Σε έρευνα που πραγματοποίησε το vetonews σε αρχεία και δημοσιεύματα της εποχής και μιλώντας με πρόσωπα πού πρωταγωνίστησαν στα γεγονότα καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι «επιθετικές συμπεριφορές» στο πρόσωπο του βουλευτή δεν είναι αυθόρμητες, εδράζονται στο σταθερό υπόβαθρο των μεθόδων του μεταεμφυλιακού κράτους που κυριάρχησε στην Φλώρινα έως και την δεκαετία του ’80 και που σήμερα με αφορμή την συμφωνία των Πρεσπών κάποιοι έχοντας και την πολιτική νομιμοποίηση προσπαθούν να αναστήσουν ορισμένες από τις χειρότερες πλευρές του
Η εκκλησία που δεν «αγαπά τον πλησίον ως εαυτόν»
Όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την ιερατική ανθρωπογεωγραφία στο εσωτερικό περίβλημα της μητρόπολης Φλώρινας, διαπιστώνουν ότι μια ομάδα ιερέων και αρχιερέων που περιστοιχίζουν τον Μητροπολίτη Θεόκλητο και που αυτοπροσδιορίζονται ως «πνευματικά τέκνα» του Καντιώτη, προσπαθούν να καθιερώσουν πρακτικές και μεθόδους από τα πέτρινα χρόνια της διοίκησης του. Οι συγκεκριμένοι, απομεινάρια μια άλλης εποχής, τα «ορφανά» αυτού του αμφιλεγόμενου προσώπου της εκκλησίας, προσπαθούν επί ματαίω κι εν έτι 2019, να παραστήσουν τους συνεχιστές του «έργου» του.
Ένας από αυτούς, απόστρατος αξιωματικός του στρατού που χειροτονήθηκε ιερέας σε τελετή αγιασμού με αφορμή την ψήφιση στην βουλής της Συμφωνίας των Πρεσπών, κάλεσε σε δημόσια μετάνοια τον συγκεκριμένο βουλευτή για το αμάρτημα της προδοσίας της πατρίδα’ λέγοντας χαρακτηριστικά «Το αμάρτημα της προδοσίας της πατρίδας μας είναι μεγάλο.. το τελέσατε δημόσια,..οφείλω δημόσια να σας ελέγξω». (κλικ εδώ) Προς άμεση υποστήριξη του απόστρατου ιερωμένου, δυο τρεις ιερείς από την Φλώρινα μεταξύ αυτών κι΄ένας που είναι καθηγητής στο τμήμα Δημοτικής εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής Φλώρινας έσπευσαν να υμνήσουν την ενέργεια του συναδέλφου τους, να κατακεραυνώσουν τον βουλευτή και τους συν ‘αυτώ ομοϊδεάτες του και να προειδοποιήσουν ότι «όσοι δεν σπούδασαν στην σχολή Νενέκου (εννοούν τον εαυτό τους), δεν θα μείνουν άπραγοι για το μακεδονικό και θα πολεμήσουν με όπλα πνευματικά». (κλικ εδω)
Φρονηματική διαπαιδαγώγηση και «απαγορευμένοι» χοροί
Το σύστημα επιτήρησης και ελέγχου που επί πολλά χρόνια είχε επιβάλλει το ελληνικό κράτος για την φρονηματική διαπαιδαγώγηση του σλαβόφωνου η δίγλωσσου πληθυσμού της περιοχής, ήθελε προθύμους εθελοντές, και φυσικά τους έβρισκε, αντί πινακίου κολακείας, διανθισμένου με ολίγον εθνικό ιδεώδες ότι τάχα μου «φυλάττουν Θερμοπύλες». Όσοι γνωρίζουν την κοινωνιογεωγραφία της περιοχής δεν τους εκπλήσσουν οι κορώνες, ούτε οι προειδοποιήσεις του αρχιμανδρίτη – καθηγητή, στο πανεπιστήμιο Φλώρινας. Αυτό λοιπόν το σύστημα φρονηματικής επιτήρησης, που θεωρούσε ότι οι παραπάνω κάτοικοι είχαν μειωμένο εθνικό φρόνημα μπορεί να έχει περάσει στην ιστορία αλλά έχουν απομείνει υπολείμματα του τόσο στην τοπική εκκλησία που είχε σημαντικό μερίδιο στην φρονηματική προπαγάνδα και στο «εθνικό έργο» του μετεμφυλιακού κράτους, αλλά και σε ορισμένους άλλους μηχανισμούς της «ζώσας κοινωνίας» της πόλης, όπως συλλόγους που με υπερβάλλοντα ζήλο πρωτοστατούσαν στην διάδοση του εθνικοπατριωτικού αφηγήματος.
