να κρατούν στάση αναμονής, επειδή τα κόμματα δεν έχουν ξεδιπλώσει τη δική τους στρατηγική. Οι αβεβαιότητες για την συνολική πορεία της χώρας, με τα ενδεχόμενα όλα ανοικτά σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, δεν επιτρέπουν πολύμηνους σχεδιασμούς. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του πορεύεται στη λογική «βλέποντας και κάνοντας». Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης του πολιτικού προσωπικού της χώρας οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου είναι ένα χρονικό ορόσημο πολύ μακρινό.
Τα υπάρχοντα κόμματα, κυβερνητικά και αντιπολιτευόμενα, και σε αυτόν τον τομέα δείχνουν την αδυναμία τους να σχεδιάσουν σε βάθος χρόνου. Διατείνονται ότι έχουν λύσεις για τα μεγάλα και τα τρανά αλλά δεν ξέρουν τι στρατηγική θα ακολουθήσουν και ποιους θα στηρίξουν σε εκλογές που γίνονται σε μερικούς μήνες! Η έλλειψη ολοκληρωμένης πολιτικής στρατηγικής συνιστά το τεράστιο πρόβλημα που οδηγεί με μικρά βήματα τη χώρα στον ολοκληρωτικό όλεθρο. Το ποιοι θα κληθούν να μαζέψουν τα σκουπίδια, θα διαχειριστούν χρήματα για αναπτυξιακά έργα αλλά και για τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές σε τοπικό επίπεδο φαντάζει μικρό μπροστά στο τεράστιο στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί τη χώρα η κυρίαρχη λογική τού «βλέποντας και κάνοντας».
Οι συνταγές που διακινούνται και στο χώρο της αυτοδιοίκησης από διαφορετικές κομματικές πλευρές και οι οποίες θέλουν το ταμείο στο κράτος και τους αυτοδιοικητικούς παράγοντες καταφερτζήδες διεκδικητές έχουν χρεοκοπήσει πολιτικά και οικονομικά. Οι περισσότεροι δεν το έχουν καταλάβει και σπεύδουν να δηλώσουν παρόντες διεκδικώντας χρίσματα και στηρίξεις. Τα κόμματα αντιλαμβάνονται το νέο πολιτικό σκηνικό που έχει προκύψει ως μια αναπαραγωγή του προϋπάρχοντος με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Συμπεριφέρονται έτσι με όρους παρελθόντος, ελπίζοντας σε κομματικές μάχες χαρακωμάτων, μέσα από χρίσματα, για το χρώμα του χάρτη το βράδυ των εκλογών. Ένα πολιτικό προσωπικό που συνεχίζει να ζει στην εποχή των εντυπώσεων, που θέλει να αντισταθμίσει χασούρες και οφέλη, έτσι ώστε να μπερδέψει τις τοπικές με τις ευρωεκλογές και να διαβάζει το περιβόητο «μήνυμα» όπως θέλει και κατά πώς βολεύει τον καθένα. Η πολιτική μυωπία μιας καρικατούρας παλαιού δικομματισμού η οποία οδηγεί τα πράγματα στο απόλυτο αδιέξοδο.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια σε τοπικό επίπεδο γίνονται σχεδιασμοί και εκδηλώνονται πρωτοβουλίες που μόνο θλίψη προκαλούν. Οι παλιές σουπιές του αυτοδιοικητικού τοπικού κατεστημένου είναι έτοιμες να σηκώσουν νέες σημαίες ευκαιρίας για «να παραμείνουν στο παιχνίδι» του παραγοντισμού της παρακμής. Οι «ορθόδοξοι» από την άλλη υπερασπιστές της κομματικής γραμμής «δεν μεριάζουν» και θέλουν να συνεχίσουν να κρατούν αναμμένο το κεράκι της κομματικής στράτευσης, παρότι μυρίζουν ναφθαλίνη και «δεν περνούν» στην τοπική κοινωνία. Οι ανεύθυνες κομματικές γλάστρες της ιλουστρασιόν πολιτικής ανυπαρξίας περιμένουν απλώς το σφύριγμα του κομματικού αφέτη για να αρχίσουν να τρέχουν την προεκλογική κούρσα που τόσα καλά γνωρίζουν.
Η καθυστέρηση εκκίνησης από τα κόμματα αποτελεί τη μεγάλη ευκαιρία για να βγουν νέες υγιείς δυνάμεις στο προσκήνιο κάθε τοπικής κοινωνίας. Είναι η στιγμή που μπορούν μέσα από την τοπική δράση να αναδειχτούν τα πρόσωπα που θα αποτελέσουν το νέο πολιτικό προσωπικό που έχει ανάγκη η χώρα για να πορευτεί στο μέλλον. Είμαστε πολύ κοντά στη στιγμή που θα καταρρεύσουν όλες οι αυταπάτες και οι μυθοπλασίες των τελευταίων χρόνων. Η στιγμή που θα συνηδειτοποιήσει και ο τελευταίος πολίτης ότι εκτός από τις επώδυνες λύσεις υπάρχουν και οι απολύτως καταστροφικές. Τα ψέματα και τα παραμύθια κάποια στιγμή – όλα δείχνουν πολύ σύντομα – θα τελειώσουν για όλους. Είναι η στιγμή που θα πρέπει να αναδειχτεί το πολιτικό προσωπικό που με όρους λογικής και απόλυτου ορθολογισμού θα ξεκινήσει την ανοικοδόμηση της χώρας από τα συντρίμμια του λαϊκισμού.
Ο χώρος της αυτοδιοίκησης αποτελεί το κατάλληλο πεδίο για να δοκιμαστούν ιδέες, προτάσεις και πρόσωπα. Να αναδειχτούν πολιτικές κοινωνικής προσφοράς αλλά και διαφορετικών μοντέλων τοπικής ανάπτυξης. Να δοθεί το θετικό παράδειγμα από ανθρώπους που βλέπουν την πολιτική ως προσφορά και όχι ως επάγγελμα. Να ξεχωρίσουν οι ικανοί από τους περιφερόμενους ανεύθυνο-υπεύθυνους που έχουν καταλάβει χρόνια τώρα το χώρο της αυτοδιοίκησης. Οι συνθήκες που θα δημιουργηθούν τα επόμενα χρόνια θα είναι ιδανικές για να γίνουν πράξη όλα αυτά που φαντάζουν σήμερα ως γενικόλογο ευχολόγιο. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα άλλα είναι στο χέρι των πολιτών να αναδείξουν δυνάμεις και πρόσωπα που στο μέτρο του δυνατού εγγυώνται ένα ορθολογικό μοντέλο πορείας στο μέλλον. Οι πολίτες είναι φανερό ότι δεν θέλουν να γίνουν Βενεζουέλα, ότι θέλουν να ζουν τουλάχιστον όπως πριν την κρίση με παροχές Σουηδίας και Δανίας. Μπορεί εύκολα να πείσεις απελπισμένους ότι τους ψεκάζουν. Δεν θα αργήσει όμως η στιγμή που θα αποκαλυφθεί ότι όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από παραμύθια πολιτικών απατεώνων που εκμεταλλεύονται την ανάγκη ανθρώπων να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
