Εδώ που ακόμα περιμένουμε την αφύπνιση ως την κινητήρια δύναμη για την ανατροπή και αλλαγή του σαθρού κομματικού και «θεσμικού» κατεστημένου. Εδώ που οι δείκτες του ρολογιού σταμάτησαν να γυρίζουν για τους πολίτες αλλά μονάχα για τους λίγους. Αναλόγως αντίστροφα. Για τους «εκλεκτούς» μιας άρχουσας τάξης - τόσο υποτακτικής όσο χρειάζεται για να μην υπάρχει καν Κράτος, ελεύθερα συγκροτημένο και ανεξάρτητο. Μα πώς να υπάρξει; Αφού κάποιοι έτσι μας θέλουν. Υποταγμένους στις δικές τους προσταγές. Στις φουρτούνες δοκιμάσαμε καπεταναίους. Δειλούς και ανίκανους. Ώρα για αποβίβαση λοιπόν; Διότι για να κάνεις επανάσταση χρειάζεσαι πολίτες – διεκδικητές και όχι πολίτες – αυλικούς. Θέλει κότσια η δικαιοσύνη. Άλλα τόσα η θεμελίωση της Δημοκρατίας μας.

Έρχεσαι Πρόεδρε για να συμμαχήσεις μαζί μας για ένα μαχητικό μέτωπο για μια Ευρώπη των λαών, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Έχε όμως κατά νου αυτό: Ότι έρχεσαι εδώ, στον τόπο για τον οποίο ο ποιητής έγραψε: «Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα χωρίς τίποτα να νιώσουμε». Εσύ το ξέρεις καλύτερα, ότι χρειάζεται να είσαι μάγκας πολιτικός για να μπορέσεις να αντιστρέψεις το ρου της ιστορίας. Πρέπει να διαθέτεις ηθικές περγαμηνές για να καταφέρεις να αναδομήσεις συθέμελα όλα αυτά που οδήγησαν τον τόπο στον κοινωνικό, πολιτισμικό και οικονομικό μαρασμό. Πώς να απεμπλακείς όταν δεν ξέρεις το πώς, ή όταν φοβάσαι, ή όταν υποσχέθηκες σε κάποιους ότι θα εξυπηρετήσεις τα δικά τους συμφέροντα;

Εδώ, στην Κύπρο μας, που η πολιτική έγινε ένα με την οικονομική μαφία, με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Εδώ, που οι νέοι είναι στο περιθώριο διότι αποτελούν τροχοπέδη στα σχέδια τους. Εδώ που οι θεσμοί δεν είναι Θεσμοί αλλά εντολοδόχα όργανα συγκάλυψης και συνενοχής. Και στο τέλος... για ποια ελπίδα μιλάμε; Από πού να ξεκινήσεις και που να τελειώσεις. Από την ελπίδα να ξυπνήσει αυτός ο λαός και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του; Φοβάμαι να στοιχηματίσω σε αυτή την ελπίδα Πρόεδρε. Αλλά θα συνεχίσουμε – ως νέοι – να δίνουμε τον αγώνα μας μέχρι τέλους.

Καλώς να ορίσεις Πρόεδρε. Τι κι αν έστειλε ο Ονήσιλος δέκα χιλιάδες μέλισσες... τι κι αν στέλνει δέκα χιλιάδες και μία. Βέβαια, θα μου πεις – η ελπίδα έρχεται - . Σε αυτή την ελπίδα προσβλέπουμε όλοι.

Το σίγουρο είναι ότι ως Κίνημα Οικολόγων, ως ένα Κίνημα αντίστασης και αγωνιστικότητας θα σταθούμε στο πλευρό σου, και θα αγωνιστούμε μαζί σου για μια καλύτερη Ευρώπη, για το καλό του τόπου μας, για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης, της ισονομίας και της αξιοκρατίας.

Θα τα πούμε σε λίγες ώρες,

Ανδρέας Ν. Μασούρας

Αντιπρόεδρος Κινήματος Οικολόγων. Ακαδημαϊκός.