Η άνευ όρων ανοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, σε όποια επιλογή κάνει το Τελ Αβίβ σε συνδυασμό με μία πλήρη ανυπαρξία άσκησης εξωτερικής πολιτικής απο την Ευρώπη, δίνουν την δυνατότητα της αίσθησης της πλήρης ατιμωρησίας για το Ισραήλ. Χαρακτηριστική είναι η χλιαρή αντίδραση των Η.Π.Α. στο θέμα της επίθεσης στην ανθρωπιστική αποστολή. Η Αμερικανική κυβέρνηση δεν καταδίκασε καν την πράξη του Ισραήλ, απλά εξέφρασε την λύπη της για τους ανθρώπους που χάθηκαν. Άραγε αν σε μία πανομοιότυπη περίπτωση, ήταν το Ιράν που επιτιθόταν σε ανθρωπιστική αποστολή, κι όχι το Ισραήλ, ποια θα ήταν η στάση των Η.Π.Α.;

Στην άλλη μεριά του ατλαντικού βέβαια, η Ε.Ε. δεν έχει χρόνο ν’ ασχοληθεί με τέτοια. Tα ελλείμματα και διάφοροι αριθμοδείκτες είναι τα μοναδικά ενδιαφέροντά της, ίσως κι ο μοναδικός λόγος ύπαρξης της. Προς το παρόν τουλάχιστον. Ακόμα κι αν πρόκειται για ολοφάνερα εγκλήματα πολέμου, όπως οι περσινοί βομβαρδισμοί της λωρίδας της Γάζας, το αποτελέσμα είναι το ίδιο: μερικοί διπλωμάτες καταδικάζουν τα γεγονότα και εσπευσμένα πέφτουν οι τίτλοι τέλους.

Στο συγκεκριμένο συμβάν όμως, είχαμε και μία παράμετρο που δεν υπήρχε τις προηγούμενες φορές. Η Τουρκία, βλέποντας την πόρτα της Ε.Ε. να παραμένει κλειστή, αναζητά μια ηγετική θέση στον Αραβικό κόσμο και έναν ρόλο ρυθμιστή στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Αυτό την οδήγησε σε πλήρη ρήξη με τον πάλαι ποτέ στενό της σύμμαχο. Ήδη από τους περσινούς βομβαρδισμούς στην Γάζα ο κ. Ερντογάν, όπου βρει ευκαιρία κατακεραυνώνει την πολιτική της Ισραηλινής κυβέρνησης, με αποκορύφωμα μια δήλωση του προ ολίγων ημερών σε μια συνάντηση που είχε με μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την άρση του αποκλεισμού, όπου είπε πως μία από τις πρώτες προτεραιότητες της Τουρκίας είναι να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας από το Ισραήλ. Η ιστορία αυτή κρατάει από το 2004, όπου σε μία αποκάλυψη που είχε κάνει το περιοδικό New Yorker, πράκτορες της Μοσάντ κι άλλων Ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών είχαν εισέλθει στο βόρειο Ιράκ, εκπαιδεύοντας Κούρδους κομάντος τους οποίους σκόπευαν να τους χρησιμοποιήσουν σε αποστολές εναντίον του Ιράν και της Συρίας. H επιχείρηση μάλιστα, σύμφωνα με το δημοσίευμα του New Yorker, γινόταν εν γνώση της C.I.A. ενώ την στήριζε και ο τότε αναπληρωτής άμυνας των Η.Π.Α., Paul Wolfowitz. Το Ισραήλ αρχικά είχε διαψεύσει το δημοσίευμα, πριν απο μερικούς μήνες όμως, το BBC έφερε στο φως της δημοσιότητας και τις πρώτες εικόνες από την δράση των Ισραηλινών στο βόρειο Ιράκ. Έκτοτε, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο με αποκορύφωμα την συνδιάσκεψη στο Νταβός τον Ιανουάριο του 2009, όταν ο Ερντογάν, ανοιχτά πλεον, κατείγγειλε την τακτική που ακολουθεί το Ισραήλ στην Γάζα.

Κάπως έτσι στήθηκε ένα σκηνικό το οποίο σε μεγάλο βαθμό, κρύβεται πίσω απο την επίθεση του Ισραήλ στην ανθρωπιστική αποστολή, η οποία στηρίχτηκε όσο ήταν δυνατόν από την Τουρκική κυβέρνηση.  Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίου, ότι τα θύματας τη Ισραηλινής επέμβασης είναι κυρίως Τουρκικής υπηκοότητας.

Προσπαθώντας όμως να μπούμε στην ουσία των πραγμάτων, όσο δίκαιο ήταν το αίτημα των Εβραίων για την ίδρυση ενός Εβραϊκού κράτους στους τόπους των προγόνων τους, άλλο τόσο δίκαιο είναι και το αίτημα των Παλαιστινίων για την ίδρυση της δικιάς τους πατρίδας, και δεν χρειάζεται να μπούμε σε λογικές που θα μπλέξουν τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό του Ισλάμ και την επιθετικότητα που τον διακρίνει σε διάφορες εκφράσεις του. Αντίθετα, με τέτοιου είδους τακτικές, είναι σαν να τρέφεις το ίδιο το τέρας, ενώ ταυτόχρονα  είναι σχεδόν ανατριχιαστικό το πως οι Εβραίοι αντιγράφουν πιστά τις μεθόδους εκείνες που σχεδόν μισό αιώνα πριν, κόντεψαν να οδηγήσουν στον δικό τους αφανισμό. Πως είναι δυνατόν, ο λαός εκείνος που βίωσε το Ολοκαύτωμα, να μην έχει κανέναν απολύτως ενδοιασμό προκειμένου να δημιουργήσει ακόμα ένα.

Στο δια ταύτα, τα γεγονότα δεν είναι καθόλου σχετικά. Η λωρίδα της Γάζας είναι μια εξαθλιωμένη περιοχή του πλανήτη μας, όπου κάποιοι τόλμησαν να στείλουν βοήθεια. Μοναδικό αποτέλεσμα είναι δεκαεννέα από αυτούς να είναι νεκροί κι αυτό από μόνο του δικαιολογεί την όποια αγανάκτηση.

Περισσότερα άρθρα του Νικόλα Μάστορα Γκουλέμα μπορείτε να βρείτε στο http://www.elicas.gr