της Δήμητρας Σωτηριάδου
Έχω σκάσει με την υποκρισία συναδέλφων του κλάδου μου.....την ώρα που Έλληνες φωτορεπόρτερς παίρνουν ως ύψιστη τιμή στην έντυπη δημοσιογραφία το
βραβείο Pulitzer,βραβείο για την είδηση και την ενημέρωση,και επιβεβαιώνονται για τη δουλειά τους από εμάς τους ίδιους αλλά και από τον πρωθυπουργό, την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός αμφισβητεί την προσφορά της εγχώριας δημοσιογραφίας. Και καταδικάζει με ταφόπλακα ολόκληρο τον κλάδο....
Ειλικρινά εμείς οι ίδιοι,τα μέλη αυτού του κλάδου της δημοσιογραφίας, υπερασπιστήκαμε την είδηση, την ενημέρωση ,την ελευθερία έκφρασης των πολιτών της ίδιας μας της χώρας;
Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης ήμασταν τα μάτια τους;τα αυτιά τους;οι σκέψεις τους; οι αγωνίες τους;
όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης από το 2010,καταδικάσαμε τους διαπλεκόμενους δημοσιογράφους της παραπληροφόρησης;καταφέραμε σαν κλάδος από την αρχή της πρωτοφανούς κρίσης να αμφισβητήσουμε και να απομακρύνουμε τους αλήτες - ρουφιάνους - δημοσιογράφους......ή τους δώσαμε άφεση αμαρτιών και τελικά έκαναν τη ζημιά και μπήκε η ταφόπλακα στον κλάδο μας;δυστυχώς αυτό έγινε .......και κλαίμε τώρα ;έξι χρόνια αργότερα;
Δυστυχώς και στην Ελλάδα, οι εξουσίες μεταφράζονται ως " ΚΑΝΩ ΌΤΙ ΓΟΥΣΤΆΡΩ", ότι γουστάρω έκαναν και κάνουν εδώ και χρόνια δικαστές,βουλευτές, αστυνομία,δημοσιογράφοι,τίποτα για το σύνολο. Αρα και εκδικούνται οι εξουσίες,γιατί εκδικητικό είναι το μέτρο που πήρε ο πρωθυπουργός για την εγχώρια δημοσιογραφία με μια μονοκονδυλιά.....
Προσωπικά σιχαίνομαι και απορρίπτω κάθε μορφή εξουσίας. Και η προσφορά στο σύνολο θεωρώ ότι δε μετριέται μόνο με βραβεία που δημιουργούν εντυπώσεις, αλλά με την ψυχική ικανοποίηση και τη συνείδηση , που ταξιδεύει τους ανθρώπους στα ουράνια.....