντι στο περιβάλλον και τα ζώα, θα πρέπει πρώτα από όλα να συνδεθούν με την τοπική κοινωνία κάθε περιοχής. Τυφλές ενέργειες οργανώσεων από άλλες χώρες ή περιοχές, όπως το ALF από τις Η.Π.Α. που ανέλαβε την ευθύνη, κάνουν ακριβώς το αντίθετο.
Πρέπει συνεπώς και στην Δυτική Μακεδονία να βρεθούν τρόποι σταδιακής και οριστικής μετάβασης σε μια νέα εποχή, όπου η γουνοποιία θα αντικατασταθεί με εναλλακτικές παραγωγικές δραστηριότητες. Για το σκοπό αυτό απαιτείται σοβαρός διάλογος, πολιτικές κινήτρων – αντικινήτρων και καταληκτικές ημερομηνίες, ώστε να μην πληγούν ανεπανόρθωτα οι 15.000 περίπου πολίτες που άμεσα ή έμμεσα απασχολούνται στη γούνα. Με εύκολα συνθήματα, κραυγές και «απελευθερωτές» δεν λύνεται το πρόβλημα
Δεν είναι δυνατόν να επιδοτείται συνεχώς η γούνα και να προωθούνται χαριστικές ρυθμίσεις των δανείων σε βάρος των φορολογουμένων πολιτών και της ίσης μεταχείρισης των επιχειρήσεων.