Είμαι ένας Έλληνας πολίτης, επιχειρηματίας, 46 ετών και νοιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω απευθείας μαζί σας, την κρίσιμη αυτή ώρα για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Είμαι μέλος στο διοικητικό συμβούλιο του μεγαλύτερου Επιμελητηρίου της Ελλάδας και με την ιδιότητα αυτή μπορώ και ενημερώνομαι καθημερινά, από πρώτο χέρι, για την κατάσταση στην επιχειρηματική κοινότητα και γενικά στην Οικονομία της Ελλάδας.
Είναι προφανές ότι η χώρα μας, όπως αυτή εκφράζεται από την δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση, έχει θέσεις διαμετρικά αντίθετες από τους δανειστές της, ανάμεσα στους οποίους οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες, αναφορικά με τον τρόπο διεξόδου από την κρίση που μας τυραννάει εδώ και πολλά χρόνια.
Θα ήθελα να σας μεταφέρω πώς αισθάνομαι, με την πίστη ότι εκφράζω ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων.
Η χώρα μας έχει δανειστεί πολύ περισσότερα χρήματα από ότι μπορεί να πληρώσει. Θεωρώ ότι ένα χρέος έχει πάντα δυο μέρη που έχουν κοινή ευθύνη, αυτούς που δανείζουν και αυτούς που δανείζονται. Θα υιοθετήσω, για τους σκοπούς της παρούσας επιστολής, την θέση των δανειστών μας ότι ολόκληρη η ευθύνη είναι του ελληνικού λαού.
Η χώρα μας είχε άθλιες συνθήκες σε πολλά επίπεδα και καλείται να τα αλλάξει όλα με βάση τις συμφωνίες ανάμεσα στην χώρα και στους δανειστές. Προσωπικά αναγνωρίζω (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων) την επείγουσα ανάγκη για μεταρρυθμίσεις. Στεναχωριέμαι φυσικά γιατί μετά από 5 χρόνια πίεσης, οι ανάγκες για μεταρρυθμίσεις παραμένουν «επείγουσες». Θεωρώ ότι στην κοινή Ευρωπαϊκή οικογένεια θα έπρεπε η Ευρώπη να μην είχε επιτρέψει σε χώρες όπως η δική μου να έχουν τέτοιες άθλιες καταστάσεις, καταστάσεις που απέχουν πολύ από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Θα υιοθετήσω, για τους σκοπούς της παρούσας επιστολής, την θέση των δανειστών μας ότι ολόκληρη η ευθύνη είναι του ελληνικού λαού.
Προσωπικά ανήκω στον μεγάλο αριθμό Ελλήνων που είναι κατεστραμμένοι λόγω της κρίσης (κυρίως, αλλά και λόγω των αθλίων συνθηκών ανταγωνισμού στην χώρα μας). Μαζί με εμένα 1.500.000 άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι με πολύ χαμηλές συντάξεις, εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που πτώχευσαν λόγω της κρίσης.
Ενδεχομένως στην Ευρώπη να έχετε την εντύπωση ότι οι Έλληνες ακόμα ευημερούν και συνεχίζουν να σας ξεγελάνε, όπως έκαναν οι Κυβερνήσεις μας επί σειρά ετών με ψευδή στατιστικά στοιχεία. Ζώντας όμως στην πραγματικότητα θα ήθελα να προσπαθήσω να σας την μεταφέρω,.
Πραγματικά στην Ελλάδα παραμένουν ακόμα ορισμένες κατηγορίες πολιτών που δεν έχουν πληγωθεί από την Κρίση ή έχουν πληγωθεί περιορισμένα. Όμως αυτοί είναι η μικρή μειοψηφία.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων υποφέρει. Υποφέρει γιατί ίσως να έφταιξε για τις επιλογές της και τις πράξεις της (όχι όλοι μαζί για όλα) τις προηγούμενες δεκαετίες. Υποφέρει γιατί η κρίση την πλήγωσε χωρίς να έχει ευθύνη για το παρελθόν (πχ οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα). Σε κάθε περίπτωση, για κάθε λόγο, υποφέρει πραγματικά.
Οι συζητήσεις στα σπίτια και στις παρέες επικεντρώνονται σχεδόν πάντα στο θέμα αυτό. Ένας μεγάλος αριθμός ελλήνων βρίσκεται σε άθλια κατάσταση και δεν τον αγγίζουν οι απειλές περί χρεοκοπίας, περί bank run κλπ. Ήδη έχουν χρεοκοπήσει και δεν τους προκαλεί εντύπωση η χρεοκοπία της χώρας. Ήδη ζουν χωρίς ρεύμα, χωρίς τηλέφωνο και δεν τους τρομάζει η σύγκρουση. Ήδη είναι άνεργοι επί πολλούς μήνες, ακόμα και για πολλά χρόνια και δεν τους τρομάζει το «μαύρο μέλλον». Ζούνε ήδη σε αυτό. Ήδη δεν έχουν ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες και δεν τους απασχολεί το bank run.
Πολλοί έλληνες έχουν plan B, αφού έχουν δεσμούς με το χωριό τους ή με το εξωτερικό και σχεδιάζουν να ζήσουν εκεί στις δύσκολες στιγμές της πιθανής χρεοκοπίας. Ανάλογα αντιμετώπισαν την καταστροφή της χώρας μας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καταστροφή για την οποία ουδείς μας αποζημίωσε, ΟΥΔΕΠΟΤΕ.
