Με αφορμή το εξαγγελθέν κλείσιμο του Δημοτικού Σχολείου Ελάτης και την επικείμενη κατάργηση του Γυμνασίου Τρανοβάλτου, η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα και η Μ.Κ.Ο. «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού» συμπαρίστανται στον δίκαιο αγώνα των κατοίκων και των μαθητών της περιοχής των Καμβουνίων, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν το τίμημα μιας νέας απομόνωσης, ενός νέου..«Καλλικρατικού» συγκεντρωτισμού και μιας ακόμη επερχόμενης αιμορραγίας των λιγοστών ακριτών προς τα αστικά κέντρα.
Οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, το ιδιόμορφο γεωγραφικό ανάγλυφο και οι χιλιομετρικές αποστάσεις δεν επιτρέπουν τέτοιες αλλαγές στην εκπαιδευτική δομή της περιοχής των Καμβουνίων.
Τα σχολεία σήμερα αποτελούν τον σημαντικότερο πνεύμονα ζωής στις μικρές και απομονωμένες κοινωνίες στις εσχατιές της Ελλάδας, όπως αυτές που πλήττονται δίπλα μας από τη ρύθμιση αυτή.
Διαφωνούμε κάθετα με αυτή τη λογική του προγραμματισμού που κάνει σήμερα το Υπουργείο Παιδείας.
Εκφράζουμε σοβαρές επιφυλάξεις για τους «όρους-υποσχέσεις» που τίθενται από διάφορους αρμόδιους της περιοχής, ότι μόλις συντηρηθεί το επικίνδυνο σήμερα οδικό δίκτυο σύνδεσης Λιβαδερού – Τρανοβάλτου θα προστεθεί Λύκειο στην περιοχή.
Σε ποιον προγραμματισμό του Υπουργείου Παιδείας υπάρχει τέτοια δέσμευση;
Για ποιο λόγο το αίτημα της βελτίωσης ενός δρόμου σχετίζεται με το αίτημα της συνέχισης λειτουργίας των ορεινών σχολείων στα Καμβούνια;
Για ποιο λόγο παρουσιάζονται ως αντικρουόμενες προϋποθέσεις οι ασφαλείς μεταφορές με την εκπαιδευτική μέριμνα στην περιοχή αυτή;
Η θέση μας είναι να συνεχίσουν να υπάρχουν τα αυτονόητα:
Παρά την επώδυνη για τη χώρα οικονομική συγκυρία το κόστος της εκπαίδευσης και ειδικά σε απομονωμένες περιοχές θα πρέπει να είναι πάντα το πρώτο που θα πρέπει να αναλαμβάνει αγόγγυστα ένα κράτος δικαίου: Όποιο κι αν είναι το κόστος αυτό! Είναι δυνατόν να τίθενται ζητήματα εξοικονόμησης πόρων όσον αφορά θέματα παιδείας; Οι μαθητές στον τόπο τους και οι μικροί οικισμοί ως πνεύμονες της ελληνικής υπαίθρου στη θέση τους.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
