ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.
Δηλαδή πάλι μείς θα πληρώσουμε τις τράπεζες;
της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Διανύουμε παράξενες και ύποπτες ,από όλες τις απόψεις, πολιτικές ημέρες. Κάθε ημέρα καλούμαστε να συμμετάσχουμε στα γεγονότα είτε μας αρέσει είτε όχι. Ξεκινώντας από τις συμμετοχές μας στις δημόσιες συζητήσεις για τα πρέπει και τα μη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τελειώνοντας με τις εκλογές στην Νέα Παράταξη
Πότε θα κάνει ξαστεριά; Η εθνική μας γιορτή
της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Χρόνια πολλά! Ξύπνησα χαρούμενη. Ένοιωσα ψυχική ανάταση και φόρτωσα τις μπαταρίες μου με θετική ενέργεια. Η ημέρα ξεκινούσε με τους καλύτερους οιωνούς. Στην βόλτα μου η απογοητευτική καταμέτρηση των ελληνικών σημαιών στις γύρω πολυκατοικίες με
Η Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών είναι μία συνηθισμένη ημέρα;
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Η Αθήνα πλησιάζει βιαστικά την περίοδο των γιορτών. Με μικρά συνάμα δειλά βήματα ομορφαίνει, στολίζεται, φορτώνει τις βιτρίνες τις ,με χίλια πράγματα στολίδια και υποσχέσεις για καλές και ορθόδοξες γιορτές.
Θυμώνει πολύ!
της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Έφτασε νωρίς στο ταμείο της. Εκεί στην Αχαρνών. Το αφιλόξενο και κακάσχημο κτήριο υποδοχής παραπόνων και διαμαρτυριών τόσων ανθρώπων. Το όνομα άλλαξε αλλά η ταλαιπωρία αμετάβλητη. Πολλά τα γραφεία λίγο το προσωπικό. Ανέβηκε ,με κόπο, στο γραφείο για τις συντάξεις.
Οι εραστές της τύχης
της ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Μεγάλης η μικρής ηλικίας. Άνδρες ή γυναίκες. Ζουν τον δικό τους δράμα. Η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από την τύχη. Στο σκράτς ή στο κίνο, στο ποδόσφαιρο ή στο τζόκερ.
