των γυναικείων φυλακών Αβέρωφ, η αγωνίστρια Μαρία Σιδέρη έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 99 ετών.

Η υπεύθυνη της γυναικείας χορωδίας των κρατούμενων γυναικών Αβέρωφ, υπήρξε σε όλη της η ζωή ιδεολογικά στρατευμένη στα ζητήματα της ταξικής πάλης, αλύγιστη αγωνίστρια που από τα 20 της χρόνια, το 1943, όταν εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ μέχρι το τέλος υπήρξε δραστήρια στα ζητήματα της ειρήνης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η Μαρία Σιδέρη (Δεμσερή) γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1923. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια εργατών  και από νεαρή ηλικία συμμετείχε στον αντιναζιστικό αγώνα, οργανωμένη στην ΕΠΟΝ.

Συνελήφθη  δυο φορές και καταδικάστηκε πέντε φορές σε θάνατο. Εμεινε στη φυλακή 14 χρόνια. Την μετέφεραν για ένα διάστημα στη Θεσσαλονίκη και μετά στου Αβέρωφ.  

Έκανε αίτηση χάριτος αρκετές φορές αλλά την απόρριψαν. Το Νοέμβρη του 1959 αποφυλακίστηκε.

Η Μαρία Σιδέρη παρόλο τα βασανιστήρια στην φυλακή δεν υπόγραψε Δήλωση ποτέ. Στις εκλογές του 1961 ήταν υποψήφια βουλευτίνα με τον συνδυασμό «Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος» (ΠΑΜΕ) στην Κοζάνη.

Έμεινε στην Αθήνα όπου γνωρίστηκε με τον σύντροφό της,  ενώ ήταν κρατούμενος στις φυλακές της Αίγινας, τον λογοτέχνη κομμουνιστή, αγωνιστή  Γιώργο Σιδέρη, με τον οποίο απέκτησε 2 παιδιά τον Λάμπη και τον Νίκο.

Εγκαταστάθηκαν στη Καισαριανή όπου είχε ενεργό δράση στο παράρτημα της Π.Ε.Α.Ε.Α – Δ.Σ.Ε., παρακολούθησε τέλος το ντοκιμαντέρ για την Μακρόνησο.

Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1984.

Η Μαρία Σιδέρη υπήρξε αγωνίστρια με αδούλωτο πνεύμα και προσδοκία για μια καλύτερη ανθρωπότητα για την οποία αγωνίστηκε σε όλη της τη ζωή.