Τα Εθνικιστικά υπολείμματα αυτής της εποχής, πού από το 2010 στην Φλώρινα παρουσιάζουν σημάδια ανασύστασης, φαίνεται ότι δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ένας αριστερός δίγλωσσος, κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής στο ελληνικό κοινοβούλιο και να εκπροσωπεί τους πολίτες της Φλώρινας.
Έκτοτε έχουν πολλαπλασιαστεί οι συνεχείς αναφορές και ειδήσεις με καταγγελτικές η μειωτικές αναφορές στο πρόσωπο του και αναπαράγονται «εν ριπή οφθαλμού» τόσο από πρόθυμα τοπικά ΜΜΕ αλλά και πανελλαδικής εμβέλειας. Είναι τέτοια η βιασύνη αλλά και η αγωνία τους να τον εμφανίσουν ως μειωμένου εθνικού φρονήματος, που δεν δίστασαν να διαστρεβλώσουν δηλώσεις του την ημέρα της υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών που έκανε στο γλωσσικό ιδίωμα της περιοχής σε τηλεόραση της Βόρειας Μακεδονίας, ενώ δύο μήνες μετά τα ίδια πρόθυμα ΜΜΕ παρουσιάζουν ως δήθεν συνταρακτική αποκάλυψη να χορεύει δήθεν «απαγορευμένους» σκοπούς και τραγούδια σε πανηγύρι της περιοχής. (κλικ εδω) Επιστροφή δηλαδή στο προεμφυλιακά και μεταεμφυλιακά χρόνια της Φλώρινας. Στην ‘’βιασύνη’’ της μετάδοσης της είδησης δεν φρόντισαν ούτε τα βασικά που προβλέπει η δημοσιογραφία, δηλαδή την διασταύρωσή της. Ακόμη κι όταν εμφανίζεται στο ίδιο πανηγύρι ο πολιτικός του αντίπαλος βουλευτής της ΝΔ Φλώρινας να χορεύει με καμάρι το ίδιο «απαγορευμένο» τραγούδι, (κλικ εδω) δεν μπαίνουν καν στον κόπο όχι μόνο να μεταδώσουν αλλά ούτε να διορθώσουν τις ψευδείς ειδήσεις τους.
Οι αφορισμοί της Καντιωτικής τοπικής εκκλησίας
Ο Σέλτσας είναι παλιός γνώριμος του Καντιωτικού συστήματος εξουσίας που εγκαθιδρύθηκε κατά την διάρκεια της χούντας και μακροημέρευσε έως και πριν από μερικά χρόνια. Το 1984 μαζί με άλλους συγχωριανούς του από το Ξινό Νερό Φλώρινας αναβίωσαν τις καρναβαλικές εκδηλώσεις που ο Καντιώτης μόλις είχε διαλύσει στο Αμύνταιο και είχε επιβάλλει την απαγόρευσή τους σε όλη την Φλώρινα και την Εορδαία. Οι καρναβαλικές εκδηλώσεις έγιναν, αλλά ο αδελφός του σημερινού βουλευτή και πολλοί νέοι της εποχής που πρωταγωνίστησαν στην διοργάνωσή τους, αφορίσθηκαν από τον τοπικό Μητροπολίτη. Έκτοτε το Ξινό νερό θα βρεθεί στο μάτι της τοπικής εκκλησίας όχι μόνο γιατί θα συνεχίσει να διοργανώνει το καρναβάλι αλλά γιατί από το 1993 θα βρεθεί στο τιμόνι της κοινότητας ο σημερινός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια ο Σέλτσας ως πρόεδρος της κοινότητας από το 1993 ~2000 όχι μόνο στήριξε το τοπικό καρναβάλι, αλλά η αποκριάτικη γιορτή γνώρισε τέτοια άνθιση που έγινε το σημείο συνάντησης όλων πολιτών από την Φλώρινα και το Αμύνταιο.
Ο σημερινός Μητροπολίτης Θεόκλητος. το 2003 λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του στην Μητρόπολη Φλώρινας προσπάθησε να συνεχίσει τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό του πνευματικού του γέροντα και «απαίτησε από το τότε δήμαρχο Αμυνταίου Δ. Λιάση να μην στηρίζει το μίασμα και το δαιμόνιο του καρνάβαλου στο Ξινό νερό, που αποτελεί εστία μόλυνσης» (Ελευθεροτυπία 7/03/2003).
