Μόνιµη επωδός του Περισσού ήταν η στοχοποίηση των επιχειρήσεών του, κορωνίδα των οποίων θεωρείται η Τυποεκδοτική Α.Ε. Ωστόσο, µέλη συνδικαλιστικών ενώσεων τις οποίες ελέγχει το ΚΚΕ µέσω του ΠΑΜΕ, έχουν κατά καιρούς καταγγείλει πολλές φορές τα δύο µέτρα και δύο σταθµά του Περισσού. «Η εργοδοσία πετάει τους εργαζόµενους στον δρόµο σα στυµµένες λεµονόκουπες, καλώντας τους να πληρώσουν αυτοί τα σπασµένα της κρίσης που δηµιούργησαν τα υπερκέρδη του κεφαλαίου», σηµείωσαν πρόσφατα σε ανακοίνωσή τους συνδικαλιστικές ενώσεις που ελέγχονται από το ΠΑΜΕ.
Σε µόνιµη βάση η Οµοσπονδία Τύπου και Χάρτου, η Πανελλαδική Ενωση Λιθογράφων Μισθωτών Γραφικών Τεχνών Τύπου και Συναφών Επαγγελµάτων και το Σωµατείο Εργαζοµένων στα Πρακτορεία Τύπου, κατήγγειλαν τις απολύσεις σε άλλα µέσα αλλά για την Τυποεκδοτική σήµανε σιωπή.

«Απεργοσπάστες»
Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας προσπαθεί να θάψει ο Περισσός και την ηµέρα που στην Τυποεκδοτική τυπώθηκαν εφηµερίδες στις οποίες η ΕΣΗΕΑ είχε κηρύξει απεργία για την καταβολή δεδουλευµένων: «Ηµασταν δεσµευµένοι εµπορικά», ήταν η απάντηση των «απεργοσπαστών».
Πριν από τις απολύσεις στην Τυποεκδοτική είχε προηγηθεί συνεδρίαση σε επίπεδο ΚΟΒ για περικοπές µισθών στον «Ριζοσπάστη», στο ύψος των µισθών των επαγγελµατικών στελεχών του κόµµατος.
Στο προεκλογικό ντιµπέιτ του Σεπτέµβρη του 2009, η Αλέκα Παπαρήγα απαντούσε σε σχετική ερώτηση για την εταιρεία ότι δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση: «Εµείς, ακριβώς επειδή δεν θέλουµε να εξαρτιόµαστε από τον εκβιασµό επιχειρηµατιών, προσπαθούµε –ιδιαίτερα στον τοµέα της προπαγάνδας και των εκδόσεων – να έχουµε τη δική µας αυτοδυναµία».

Η ίδρυση του 1981
Αυτός ήταν και ο πραγµατικός λόγος που ιδρύθηκε η Τυποεκδοτική το 1981. Το 1994 µε την καταστροφική πληµµύρα στο «Σπίτι του Λαού», η Τυποεκδοτική χρειάστηκε να ξεκινήσει σχεδόν από την αρχή. Οι πλούσιες εµπειρίες από το παρελθόν, µια «ένεση» εκατοµµυρίων µε την εκτύπωση περίπου 1 εκατοµµυρίου αντιτύπων του Χρυσού Οδηγού τη χρονιά της καταστροφής αλλά η υπαγωγή της σε διάφορους αναπτυξιακούς νόµους και επιχορηγήσεις, την κατέστησαν γρήγορα ως µια από τις κορυφαίες εκδοτικές επιχειρήσεις. Το 1996 η Τυποεκδοτική Α.Ε. πήρε κρατική επιχορήγηση 1,6 δισ. δραχµές, για να προχωρήσει στη µετεγκατάστασή της στο Κρυονέρι, στις εγκαταστάσεις του «Κολλάρου», τις οποίες αγόρασε. Από 3,4 δισ. δραχµές πωλήσεις το 1997, έφτασε στα 8 δισ. δραχµές το 2000, όπως ανακοινώθηκε από τη διεύθυνσή της στα 20χρονα γενέθλια της εταιρείας.

Η εταιρεία όµως πέρασε από πολλά κύµατα καθώς έσερνε µαζί της πολλά «βαρίδια».

