του τι έχουν υπογράψει οι μνημονιακοί βουλευτές και πόσο έχουν υποθηκεύσει τη χώρα, εάν ναι, τότε  έχουμε αφεθεί στην "ανωτέρα "δύναμη της τρόικας να μας βγάλει από το αδιέξοδο.

Το δεύτερο το θεωρώ πιο πιθανό, έρχεται πιο κοντά στη νοοτροπία μας. Μας αρέσει να βγάζει το φίδι από την τρύπα ο πιο δυνατός κρίκος, όταν μάλιστα δεν πρόκειται για θέματα  της δικής μας αρμοδιότητας. Εμείς θα διευθετήσουμε το πρόβλημα μόνο όταν είναι επί προσωπικού,όταν απειλείται το ιδιοκτησιακό μας καθεστώς. Για ένα γραντζούνισμα αυτοκινήτου,για το μοίρασμα ενός οικοπέδου, για το φράχτη του σπιτιού, μπορεί να καλέσουμε αστυνομία,να καταθέσουμε μήνυση, να απειλήσουμε ή και να χτυπήσουμε ακόμα τον συνάνθρωπό μας.

"τώρα θα σου δείξω εγώ ποιός είμαι...."

" θα δεις με ποιον έμπλεξες...." και πολλές ανάλογες κουβέντες έχουμε να θυμόμαστε.

Οταν πρόκειται όμως για θέματα του συνόλου που τα χειρίζονται άλλοι, τότε βγάζουμε άλλο χαρακτήρα."Ασε να το προσπαθήσουν αυτοί,κάτι θα ξέρουν...."

"ας τους δώσουμε λίγο ακόμα χρόνο,θα μας βγάλουν  από την κρίση...."

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ, περιέγραφε πριν από 120 χρόνια,με το μοναδικό σατιρικό του τρόπο την κρίση της Ελλάδας στο ποίημά του ο Γιώργος Σουρής. Κατέγραψε την οικονομική και κοινωνική κατάντια στην πρώτη χρεοκοπία της χώρας με πρωθυπουργό το Χαρίλαο Τρικούπη, αλλά και  την νοοτροπία του Ελληνα.

Η Ελλάδα του "δε βαριέσαι...",του " ωχ αδελφέ..." που έχει καταφέρει να " ξοδεύει 100 και 50 να μαζεύει....",  " και ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε...."

Επίκαιρος όσο ποτέ ο Γιώργος Σουρής,αξίζει να μελετήσεις τους στίχους,αξίζει και να ακούσεις το τραγούδι της πλατείας από τον Βασίλη Παπακωσταντίνου και Γιάννη Ζουγανέλη.

"ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ,  ΣΤΙΧΟΙ"

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ' όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου και παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Θέλει ακόμα κι αυτό είναι ωραίο

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χει

στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.

Δυστυχία σου, Ελλάς,

με τα τέκνα που γεννάς!

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,

τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;