Στο στόχαστρο της Χρυσής Αυγής
Βεβαία ο Σελτσας δεν βρέθηκε μόνο στο στόχαστρο της εκκλησίας αλλά βρέθηκε στο στόχαστρο και των Χρυσαυγήτικων κύκλων που στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και με αφορμή τα συλλαλητήρια για το μακεδονικό άρχισαν να εμφανίζονται οργανωμένα στο μνημόσυνο που τελείται κάθε τελευταία Κυριακή του Αυγούστου στο Βίτσι και να πραγματοποιούν εφόδους με επίδειξη δύναμης και παρελάσεις σε χωριά που θεωρούσαν ότι οι κάτοικοι τους υπολείπονται του εθνικού φρονήματος. Τον Αύγουστο του 1997 μετά το μνημόσυνο στο Βίτσι ένα λεωφορείο με νεαρούς που δηλώνουν μέλη και φίλοι λέσχης καταδρομέων από την Λάρισα και μέλη της ΧΑ εμφανίζονται στο Ξινό Νερό και προσπαθούν εν μέσω συνθημάτων να καταθέσουν στεφάνι στην προτομή του μακεδονομάχου ιερέα Παπα- Πέτρου. Ακολουθεί ισχυρή διαμαρτυρία των χωριανών όπου πρωτοστατεί ο πρόεδρος της κοινότητας Κώστας Σέλτσας και οι εισβολείς αποχωρούν.
Βέβαια οι Χρυσαυγήτικοι κύκλοι και οι εθνικιστικές οργανώσεις θεώρησαν ύψιστη προσβολή το γεγονός ότι δεν τους άφησαν οι κάτοικοι να καταθέσουν στεφάνι και μέσω του Σερραίου βουλευτή της ΝΔ Ευγένιου Χαϊτίδη φέρνουν το θέμα στην βουλή των Ελλήνων. Αυτή την φορά αποφασίζουν να επανέλθουν και τον Νοέμβριο του 1998 δυο λεωφορεία και αρκετά ΙΧ με μέλη της ΧΑ, κρατώντας ελληνικές σημαίες αλλά και τα σύμβολα της οργάνωσής τους υπό την συνοδεία ισχυρών δυνάμεων φθάνουν στο Ξινό Νερό και συνοδεία των ανδρών των ΜΑΤ στην πλατεία του χωριού. Οι κάτοικοι που έχουν συγκεντρωθεί και αυτοί στην πλατεία ζητούν από τις αστυνομικές δυνάμεις την αποχώρηση των μελών της ΧΑ καθώς η παρουσία τους δεν είναι ανεκτή στο χωριό. Ο Κώστας Σέλτσας παρουσία αστυνομικών δυνάμεων διαπληκτίζεται λεκτικά τόσο με τους Χρυσαυγίτες όσο και με τον ιερωμένο συνοδό τους, τον Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανό από το Αμύνταιο που έχει αγκαλιάσει την εκδήλωση. (ΙΟΣ - Ελευθεροτυπια). Ο Σεβαστιανός ανήκε στην σκληρή ομάδα ιερωμένων που περιστοίχιζε τον Αυγουστίνο Καντιώτη.
Υπό την παρουσία των δυνάμεων των ΜΑΤ που έχουν κάνει προστατευτικό κλοιό γύρω τους, τα μέλη της ΧΑ καταθέτουν στεφάνι, ενώ κυριαρχούν οι λεκτικές αντιπαραθέσεις όπως «φασίστες, έξω από το Ξινό νερό » από τους μεν, «Βούλγαροι» και «γυφτοσκοπιανοί» από τους δε. Τα πλάνα των Χρυσαυγητών όπου τους συνοδεύουν οι αστυνομικοί στο χωριό και δηλώσεις του Κωσταντίνου Σέλτσα, αναμεταδίδονται στα δελτία ειδήσεων και προκαλείται πολιτικός σάλος. Την παρουσία της ΧΑ στο χωριό καταδικάζει με απερίφραστο τρόπο ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Λιάνης. Τα επόμενα χρόνια αν και τα μέλη της ΧΑ επιχειρούν να έλθουν στο χωριό συναντούν την άρνηση της αστυνομίας.
Η ΝΔ και η ΧΑ στο Βιτσι
Ένα χρόνο μετά τον Αύγουστο του 1999 έξι βουλευτές από το κόμμα της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΝΔ) σε εκδήλωση μνημόσυνο για την λήξη του εμφυλίου στο όρος Βίτσι, νομιμοποίησαν με την παρουσία τους όχι μόνο τις προηγούμενες εκφοβιστικές πρακτικές της οργάνωσης, αλλά τούς ναζιστικούς χαιρετισμούς και τις χρυσαυγήτικες εμφυλιοπολεμικές ιαχές των μελών της που με στολές παραλλαγής προέβησαν σε οργανωμένη παρέλαση στο βουνό.
