Ο Ελληνικός Χάρτης της Ανώτατης Εκπαίδευσης περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια και τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.), των οποίων ο αριθμός φτάνει τα 40 συνολικά. Τα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.) παρέχουν πρόσβαση σε όλα τα επιστημονικά αντικείμενα και ικανοποιούν όλες τις επιλογές για σπουδές των Ελλήνων φοιτητών και σπουδαστών.

Βασικό ζητούμενο του σχεδιασμού και της στρατηγικής της πολιτείας τις τελευταίες δεκαετίες ήταν η ικανοποίηση των αναγκών της Ελληνικής κοινωνίας για πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση τόσο για προπτυχιακές όσο και για μεταπτυχιακές σπουδές. Η αύξηση του αριθμού των ιδρυμάτων κάλυψε το ποσοτικό κενό στην εκπαίδευση και ανέκοψε σημαντικά την επιστημονική «αιμορραγία» προς το εξωτερικό, του πιο ζωντανού και παραγωγικού κομματιού της κοινωνίας (βλέπε Πίνακας 1, από 43.051 εισακτέοι το 1990 σε 88.165 το 2010).

Πίνακας . Στοιχεία για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Η αυξητική τάση του τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης που η Ελληνική κοινωνία βίωσε ήταν συνακόλουθη της παγκόσμιας τάσης για μαζικοποίηση του χώρου και υλοποιήθηκε μέσω της ίδρυσης νέων Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι., αλλά και μέσα από τη δημιουργία νέων τμημάτων σε ήδη υπάρχοντα Α.Ε.Ι. Ο σχεδιασμός πολλές φορές δεν ήταν συνολικός και με καλά ορισμένες επιδιώξεις, αλλά στηρίχθηκε στην ικανοποίηση άλλων δευτερευόντων κοινωνικών επιδιώξεων με αποτέλεσμα μια διαρκώς αυξανόμενη στρέβλωση σε επίπεδο κατανομής. Οι επιπτώσεις της προηγούμενης πολιτικής είχαν θετικό αντίκτυπο σε μερικούς τομείς, αλλά είχαν και μια σειρά από αρνητικά αποτελέσματα όπως αυτά που αποτυπώνονται στον προηγούμενο πίνακα (ποσοστό φοιτητών πέραν της κανονικής διάρκειας σπουδών, αποτελεσματικότητα κ.λπ.).

Λαμβάνοντας υπόψη τη διαμορφωμένη κατάσταση και τα ποσοτικά δεδομένα του Πίνακα 1, είναι προφανής η ανάγκη για την εισαγωγή ενός νέου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας, με έντονα τα χαρακτηριστικά της ισχυρής αυτοδιοίκησης, αυτοτέλειας και στοχοθεσίας με την παράλληλη αξιολόγηση και πολυεπίπεδη λογοδοσία.