Απλώς υπενοικιάζει τα κτήµατά του στο Κορακοχώρι σε γνωστή οινοποιία, το µάρκετινγκ της όποιας προσφυώς επιβάλλει να αναφέρεται στο «κτήµα Σηµίτη».
Αν όµως η σχέση του Σηµίτη µε την οινοποίηση είναι αµφιλεγόµενη, η σχέση του µε την Ευρώπη και τις εξελίξεις της είναι αδιαµφισβήτητη. Είχε ανακαλύψει άλλωστε τα ευρωπαϊκά πρώτος από όλους στο ΠΑΣΟΚ. Και ως πρωθυπουργός κινήθηκε αποκλειστικά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Άρα ο λόγος του µετράει σ’ αυτά τα θέµατα. Αυτός ο λόγος διατυπώθηκε στο «Βήµα της Κυριακής». Αφού αµφισβήτησε εµµέσως την κυβερνητική θέση που έφτανε στα ΜΜΕ ότι «η Ελλάδα ηγείται στις συζητήσεις µε τις χώρες του Βορρά για το ευρωοµόλογο», κατέληξε σε µια φαρµακερή παράγραφο. «Οι προτάσεις της Ελλάδος για την αντιµετώπιση της κρίσης, πλην της έκδοσης του ευρωοµολόγου, δεν έγιναν γνωστές.
Στο πόρισµα της Ειδικής Οµάδας που συστάθηκε από το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο και δηµοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2010 η Ελλάδα δεν αναφέρεται µεταξύ των χωρών που παρουσίασαν τις απόψεις τους. Οπως και δεν έχει παρουσιαστεί, απ’ ό,τι είναι ώς σήµερα γνωστό, η θέση της Ελλάδος για τις δηµοσιονοµικές προοπτικές της Ενωσης, ένα θέµα στο οποίο τα άλλα κράτη έχουν υποβάλει ήδη τις απόψεις τους». (Κ. Σηµίτης, «Το Βήµα», 24/12/2011, σελ. 11).
Τι θέλει να πει εδώ ο πρώην πρωθυπουργός; Απλούστατα ότι η κυβερνητική αυταρέσκεια για πρωταγωνιστικό ρόλο της χώρας στην Ευρώπη, τα πρωθυπουργικά ταξίδια και η επιφαινόµενη υπερκινητικότητα αν δεν είναι αέρας φρέσκος, πάντως δεν έχουν ουσία. Ολο λάδι και από τηγανίτα τίποτε. Αυτή η προσέγγιση καθιστά την επανεµφάνιση Σηµίτη κάτι σαν εγκαιροφλεγή βόµβα.
Αλλωστε η αποµάκρυνσή του από την Κοινοβουλευτική Οµάδα του ΠΑΣΟΚ έγινε για ένα ευρωπαϊκό θέµα: τον τρόπο έγκρισης των αποφάσεων. Εκτοτε ήταν σχεδόν σιωπηλός. Τώρα αποδεικνύεται ότι όπως έλεγε η αµερικανίδα συγγραφέας Φραν Λέµπουιτζ: «Το αντίθετο του “µιλώ”, δεν είναι το “ακούω”, είναι το “περιµένω”...».