Υπάρχει φυσικά και η μερίδα των Ελλήνων (καλά να είναι οι άνθρωποι) που δεν έχουν τα ίδια προβλήματα και δεν τους ενοχλεί η κατάσταση να παραμείνει ως έχει. Πολλοί από αυτούς μάλιστα στηρίζουν σήμερα κατεστραμμένους συμπολίτες μας (συγγενείς, φίλοι κλπ).
Κάποιοι από αυτούς δεν ασχολούνται καν με το πιθανό bank run, αφού ήδη έχουν μεταφέρει τα χρήματα τους σε τράπεζες του εξωτερικού. Μάλιστα πιθανόν ανάμεσά τους να είναι και κάποιοι από τους συνομιλητές σας (ως δανειστές μας) επί σειρά ετών.
Μεγάλη μερίδα των Ελλήνων είναι απογοητευμένοι από την βοήθεια που έλαβε η χώρα την τελευταία 5ετία. Το πρόγραμμα βοήθειας είχε στόχο σήμερα, το 2015, η Ελλάδα να έχει αλλάξει, σήμερα η Ελλάδα να ήταν σε τροχιά σημαντικής Ανάπτυξης. Δεν είναι όμως έτσι η πραγματικότητα. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων βλέπει ότι το πρόγραμμα στήριξης απέτυχε, με ευθύνη των σχεδιαστών του. Για αυτό δεν πιστεύει ότι αν συνεχίσει η εφαρμογή του παλιού προγράμματος θα επιτευχθεί κάτι καλύτερο.
Μιλούσα με έναν φίλο μου και μου περιέγραψε την κατάσταση με ένα πραγματικό παράδειγμα.
Ο φίλος μου έχει χωρίσει. Μου είπε ότι 1-2 χρόνια πριν φτάσει στην χωρισμό τα πράγματα στο σπίτι του ήταν ήδη πολύ άσχημα. Οι σχέσεις του με την γυναίκα του πολύ κακές, τα παιδιά περνούσαν άσχημα, τα οικονομικά προβλήματα μεγάλα. Όμως προσπαθούσε να μην χωρίσει γιατί θεωρούσε το διαζύγιο την χειρότερη λύση, θεωρούσε ότι τα πάντα θα ήταν χειρότερα στην συνέχεια. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο δεν απέφυγε τον χωρισμό.
Στην αρχή τα πράγματα ήταν πραγματικά άσχημα. Σύντομα όμως άλλαξαν. Τα παιδιά κατάλαβαν τους λόγους του διαζυγίου. Τον στήριξαν οικονομικά και ηθικά οι καλοί φίλοι αλλά και άλλοι που είχαν συμφέρον. Ο ίδιος έφτιαξε την ζωή του και πάλι. Η πρώην σύζυγος του παντρεύτηκε και πάλι και είναι ευτυχισμένη μαζί με τα παιδιά τους με την καινούρια οικογένεια. Ο φίλος μου άλλαξε δουλειά και πλέον έχει πολύ περισσότερα χρήματα από το παρελθόν.
Μάλιστα ένας φίλος του φίλου μου είδε ότι το διαζύγιό του δεν τον «κατέστρεψε» και πήρε και αυτός την απόφαση να χωρίσει.
Η αλήθεια είναι φυσικά ότι θα μπορούσαν τα πράγματα να πάνε χειρότερα για τον φίλο μου μετά το διαζύγιο. Όμως στην περίπτωση του δεν πήγαν.
Αναρωτιέστε αν οι Έλληνες φοβούνται το μαύρο αύριο. Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν το θέλει, κανείς δεν θέλει χειρότερες στιγμές στην ζωή του, κανείς δεν θέλει το «διαζύγιο» μετά από πολλά χρόνια «γάμου». Όμως όταν στον «γάμο» περνάς πολύ άσχημα, τελικά δεν σε ενοχλεί πολύ και η ιδέα του διαζυγίου. Ειδικά αν πιστεύεις ότι μπορείς να φτιάξεις την ζωή σου σε άλλη οικογένεια στο μέλλον.
Αξιότιμες κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι των Ευρωπαίων συμπολιτών μας.
Η Ελλάδα θέλει να μείνει στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Όμως μην ξεχνάτε ότι είμαστε άνθρωποι και όχι μηχανές ούτε ζώα.
Με εξευτελισμό της υπόστασης μας δεν θα δεχτούμε να παραμείνουμε σε αυτό το «γάμο». Τουλάχιστον η πλειοψηφία των Ελλήνων που υποφέρει. Και αν η πλειοψηφία νοιώσει έτσι, αντιλαμβάνεστε ότι οι μελλοντικές εξελίξεις θα είναι εξαιρετικά δυσάρεστες. Ειδικά δε αν οι Βρετανοί συμπολίτες μας αποφασίσουν και εκείνοι την αποχώρηση τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν είναι θέμα Αριστερής ή Δεξιάς Κυβέρνησης. Είναι θέμα αξιοπρέπειας. Και όπως γνωρίζετε πολύ καλά η Αξιοπρέπεια δεν ανήκει στα Αριστερά ή στα Δεξιά ή στο Κέντρο. Παρόλα αυτά ψηφίζει και επιλέγει τον δρόμο της ζωής της.
Με εκτίμηση και ευχές για μια λύση στο Ευρωπαϊκό πρόβλημα της Ελλάδας Μέλος του ΔΣ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών