Στους δρόμους της ενηλικίωσης και του νεορεαλισμού

Η δύναμη δεν προκύπτει από τις δαφνοστεφανωμένες  νίκες. Οι μάχες που δίνει κάποιος είναι αυτές που μεγαλώνουν τη δύναμή του.

Το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ δημοσιεύει το νέο Focus Report του Παρατηρητηρίου του Ταμείου Ανάκαμψης & Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0» και ΕΣΠΑ 2014-2020 / 2021-2027.

Ο μοναδικός Μίλτος Τεντόγλου ακόμη πιο μακριά και οι ΔυτικοΜακεδόνες και πάλι υπερήφανοι! 

Καταγγελία για Διπλοπαραταξιακή Συγκρότηση του Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπ/κων Α/βαθμιας Εκπ/σης Κοζάνης.

Μυστήριο ποτισμένο με μαύρο χιούμορ.

«Βέβαια, οι ιστορίες και η αλήθεια δεν είναι ποτέ ξεκάθαρες όπως το φως από πρίσμα. Κάθε ιστορία δημιουργεί μια νέα αλήθεια μια νέα εκδοχή γεγονότων και το φως όπως και ο χρόνος κινείται προς μια κατεύθυνση. Πώς να διερευνήσεις το παρελθόν πώς να μάθεις τι συνέβη πραγματικά;» Αναρωτιέται ο ιδανικός αφηγητής ή ο ιδανικός θεατής κάπου στη μέση μιας καλής σειράς, μιας καλής ταινίας ή ενός σπουδαίου έργου τέχνης.

Το «Bodkin» είναι ένα θρίλερ που προβάλλεται στο Netflix με  στοιχεία μυστηρίου και σκοτεινής κωμωδίας που κατακλύζουν τη σειρά μέχρι και την τελευταία της σεκάνς. Η σειρά μας μεταφέρει σε μια ήσυχη πόλη στην ιρλανδική ακτή, η υπόθεση της περιστρέφεται γύρω από τρεις podcasters, ο καθένας από τους οποίους φέρνει στο τραπέζι τις δικές του μοναδικές προοπτικές, τα δικά του φορτία και δικές του προσωπικές ιστορίες. Αυτοί οι χαρακτήρες - ελαττωματικοί, προβληματικοί, σχετικοί και πλούσια αναπτυγμένοι - βρέθηκαν να έλκονται από μια κοινή περιέργεια και την επιθυμία να αποκαλύψουν την αλήθεια πίσω από ένα μυστήριο 25 ετών. Αποστολή τους είναι να ερευνήσουν την εξαφάνιση τριών αγνώστων, μια ανεξιχνίαστη υπόθεση που έχει αφήσει την πόλη τυλιγμένη σε ψιθύρους και εικασίες, μύθους και απορίες.

Καθώς οι podcasters ξεψαχνίζουν την υπόθεση, έρχονται αντιμέτωποι με έναν λαβύρινθο από μυστικά, ψέματα και ελαττωματικές αλήθειες που έχουν από καιρό θαφτεί στην ειδυλλιακή όψη της πόλης. Το ερώτημα που ξεκινούν να απαντήσουν, «Τι είναι αλήθεια και τι είναι ιστορία;», χρησιμεύει ως θεματική ραχοκοκαλιά της σειράς. Αυτή η έρευνα δεν είναι απλώς ένα αφηγηματικό μέσο, αλλά μια βαθιά φιλοσοφική αναζήτηση που προκαλεί τόσο τους χαρακτήρες όσο και τους πολίτες να επανεξετάσουν τη φύση της ίδιας της πραγματικότητας.

Το όραμα του δημιουργού της σειράς Τζες Σαρφ για το «Bodkin» είναι σαφές: αμφισβητώντας την ίδια τη δομή της αλήθειας, οι χαρακτήρες αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τη συχνά θολή γραμμή μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας. Αυτή η θεματική εξερεύνηση είναι που κάνει το «Bodkin» να ξεχωρίζει από άλλα δράματα μυστηρίου. Δεν πρόκειται απλώς για την εξιχνίαση ενός εγκλήματος- πρόκειται για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ιστορίες λέγονται, θυμούνται και αναδιαμορφώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Η ίδια η πόλη, με τους καταπράσινους λόφους και τη γραφική αρχιτεκτονική της, παίζει καθοριστικό ρόλο στην αφήγηση. Είναι ένας χαρακτήρας από μόνη της, που κρύβει τα δικά της μυστικά και τη δική της ιστορία. Το σκηνικό παρέχει μια έντονη αντίθεση με τον σκοτεινό και πολύπλοκο ιστό μυστηρίων που αποκαλύπτουν οι podcasters. Αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ της γαλήνιας εμφάνισης της πόλης και της αναταραχής κάτω από την επιφάνειά της προσθέτει εκρηκτικότητα στη σειρά, αναδεικνύοντας την ασυμφωνία μεταξύ της εξωτερικής εμφάνισης και της κρυμμένης πραγματικότητας.

