και στοχεύει στη δημιουργία μιας ευαισθητοποιημένης και ενημερωμένης κοινωνίας, που θα είναι σε θέση να κατανοήσει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των ατόμων με αυτισμό.
Ο Αυτισμός είναι μια ισόβια, επιστημονικά δυσεξήγητη αναπτυξιακή διαταραχή. Σύμφωνα με επιδημιολογικές έρευνες που ανακοινώθηκαν στο Α΄ Διεθνές Συνέδριο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Αυτισμού, που έγινε το Νοέμβριο του 2002 στη Μελβούρνη, σε κάθε 10 χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται, τα 50 είναι αυτιστικά.
Ο Αυτισμός είναι μια από τις πιο περίπλοκες και πιο δύσκολες στην αντιμετώπισή τους διαταραχές. Δημιουργεί σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας, με συνακόλουθα, προβλήματα συμπεριφοράς.
Δεν υπάρχει θεραπεία αλλά, μπορεί να υπάρξει βελτίωση που εξαρτάται από τη σωστή και όσο γίνεται νωρίτερη διάγνωση και αξιολόγηση, από τη σωστή εκπαίδευση με εξειδικευμένους εκπαιδευτές και από τον βαθμό κατανόησης του αυτιστικού ατόμου από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά, αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει. Γονείς που αποφάσισαν να αγωνιστούν για το δικαίωμα των παιδιών τους στη ζωή, συντόνισαν τις προσπάθειες τους στις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου και αγωνίστηκαν για την ανάπτυξη των ερευνών και για τη δημιουργία υπηρεσιών διάγνωσης, θεραπευτικής απασχόλησης και δια βίου προστασίας.
Στη χώρα μας μόλις το 1999 θεσμοθετείται για πρώτη φορά νομοθετικό πλαίσιο για τα άτομα με αυτισμό και αναγνωρίζονται από το ελληνικό κράτος οι ιδιαίτερες ανάγκες τους τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην παροχή κοινωνικών υπηρεσιών.
Μέχρι σήμερα σ όλη την ελληνική επικράτεια έχουν υλοποιηθεί στην εκπαίδευση όσο και στον τομέα υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας ελάχιστα
Ελπίζουμε ότι όλοι αυτοί που αποφασίζουν για το μέλλον των παιδιών μας θα ευαισθητοποιηθούν και θα κάνουν πραγματικότητα όλα αυτά που τα παιδιά μας έχουν ανάγκη.