Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου 2021 16:40

Εποχή ανισοτήτων

Γράφτηκε από τον
του Ρογήρου
Το τελευταίο τεύχος του γαλλικού «L'Histoire» έχει ως κύριο θέμα τις οικονομικές ανισότητες.
Όσον αφορά την εποχή μας, είναι σαφές ότι, ύστερα από ένα σύντομο διάστημα άμβλυνσης κατά τον 20ό αιώνα (ιδίως δε κατά τα πρώτα 30 χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο),
το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών διευρύνεται όλο και περισσότερο.
Οι λόγοι είναι γνωστοί: χρηματοοικονομική παγκοσμιοποίηση συνδυαζόμενη με οικουμενική επικράτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Έλλειψη ισορροπίας μεταξύ αδύναμης οικονομικής ανάπτυξης και υψηλής απόδοσης του κεφαλαίου, συνεπεία της απορρύθμισης των αγορών. Δραστική μείωση της φορολόγησης των υψηλών εισοδημάτων (επί της προεδρίας του Φρ. Ντ. Ρόουσβελτ ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής ανερχόταν στο 94 %! Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής στις ΗΠΑ είναι πλέον μόνον 28 %).
Το 1987 υπήρχαν στον κόσμο μόλις 140 δισεκατομμυριούχοι (σε δολάρια ΗΠΑ). Το 2018 υπερέβαιναν τους 2.200. Ταυτόχρονα, οι φτωχότεροι έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, τις εξευτελιστικές αμοιβές, την απόλυτη εργασιακή επισφάλεια.
Οι επιτεινόμενες ανισότητες δικαιολογούνται συνήθως με την επίκληση των ιδεολογημάτων της «αξίας» και της «αριστείας», δηλαδή εννοιών αόριστων και ασαφών, οι οποίες δεν επιδέχονται κανέναν έλεγχο βάσει αντικειμενικών, διαφανών και επαληθεύσιμων κριτηρίων. Παράλληλα, οι φτωχοί ενοχοποιούνται. Αφενός, επικρατεί η διάκριση μεταξύ «καλών» και «κακών» φτωχών, από τους οποίους μόνον οι πρώτοι αξίζουν τη βοήθειά μας. Πρόκειται για ημεδαπούς που βρέθηκαν στην ανέχεια λόγω ηλικίας, αναπηρίας ή κάποιου ατυχούς συμβάντος. Η διάκριση παρατηρείται ήδη από τον Ύστερο Μεσαίωνα, μετά την πολλαπλή δραματική κρίση των μέσων του 14ου αιώνα, αλλά ενισχύθηκε ιδιαιτέρως από τον προτεσταντισμό. Σήμερα κερδίζει κι άλλο έδαφος. Αφετέρου, προωθείται η ιδέα ότι ο φτωχός ευθύνεται ο ίδιος για τις δυσκολίες του. Οι αποδέκτες κοινωνικών επιδομάτων στιγματίζονται, η ιδεολογία του "workfare" ("work for your own welfare") αποκτά ισχύ δόγματος, πολιτικοί ηγέτες δεν διστάζουν να ξεστομίσουν υποτιμητικούς αφορισμούς (όπως τη θλιβερή απάντηση του Γάλλου προέδρου σε κάποιον άνεργο: «Τι παραπονιέσαι; Δεν έχεις παρά να διασχίσεις τον δρόμο και θα βρεις δουλειά»).
Υπό τις συνθήκες αυτές, η πανδημία του κορωνοϊού μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης αρνητικών εξελίξεων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Παγκόσμιας Τράπεζας, μόνον κατά τη διάρκεια της χρονιάς που διανύουμε, θα σπρώξει περισσότερους από 150 εκατομμύρια ανθρώπους κάτω από το όριο της φτώχειας. Την ίδια ώρα, κατά τους 4 τελευταίους μήνες, οι δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη σημείωσαν κέρδη ύψους 2.700.000.000.000 δολαρίων!
Όποιος συνεχίζει να κλείνει τα μάτια και να διατείνεται ότι αυτά τα υποστηρίζουν μόνον οι διάφορι λαϊκιστές πλανάται πλάνην οικτράν. Καλό θα ήταν να αντιδράσουμε πριν είναι πολύ αργά. Γιατί, τότε, το κύμα της οργής θα μας παρασύρει όλους, δίκαιους κι άδικους.
[πηγή στοιχείων: Axelle Brodies-Dolino « 1980-2020, Le temps de l'indifférence ? », L'Histoire, αριθ. 480, Φεβρουάριος 2021, σελ. 58 επ.]
Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου 2021 16:44
ΡΟΓΗΡΟΣ

