άρνησης αποδοχής των όρων που έχουν θέσει οι δανειστές μας.
Τι συνέπειες ενδέχεται να έχει μια χρεοκοπία για τα δάνεια μας, τις καταθέσεις μας, τα ακίνητα μας, την εργασία μας και τους μισθούς μας; Τι επιπτώσεις θα είχαν στη κοινωνία αν γινόταν πραγματικότητα κάποιο από αυτά τα ενδεχόμενα;
Σίγουρα η απάντηση σε κάποιο από αυτά τα ερωτήματα δεν είναι απλή, αν αναλογιστούμε κιόλας το νωπό παράδειγμα της Αργεντινής η οποία δεν συμμετείχε καν σε κάποια νομισματική ένωση.
Στην παρόμοια περίπτωση της Ελλάδας, γεννιούνται πολλά ερωτήματα τα οποία είναι αναγκαίο ν'απαντηθούν.
1. Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και επιστροφής στην δραχμή, πόσο θα είναι η ισοτιμία; Ορισμένοι τραπεζικοί παράγοντες υποστηρίζουν πως το επόμενο δευτερόλεπτο της εξόδου της χώρας από το ευρώ, η ισοτιμία θα κυμανθεί περίπου στις 340,75 δραχμές. Το τι μέλλει γενέσθαι είναι κάτι το οποίο θα καθορίσει η κυβέρνηση της χώρας και αναμφίβολα και οι αγορές θα παίξουν τον δικό τους ρόλο καθώς είναι σχεδόν βέβαιο πως θα ξεκινήσει ένα τρελό παιχνίδι στην αγορά συναλλάγματος το οποίο ουδείς γνωρίζει πού θα οδηγήσει το νόμισμα μας έναντι των άλλων καθώς και τα επιτόκια του.
2. Η ισοτιμία θα καθοριστεί από τις αγορές ή θα υπάρξει αυτόματη αποτίμηση; Υπάρχουν βέβαια κι άλλες απόψεις που υποστηρίζουν οτι η ισοτιμία της δραχμής με το ευρώ θα πραγματοποιηθεί βάσει των σημερινών δεδομένων, πρίν καν ανοίξουν οι αγορές. Βέβαια κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει που θα σταματήσει όταν οι αγορές αρχίζουν να επιδεικνύουν την δύναμη τους.
Είναι απολύτως λογικό λοιπόν η ανησυχία των πολιτών να είναι απόρροια της γενικότερης ασάφειας και αβεβαιότητας του καθεστώτος που θα ισχύσει για τα δάνεια την επόμενη μέρα.
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα που πλανάται στις σκέψεις των Ελλήνων είναι τι συνέπειες θα έχει το ευρώ σε περίπτωση χρεοκοπίας της χώρας. Αυτό το αναφέρουμε διότι είναι πολλοί Έλληνες που είχαν την δυνατότητα να βγάλουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό και οι οποίοι αναμφίβολα δε θα πληγούν όσο και να «χτυπηθεί» το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.
Βέβαια μιλάμε πάντα υπό την προϋπόθεση οτι η ελληνική χρεοκοπία δε θα συμπαρασύρει Ιταλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Πορτογαλία σ'ένα οικονομικό αδιέξοδο το οποίο θα έχει σαν τραγική συνέπεια τη διάλυση της ευρωζώνης και του κοινού νομίσματος. Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει υπερβολικά αυτά τα σενάρια αλλά σίγουρα στηρίζονται σε μια ρεαλιστική βάση και έχουν σαν απώτερο σκοπό την ενημέρωση και μόνο.
Σύμφωνα με τη γενική κρίση, η πτώχευση ενός κράτους ζημιώνει τους πάσης φύσεως πιστωτές του, το ίδιο το κράτος, την Οικονομία και τους πολίτες του. Για να μιλήσουμε πιο αναλυτικά είναι επακόλουθο οι πιστωτές ενός κράτους να χάνουν ολόκληρο ή ένα μέρος των χρημάτων που έχουν δανείσει μαζί με τους τόκους τους φυσικά. Υπάρχουν βέβαια και διεθνείς διαπραγματεύσεις όπου συμφωνείται η πληρωμή ενός ποσοστού ενός μέρους των χρεών(μπορούμε ν΄αναφέρουμε σαν παράδειγμα την Αργεντινή όπου κατά τη διάρκεια της κρίσης που πέρασε οι πιστωτές έχασαν το 75% των απαιτήσεων τους) όπου η αποπληρωμή των χρεών έχει μια διαφορετική ρύθμιση, η οποία εξαρτάται και από το είδος των πιστωτών(εσωτερικού, εξωτερικού, ιδιώτες κτλ).
Σε περίπτωση πτώχευσης ενός κράτους, οι υποχρεώσεις απέναντι στους πιστωτές του μηδενίζονται. Το γεγονός αυτό ελαφρύνει τον προϋπολογισμό του κράτους, τόσο κατά το ποσό των τόκων, όσο και των δόσεων επιστροφής των δανείων αλλά ταυτόχρονα επιβαρύνει το κράτος γιατί κλονίζεται η εμπιστοσύνη και η αξιοπιστία του, το οποίο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον πιστοληπτικό του «θάνατο». Με πιο απλά λόγια, το κράτος δε θα μπορεί να δανείζεται από τις χρηματαγορές, πόσο μάλλον με λογικά επιτόκια.
Τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας ενός κράτους στην Οικονομία του είναι καταστροφικά. Αμέσως μετά επίκειται μία πολύ μεγάλη τραπεζική κρίση (οι τράπεζες είναι συνήθως αυτές που κατέχουν σημαντικό μέρος των ομολόγων δημοσίου, τα οποία υποχρεούνται να «αποσβέσουν»).Στη συνέχεια έχουμε μία εκτεταμένη οικονομική κρίση (η εσωτερική ζήτηση μειώνεται, οι επενδυτές αποσύρουν μαζικά το σύνολο των χρημάτων τους, η παραγωγή συρρικνώνεται, ο πληθωρισμός «καλπάζει», το χρηματιστήριο καταρρέει, η αγορά των ακινήτων επίσης, λόγω απουσίας αγοραστών κλπ).Τέλος επέρχεται νομισματική κρίση (οι ξένοι επενδυτές «αποφεύγουν» για μεγάλο χρονικό διάστημα τη «χρεοκοπημένη» Οικονομία).
Η χρεοκοπία ενός κράτους σημαίνει ρεαλιστικά για τους πολίτες του τη μείωση των αποταμιεύσεών τους, είτε επειδή είναι πιστωτές του κράτους τους, είτε επειδή το νόμισμα υποτιμάται ραγδαία (δεν ισχύει για τις χώρες του Ευρώ), ενώ δεν προλαβαίνουν να κάνουν αναλήψεις από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους.
Υπάρχουν όμως και έμμεσες επιβαρύνσεις στους πολίτες ενός κράτους καθώς οι δείκτες ανεργίας θ'ανέβουν στα ύψη και επιπροσθέτως θ'απολέσουν κάθε είδους κοινωνική παροχή(παιδεία, υγεία κλπ) που απολάμβαναν.
Πηγή-fimes.gr