Ξανά στην κερδοφορία
Ο διαχωρισµός της από τον «Ριζοσπάστη» το 2003 και το παθητικό που δηµιουργούσε η εφηµερίδα του κόµµατος, βοήθησε την εταιρεία να επιστρέψει και πάλι στην κερδοφορία, έστω και προσωρινά. Είχε προηγηθεί η πρόταση το 2001 η εταιρεία να εισαχθεί στο Χρηµατιστήριο, πρόταση που χρεώνεται σε επιχειρηµατία µε τον οποίο ο Περισσός είχε και έχει ιδεολογική συµπόρευση και διάφορες επιχειρηµατικές δράσεις µε αµφιλεγόµενο αποτέλεσµα. Η πρόταση περιέγραφε ένα επιχειρηµατικό µοντέλο που θα λειτουργούσε ως αιµοδότης του κόµµατος. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης αλλά και τα πολιτικά πειράµατα που ακολούθησαν είχαν φέρει σε δυσχερή θέση τα οικονοµικά του κόµµατος και χρειαζόταν επειγόντως µια σταθερή ενίσχυση. Η Αλέκα Παπαρήγα τότε διαφώνησε µε την προοπτική του Χρηµατιστηρίου και αυτή ήταν η άποψη που τελικά επικράτησε.

Το 2003 ήταν η πρώτη χρονιά που τα οικονοµικά της εταιρείας πήγαν καλά, ο 12µηνος ισολογισµός ήταν ισοσκελισµένος και εµφανίστηκαν τα πρώτα σηµάδια κερδοφορίας. Το καπιταλιστικό σύστηµα πολλοί το µίσησαν, τα χρήµατα του όµως, και κυρίως τις επιδοτήσεις του, κανείς.

«Πρέπει να επιβιώσουµε»
Την επόµενη χρονιά η Τυποεκδοτική επιβαρηµένη από τις τραπεζικές υποχρεώσεις της και τις αποπληρωµές δανείων ύψους 1,5 εκατ. ευρώ που είχε συνάψει για τον εκσυγχρονισµό της, εµφάνισε ζηµιές περίπου 3 εκατ. ευρώ. «Είµαστε µαρξιστές - λενινιστές στην ιδεολογία αλλά ζούµε σε καπιταλιστικό καθεστώς και πρέπει να επιβιώσουµε», ήταν µια από τις αγαπηµένες φράσεις στελεχών του κόµµατος που έπρεπε να δικαιολογήσουν το άνοιγµα της επιχείρησης προς ιδεολογικούς «αλλοφύλους». Μεταξύ άλλων, πελάτες της εταιρείας υπήρξαν ή εξακολουθούν να είναι εφηµερίδες όπως ο «Ελεύθερος Τύπος», η «Χώρα» και ο «Ελεύθερος», καθώς και οικονοµικές και αθλητικές εφηµερίδες και περιοδικά.

«Εντυπα του ΣΥΝ όµως ποτέ δεν τυπώθηκαν εδώ», απαντούν στελέχη του ΚΚΕ στις καταγγελίες που είχαν γίνει από πρώην, πλέον µέλη του κόµµατος για τον «καπιταλιστικό» χαρακτήρα που είχε λάβει η επιχείρηση.

Στον αναπτυξιακό νόµο
Το Νοέµβριο του 2006 η Τυποεκδοτική Α.Ε. υπήχθη στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόµου (ΦΕΚ 1762, 5.12.2006), για να προχωρήσει σε εκσυγχρονισµό. Εναν µήνα αργότερα η Τυποεκδοτική υπήχθη και πάλι στον αναπτυξιακό νόµο περί «αναβάθµισης της ποιότητας των παραγόµενων προϊόντων και υπηρεσιών», ύψους (ΦΕΚ 569, 20.4.2007). Οι δύο αυτές υπαγωγές προέβλεπαν και τη δηµιουργία 12 νέων θέσεων εργασίας. Το δεύτερο πρόγραµµα ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2009, όπως προκύπτει από τη σχετική υπουργική απόφαση. Για την ολοκλήρωση του πρώτου προγράµµατος χρειάστηκε µια τροποποίηση της αρχικής σύµβασης (ΦΕΚ 2514, 22.12.2009), που προβλέπει µια αναβολή ώστε να καταστεί δυνατή η πλήρης απορρόφηση του πακέτου.
ΠΗΓΗ:ΤΑ ΝΕΑ