να κατασκευάσει αιολικά πάρκα απόδοσης 1.000 MW- με την σκοπιμότητα σύνταξης της σχετικής μελέτης, αλλά από την άλλη, σαφώς και δεν μπορούμε να αιτιολογήσουμε/δικαιολογήσουμε το πώς γίνεται και η μελέτη θεωρεί ως βιώσιμη μια επένδυση σε αιολικά, με απόδοση 2.135 MW, που από την Κρήτη θα μεταφέρει ενέργεια στο Λεκανοπέδιο Αττικής, τη στιγμή που δεν προχωρούν και δεν υλοποιούνται τα σίγουρα σενάρια, που είναι η κατασκευή των λιγνιτικών μονάδων «ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ V» και «Μελίτη II» στη Δυτική Μακεδονία. Μονάδες που θα δύνανται να λειτουργούν όλες τις ώρες του χρόνου και τουλάχιστον για τα επόμενα 40 χρόνια, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα για την ευστάθεια του Ηπειρωτικού Συστήματος.

Η σχετική «μελέτη» κρίνει ως βιώσιμη τη λύση των διασυνδέσεων της Κρήτης με την Αττική, αποσιωπώντας φυσικά όλες τις αρνητικές επιπτώσεις και προβάλλοντας μονομερώς ορισμένα πλεονεκτήματα. Μεταξύ άλλων επισημαίνουμε τα ακόλουθα:

Εάν η Κρήτη, ηλεκτροδοτείται μόνο μέσω των υποβρύχιων καλωδίων (όπως υποστηρίζει η σχετική μελέτη), θα γίνει «εξαρτημένη» από τις Μονάδες φυσικού αερίου -κυρίως των ιδιωτών- που είναι αναπτυγμένες στην Αττική και στη Βοιωτία. Συνεπώς, όταν θα είναι ιδιαίτερα αυξημένη η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας (π.χ. κατά την περίοδο αιχμής των θερινών μηνών, οπότε και ¨πέφτουν¨ σημαντικά οι αποδόσεις των αιολικών πάρκων), η ηλεκτροδότηση, αλλά και η οικονομία της Κρήτης θα εξαρτάται τόσο από την παραγωγή όσο και από τις τιμές που θα καθορίζουν οι ιδιώτες με βάση τις μονάδες φυσικού αερίου.

Το κλείσιμο παλαιών λιγνιτικών Μονάδων, χωρίς αντικαταστάσεις από νέες λιγνιτικές, σύγχρονες και με καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις και οφέλη, ευνοεί ιδιαίτερα τους ιδιώτες και μάλιστα διπλά: από τη μια θα «ανοίξει» η αγορά της Κρήτης, μέσω των υποβρύχιων καλωδίων και από την άλλη θα μειωθεί εξαιρετικά η ανταγωνιστικότητα των λιγνιτικών Μονάδων της Δυτικής Μακεδονίας.

Όταν η παραγωγή των αιολικών πάρκων της Κρήτης θα είναι υψηλή – κυρίως το φθινόπωρο και τον χειμώνα – οι ιδιώτες επενδυτές θα διοχετεύουν την παραγωγή τους στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Σ' αυτή την περίπτωση, μια μεγάλη αύξηση στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά της Κρήτης θα την επιβαρύνονται οι καταναλωτές, με τα ιδιαίτερα μεγάλα τέλη ΑΠΕ, που έχουν εγγυημένες τιμές, ενώ ταυτόχρονα θα τίθενται εκτός λειτουργίας οι λιγνιτικές μονάδες της περιοχής.

Μπορεί να φαντασθεί κανείς, τι θα σήμαινε για την τουριστική οικονομία της Κρήτης, η περίπτωση που θα προέκυπταν βλάβες στα υποβρύχια καλώδια για μια τουλάχιστον εβδομάδα και ιδίως σε περίοδο τουριστικής αιχμής. (π.χ. Αίγινα);

Είναι αλήθεια, ότι ένας λόγος για τον οποίο η ΔΕΗ απέφυγε στο παρελθόν να αναπτύξει υποβρύχια καλώδια μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου, ήσαν οι κίνδυνοι για σεισμούς και τα γεωλογικά ρήγματα που υπάρχουν στα βάθη αυτής της θαλάσσιας περιοχής;

Στη σχετική «μελέτη» αποσιωπάται το γεγονός, ότι η πλήρης «εξάρτηση» της Κρήτης από μεγάλα αιολικά πάρκα θα εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους από ακραίες θερμοκρασίες, όχι μόνο για το Ηλεκτρικό Σύστημά της Κρήτης, αλλά και για το Ηπειρωτικό Σύστημα, καθώς σε ακραίες θερμοκρασίες πέφτει κατακόρυφα η παραγωγή από αιολικά. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα, όπου τον Ιούνιο του 2007 και όταν οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες προκάλεσαν την άνοδο των φορτίων ηλεκτρικής ενέργειας στα ανώτερα δυνατά όρια του Συστήματος (συνολικά 10.411 MW), οι λιγνιτικοί σταθμοί της ΔΕΗ, με εγκατεστημένο ονομαστικό δυναμικό 5.288 MW, ήταν αυτοί που εξασφάλισαν φορτία της τάξεως των 4.389 MW. Ήταν τότε που οι σταθμοί αιολικής ενέργειας, με δυναμικό 600 MW, μόλις που κατάφεραν να εξασφαλίσουν φορτία 70 MW !!!

Και μόνο απ' αυτό το μικρό, αλλά ουσιαστικό παράδειγμα, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας εξασφαλίζεται απόλυτα, μόνο με την κατασκευή των λιγνιτικών μονάδων ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ V και Μελίτη II στη Δυτική Μακεδονία, αλλά και όπου αλλού υπάρχουν λιγνιτικά κοιτάσματα στη χώρα. Εκτός και εάν ο φθηνός λιγνίτης εγκαταλείπεται για χάρη των πανάκριβων αιολικών της Κρήτης και των επικίνδυνων υποβρύχιων καλωδίων, εξυπηρετώντας συμφέροντα «μεγαλοεπενδυτών» ΚΑΙ ΟΧΙ τα πραγματικά συμφέροντα των καταναλωτών και της Εθνικής Οικονομίας.

Αυτό κ. Υπουργέ είναι ένα σενάριο, το οποίο σίγουρα δεν αρέσει και σίγουρα θα προκαλέσει τις αντιδράσεις μας.