μίλησαν με απαξιωτικό τρόπο για τις επιλογές της διοίκησης, τόνισαν ότι «δεν ανταποκρίνονται στην δύσκολη περίοδο που έχουν μπροστά τους τα ορυχεία», ανέφεραν ότι «έγιναν παιγνίδια κομματικού χαρακτήρα εις βάρος άλλων στελεχών»και στο τέλος κάποιοι τόνισαν ότι «η επιλογή Ζερβού στο πρόσωπο της Κουρίδου δεν ενώνει σε μια γροθιά το σύνολο των ορυχείων απέναντι στα δεκάδες μέτωπα που παραμένουν ανοικτά με την τοπική κοινωνία».
Άλλοι έκαναν την διαπίστωση ότι «η επιλογή στο πρόσωπο της Κουριδου στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, με την απειλή της πώλησης φιλέτων της επιχείρησης στους ιδιώτες, λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στο σύνολο της λιγνιτικης παραγωγής και των ορυχείων».
Μάλιστα κάποιοι εντος και εκτός της αιθούσης αναρωτήθηκαν μεγαλοφώνως «ποιος διοικεί επιτέλους την ΔΕΗ ο Σπάρτακος και η ΓΕΝΟΠ η ο Αθρουρος Ζερβός και τα στελέχη του»; Για την θέση Βοκάρχη που είχε προκηρυχθεί μετά την αναβάθμιση Νικολακάκου ως γενικού διευθυντή ορυχείων, ως πιθανοί σοβαροί διεκδικητές ήταν οι Κλαδάρχες,  Στέφανος Παλαβός αναπληρωτής διευθυντής ΛΚΔΜ, ο Γιάννης Ιωακείμ διευθυντής στο Νότιο πεδίο και ο Φιλιππας Φίλιος επί πολλά έτη συνεργάτης του αείμνηστου Καβουρίδη και αναπληρωτής διευθυντής στο ΛΚΔΜ. Αίτηση για την θέση έκαναν και άλλα στελέχη  ακόμη και στο επίπεδο του τομεάρχη όπως η Όλγα Κουριδου. Οι τρεις επικρατέστεροι έχουν διοικήσει επί πολλά έτη όλες τις μονάδες ορυχείων της περιοχής και διατηρήθηκαν η αναβαθμίστηκαν σε θέσεις κλειδιά από την εποχή Νέζη έως και την περίοδο Αθανασόπουλου. Στο χώρο των τεχνοκρατών της επιχείρησης απολαμβάνουν εκτίμηση και σεβασμό από τους συναδέλφους τους.
Αυτό που εξοργίζει τους περισσότερους είναι ότι με την απόφαση της διοίκησης η Όλγα Κουρίδου από ένα απλό στέλεχος λειτουργίας στο ορυχείο του Αμυνταίου (υπάρχουν δεκάδες τέτοια στελέχη), εν μια νυκτί ανέβηκε δυο-δυο τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας περνώντας ακόμη και τους σημερινούς φυσικούς προϊσταμένους της για να καταλάβει την θέση του διευθυντή ΛΚΔΜ. Έτσι παρατηρείται το παράδοξο, η υφισταμένη ενός διευθυντή ορυχείου να αναβαθμίζεται όχι σε διευθυντή ορυχείου αλλά σε  θέση γενικής διεύθυνσης όλων των ορυχείων.
Η Όλγα Κουριδου το 2004 κατά την επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στην ΔΕΗ ήταν μια από τις δυο μηχανικούς με τα κράνη που συνομίλησε τότε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Η συνέχεια είναι γνωστή, σε μια νύκτα μπήκε στο ευρωψηφοδελτιο του κόμματος εκπλήσσοντας τους πάντες και δημιουργώντας ανάμικτα συναισθήματα.
Πληροφορίες του vetonews αναφέρουν ότι καθοριστικό παράγοντα στην παραπάνω επιλογή έπαιξαν οι κόκκινες γραμμές που έθεσαν με έντονο τρόπο οι «πράσινοι» συνδικαλιστές του Σπάρτακου και της ΓΕΝΟΠ. Στον Στέφανο Παλαβό χρεώθηκε η «ρετσινιά» του δεξιού η όποια θα δημιουργούσε πρόβλημα στο «βαθύ» συνδικαλιστικό ΠΑΣΟΚ χωρίς όμως να υποτιμώνται οι τεχνοκρατικές του δεξιότητες. Στο Γιάννη Ιωακείμ αναγνωρίστηκαν οι ικανότητες  στη διοίκηση και η τεχνική επάρκεια, ότι είναι ΠΑΣΟΚ, αλλά του χρεώθηκε η «κακή» διαγωγή που έχει επιδείξει ως προς την «συνεργασία» του με τους πρασινογαλάζιους συνδικαλιστές. Στο δε Φίλιππα Φίλιο αναγνωρίστηκε ο πρότερος έντιμος βίος οι τεχνικές δεξιότητες αλλά και εδώ τα πράγματα σκάλωσαν γιατί θεωρείται «persona non grata» για τους γαλάζιους συνδικαλιστές.