Ρογήρος Β΄ της Σικελίας

Γεννημένος στη Μίλητο της Καλαβρίας, κατά πάσα πιθανότητα στις 22 Δεκεμβρίου 1095 (1093 σύμφωνα με άλλους). Γιος του Νορμανδού κόμη Σικελίας και Καλαβρίας και της Αδελαΐδας της Μομφερρατικής. Άξιος συνεχιστής της υπέροχα τυχοδιωκτικής νορμανδικής παράδοσης, αλλά μεγαλωμένος κάτω από τον ήλιο της Μεσογείου, μεταξύ Καλαβρίας, Μεσσήνης και Παλέρμου, και μεθυσμένος από τα αρώματα του Νότου και της Ανατολής. Μορφωμένος από τον Έλληνα παιδαγωγό του, τον Χριστόδουλο του Ροσσάνο που οι αραβόφωνες πηγές της εποχής αποδίδουν ως Αμπν Αρ Ραχμάν αν Νασρανί.

Κατορθώνει να ενώσει όλες τις νορμανδικές κτήσεις Σικελίας και Κάτω Ιταλίας σε ενιαίο κράτος. Εκμεταλλευόμενος και τις έριδες μεταξύ (πάπα) Ιννοκέντιου Β΄ και (αντιπάπα) Ανακλήτου Β΄ παίρνει τον τίτλο του βασιλιά. Επεκτείνει το κράτος του, κατακτώντας τη Μάλτα και τμήμα της Βορείου Αφρικής, ενώ εξαπολύει συνεχείς επιδρομές στα εδάφη του Βυζαντίου. Το νορμανδικό βασίλειο του ιταλικού νότου γίνεται ένα από τα ισχυρότερα και αρτιότερα οργανωμένα κράτη της εποχής. Οι Ασσίζες του Αριάνο (1140) αποτελούν ίσως την πληρέστερη κωδικοποίηση νομικών διατάξεων του Μεσαίωνα ενώ η dohana de secretis είναι ο πιο εξελιγμένος δημοσιονομικός μηχανισμός της εποχής.

Κι όλα αυτά στο πλαίσιο μιας γνήσια διαπολιτισμικής κοινωνίας, στην οποία συνυπάρχουν Νορμανδοί και λοιποί Λατίνοι, Έλληνες ορθόδοξοι, μουσουλμάνοι και Εβραίοι (η ανακτορική γραμματεία εκδίδει έγγραφα σε 5 τουλάχιστον γλώσσες, λατινικά, ελληνικά, γαλλικά, αραβικά κι εβραϊκά). Κι ο Ρογήρος Β΄ συνδέει τη βασιλεία του με μια άνευ προηγουμένου πολιτιστική άνθιση, την οποία μαρτυρούν τα Ανάκτορα των Νορμανδών με το υπέροχο παρεκκλήσιο κι η Μαρτοράνα (Santa Maria dell’Ammiraglio, έργο του «πρωθυπουργού» του Ρογήρου, του εμίρη των εμίρηδων Γεωργίου του Αντιοχέα) στο Παλέρμο ή ο καθεδρικός ναός της Τσεφαλού (Κεφαλοίδιον). Στην αυλή του Ρογήρου συχνάζουν Έλληνες κι Άραβες σοφοί. Προστατευόμενός του υπήρξε κι ο σπουδαίος Ανδαλουσιανός γεωγράφος Αλ Ιντρισί, ο οποίος ολοκληρώνει το 1154 το περίφημο «Kitâb Nuzhat al-muchtâq fî ikhtirâq al-âfâq«, γνωστότερο ως ”al-kitâb al-Rudjari”, δηλ. το βιβλίο του Ρογήρου.

rogerioscommentaires.wordpress.com/