Το χιούμορ είναι ένα άλλο ζωτικό συστατικό στο συναρπαστικό μείγμα του «Bodkin». Ο Σαρφ χρησιμοποιεί το πνεύμα και την ειρωνεία για να σπάσει την ένταση και να αναπτύξει τις σχέσεις των χαρακτήρων. Τα πειράγματα μεταξύ των podcasters προσφέρουν στιγμές ελαφρότητας που εξισορροπούν τα πιο σκοτεινά στοιχεία της πλοκής. Αυτό το χιούμορ δεν είναι μόνο για ψυχαγωγία- χρησιμεύει για να εξανθρωπίσει τους χαρακτήρες, κάνοντας το ταξίδι τους πιο σχετικό και τους αγώνες τους πιο οδυνηρούς. Η ικανότητα να γελάς μπροστά στις αντιξοότητες είναι ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που υπογραμμίζει την ανθεκτικότητα και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης.

Οι ίδιοι οι podcasters είναι πλούσια σχεδιασμένοι χαρακτήρες, ο καθένας με ξεχωριστές προσωπικότητες και ιστορίες που ξεδιπλώνονται καθώς η σειρά εξελίσσεται. Τα ατομικά τους κίνητρα για να αναλάβουν την έρευνα κυμαίνονται από την επαγγελματική φιλοδοξία μέχρι την προσωπική λύτρωση και η δυναμική τους είναι τόσο μέρος της ιστορίας όσο και το μυστήριο που προσπαθούν να λύσουν. Αυτή η προσέγγιση με γνώμονα τους χαρακτήρες εξασφαλίζει ότι το κοινό επενδύει τόσο στην προσωπική ανάπτυξη και τις αποκαλύψεις των πρωταγωνιστών όσο και στην επίλυση του κεντρικού μυστηρίου.

Το «Bodkin» με κινηματογράφηση που αποτυπώνει τη αφτιασίδωτη ομορφιά του ιρλανδικού τοπίου, ερμηνείες που συναρπάζουν, ατμόσφαιρα που γοητεύει και soundtrack που ολοκληρώνει την ατμοσφαιρική ένταση της σειράς. Η σκηνοθεσία είναι εμπνευσμένη και χαμηλών τόνων, διατηρώντας μια προσεκτική ισορροπία μεταξύ στιγμών γεμάτων αγωνία και πιο ήσυχων, εσωστρεφών σκηνών. Ηγούνται του καστ με τις εξαιρετικές ερμηνείες οι  Γουίλ Φόρτε ως Γκίλμπερτ, Αμερικανός podcaster, η  Σιβόν Κάλεν ως Νταβ, Ιρλανδή δημοσιογράφος ερευνήτρια και η Ρόμπιν Κάρα ως Έμι βοηθός της. Τα κύρια γυρίσματα έγιναν  στο Κορκ, τα υπόλοιπα στο  Γουίκλοου και το Δουβλίνο.

Στο διαρκώς εξελισσόμενο τοπίο της τηλεόρασης, λίγες σειρές καταφέρνουν να συνδυάζουν τα είδη τόσο καλά όσο το «Bodkin». Αυτή η πρωτοποριακή σειρά, που σχεδιάστηκε από τον Τζες Σαρφ, μπλέκει αριστοτεχνικά στοιχεία μυστηρίου, δράματος και χιούμορ για να δημιουργήσει μια αφήγηση που είναι τόσο προκλητική όσο και διασκεδαστική

Το «Bodkin» είναι μια σειρά που αψηφά την απλή κατηγοριοποίηση. Είναι ένα μυστήριο που αμφισβητεί την αντίληψή μας για την αλήθεια, ένα δράμα που εμβαθύνει στην πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων και μια κωμωδία που βρίσκει χιούμορ στα πιο απροσδόκητα σημεία. Η δημιουργία του Τζες Σαρφ είναι μια απόδειξη της δύναμης της αφήγησης, καλώντας τους θεατές να αμφισβητήσουν όχι μόνο την αφήγηση που έχουν μπροστά τους, αλλά και τις ιστορίες που λένε οι ίδιοι. 

Καθώς οι podcasters αποκαλύπτουν τα στρώματα του παρελθόντος, τους υπενθυμίζεται –και μαζί με αυτούς και σε εμάς- ότι η αλήθεια δεν είναι ένα σταθερό σημείο, μια τοιχογραφία που όταν έχουμε κέφι μπορούμε να την παρατηρήσουμε και να την ελέγξουμε, αλλά μια διαρκώς μεταβαλλόμενη προοπτική που διαμορφώνεται από τη μνήμη, την αντίληψη, τον τόπο και τον χρόνο.