Η διδασκαλία της ξένης γλώσσας θα γίνεται στο δημόσιο σχολείο με τρόπο, ώστε το παιδί να προετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις για το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας. Το παιδί να μην χρειάζεται φροντιστήρια, να μην πληρώνει ο γονιός.
Τα παιδιά στο δημόσιο σχολείο και μέσα από τη δημόσια εκπαίδευση να μπορούν να έχουν στα χέρια τους το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας. Είναι κάτι που το χρωστάμε στον ελληνικό λαό και το χρωστάμε πρώτα απ όλα εμείς ως Πολιτεία -που πρέπει να οργανώσουμε το σύστημα- και έπειτα εσείς, ως εκπαιδευτικοί, ώστε όλη αυτή η δουλειά και η επένδυση που κάνετε επί χρόνια να έχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα.
Σύμφωνα με έρευνα, το 92% των Ελλήνων θεωρούν αναγκαία τη χρήση της ξένης γλώσσας και ιδιαίτερα της Αγγλικής. Το 28% των νέων ανθρώπων λέει ότι έμαθε ξένη γλώσσα στο δημόσιο σχολείο. Αν σκεφτείτε πόσο μεγάλη είναι η επένδυση, σε ανθρώπινους πόρους, σε δουλειά εκπαιδευτικών, σε χρήματα, θα έπρεπε το 100% των μαθητών που αποφοιτούν από τα σχολεία να είναι σε θέση να πάρουν το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας.
Αυτή η προσπάθεια έχει ως στόχο τα παιδιά που φοιτούν σήμερα στην Α’ δημοτικού να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα, ώστε στο τέλος του Γυμνασίου να μπορούν να έχουν πιστοποιητικό από το δημόσιο σχολείο.
Όταν αποφασίστηκε στα 800 ολοήμερα δημοτικά με ενιαίο αναμορφωμένο πρόγραμμα να διδαχθεί στην Α’ και Β’ δημοτικού – με ειδικό τρόπο – η ξένη γλώσσα, υπήρξαν πολλές αντιδράσεις παιδαγωγικού χαρακτήρα. Ποτέ όμως μέχρι τώρα δεν είχε γίνει τόσο σοβαρή επιστημονική υποστήριξη μιας επιλογής, που βασίζεται σε μελέτες για την πρώιμη ηλικία, στον τρόπο που λειτουργεί ο παιδικός εγκέφαλος, στις ανάγκες που έχει το παιδί, στη σχέση της μητρικής γλώσσας με την ξένη γλώσσα.
Θέλω να δεσμευθούμε και να πιστέψουμε όλοι ότι το δημόσιο σχολείο μπορεί να δώσει τη γνώση της ξένης γλώσσας με πιστοποίηση και να είμαστε περήφανοι για το ότι δεν χρειάζεται ο γονιός να πληρώνει χρήματα, να αιμορραγεί η ελληνική οικογένεια, για να μάθει το παιδί της την ξένη γλώσσα, που είναι απολύτως αναγκαία στη σημερινή εποχή.
Το δημόσιο σχολείο, ο εκπαιδευτικός πρέπει να έχουν όλες τις δυνατότητες, τους πόρους και τη διάθεση, ώστε όλοι μαζί να προσφέρουμε αυτό που χρειάζεται, ιδιαιτέρως σήμερα με την κρίση, στην πατρίδα μας.
Είναι ένας μείζον εκπαιδευτικός, κοινωνικός, οικονομικός και εν τέλει πολιτικός στόχος.