Δέκα χρόνια μετά, το 2008 τα μέλη της ΧΑ μετά τις εκδηλώσεις στο Βίτσι με δύο λεωφορεία υπό την ανοχή της αστυνομίας καταφέρνουν να εισέλθουν στο Ξινο Νερό, συγκρούονται με τους κατοίκους, ενώ γίνονται συμπλοκές ακόμη σώμα με σώμα. Τελικά μετά την παρέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων, τα μέλη της ΧΑ καταθέτουν στεφάνι, λένε τον εθνικό ύμνο και αποχωρούν. (κλικ εδω)
Πριν οι διλοχίες της ΧΑ κατέβουν συντεταγμένα στα μεγάλα αστικά κέντρα, δέρνοντας, τρομοκρατώντας η ακόμη σκοτώνοντας όποιον στοχοποιούσαν, με την ανοχή μεγάλου μέρους του τοπικού πολιτικού συστήματος της δυτικής Μακεδονίας έκαναν τις πρόβες τους στην Φλώρινα, με περιοδείες, τραμπουκισμούς και επίδειξη δύναμης, στοχοποιώντας ακόμη και συγκεκριμένα πρόσωπα από τα χωριά των γηγενών κατοίκων του ακριτικού νομού.
Ο Νίκος Μέρτζος για το φρόνημα των δίγλωσσων Ελλήνων
Οι δίγλωσσοι της δυτικής Μακεδονίας, από τα πέτρινα χρόνια του ’36 και μετά, βρέθηκαν αντιμέτωποι με την γενικευμένη κατηγορία της μειωμένης εθνικής συνείδησης. Οι ίδιοι το πλήρωσαν πολύ ακριβά και η Ελλάδα ακόμη ακριβότερα στον εμφύλιο και τα χρόνια που ακολούθησαν. Ο Νίκος Μέρτζος σε μια συγκλονιστική ομιλία του στην Φλώρινα, σε εκδήλωση για τα 69 χρόνια από την λήξη του εμφυλίου, περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το καθεστώς επιτήρησης, τις διώξεις τις φυλακίσεις που αντιμετώπισαν οι γηγενείς δίγλωσσοι. Θέλοντας μάλιστα να εξάρει το θάρρος και το υψηλό φρόνημα που επέδειξαν οι περισσότεροι στο πεδίο της μάχης στο Αλβανικό Έπος, αν και δεν μιλούσαν καλά ούτε τα Ελληνικά, αναφέρει για τα τρία Συντάγματα πεζικού που ήταν επανδρωμένα με γηγενείς δίγλωσσους, που ξεκίνησαν από την Φλώρινα και το Αμύνταιο και έφτασαν αήττητα έως την Κλεισούρα. Διάβασε μάλιστα αποσπάσματα από το πολεμικό ημερολόγιο του διοικητή του 28ου Συντάγματος Αμυνταίου Νικόλαου Παπαδόπουλου (θρυλικού Παππού) που μιλά για τους άνδρες του.
«Όσον αφορά την εθνολογική σύνθεσιν του παραμεθορίου πληθυσμού της, πολλαί είχε εγερθή αμφιβολίαι διά την μαχητικότητα Μονάδος αποτελεσθησομένης κατά αρκετόν ποσοστόν παρ’ ανδρών ομιλούντων γλωσσικόν ιδίωμα το οποίον κακώς αποκαλείται ακόμη και σήμερον σλαβομακεδονικόν. Η πολεμική δράσις του 28ου Συντάγματος αποτελεί χαρακτηριστικόν παράδειγμα του βαθέως ριζωμένου Ελληνισμού εις τας καρδίας των ετεροφώνων μεν αλλ’ αρίστων αυτών Ελλήνων».
Για την ιστορία και μόνο από τους 4250 στρατιώτες του συγκεκριμένου Συντάγματος μόνο οι 2100 κατάφεραν να επιστρέψουν ζωντανοί και τραυματίες και μόλις 20 από τους 70 αξιωματικούς. «Δυστυχώς όμως όταν επέστρεψαν από το Αλβανικό μέτωπο οι πιο πολλοί από αυτούς βρήκαν τα σπίτια τους άδεια. Η ευγνωμονούσα πατρίς είχε συλλάβει και είχε εξορίσει η φυλακίσει τους συγγενείς και τις οικογένειες τους ως εθνικά υπόπτους» (Νίκος Μέρτζος. Σεπτέμβριος Φλώρινα)
Σε καμία περίπτωση, για κανένα λόγο η σκοπιμότητα δεν μπορεί να επιτραπεί η ανασύσταση ενός τέτοιου τοξικού κλίματος που οδήγησε την Ελλάδα στον διχασμό και την απαξίωση.
