Πρέπει να ξεκινήσει μια κουβέντα μεταξύ όλων των τοπικών κοινωνιών της Δυτικής Μακεδονίας, μακρία από τοπικισμούς και μικροπολιτικά συμφέροντα, με μόνο ζητούμενο το προσφορότερο, για το σύνολο της περιφέρειας μας, αποτέλεσμα. Μια κουβέντα που οφείλουν οι βουλευτές της περιφέρειας μας, να την μεταφέρουν στα κυβερνητικά κέντρα αποφάσεων στην πρωτεύουσα, και να μπούμε σε μια ουσιαστική τροχιά ανασχεδιασμού του χάρτη υγείας της περιοχής μας. Χρόνια ακούμε για το φιλόδοξο σχέδιο ενός μεγάλου και σύγχρονου περιφερειακού πανεμιστημιακού νοσοκομείου στην Κοζάνη, την άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Μακεδονίας, και ίσως τον πιο επιβαρυμένο περιβαλλοντικά νομό της χώρας μας, αλλά μάλλον πρόκειται για ψηφοθηρικές δηλώσεις τοπικής κατανάλωσης ημών και υμών. Το δια ταύτα της υπόθεσης όμως είναι σκληρό.

Το Μαμάτσειο νοσοκομείο έχει χρόνια τώρα που υπολειτουργεί. Σωστά ειπώθηκε πως το κλείσιμο της παιδιατρικής κλινικής είναι η κορυφή του παγόβουνου, ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν πολλές κλινικές, η γυναικολογική-μαιευτική, η στεφανιαία μονάδα, το διαβητολογικό κέντρο, κ.α. και αν ρωτήσετε κάποιον κάτοικο της ανατολικής Θεσσαλονίκης, εκεί που το Διαβαλκανικό Ιατρικό Κέντρο βασιλεύει, για το πως έφτασε η κατάσταση για τον μέσο Θεσσαλονικιό που ζητά μια αξιοπρεπή ιατρική περίθαλψη, να είναι μονόδρομος οι μεγάλες ιδιωτικές κλινικές, θα σας μιλήσει για την απαξίωση των εκεί κρατικών νοσοκομείων. Μια απαξίωση της αξιοπρεπούς κρατικής ιατρικής περίθαλψης (για την οποία πληρώνουμε φόρους) η οποία απαξίωση δημιούργησε ένα μεγάλο κενό μέσα στην επικερδέστατη αγορά της υγείας. Το κενό δεν θα μπορούσε παρά να καλυφθεί από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Μεγάλα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα υγείας πλέον έχουν απλώσει τόσο πολύ τα πλοκαμιά τους, που η επιλογή μιας ιδιωτικής κλινικής, για σοβαρά θέματα υγείας, είναι μονόδρομος. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και είναι θέμα, καθαρά και μόνο, πολιτικής βούλησης.

Σήμερα, ο Νομάρχης Κοζάνης ετοιμάζεται να κλείσει κάποια τμήματα σχολείων της περιοχής λόγο της γνωστής πανδημίας της νέας γρίπης. Παρ' όλα αυτά η παιδιατρική κλινική του Μαμάτσειου Νοσοκομείου Κοζάνης παραμένει κλειστή και η ιδιωτική παιδιατρική περίθαλψη, μεσούσης της πανδημίας, είναι μονοπώλιο στην περιοχή μας. Παρ' όλα αυτά κανείς δεν έχει παραιτηθεί, κανείς δεν έχει καταθέσει κάποια επερώτηση στην βουλή, κανείς δεν χτύπησε το χέρι σε κανένα τραπέζι. Είμαστε σε ένα σταυροδρόμι αυτήν τη στιγμή, ο χάρτης υγείας θα αλλάξει στην Δυτική Μακεδονία. Ελπίζω να τον αλλάξει το κράτος και όχι η ιδιωτική πρωτοβουλία, έκβαση που θα κριθεί αποκλειστικά και μονό απο την πολιτική βούληση για ένα καλύτερο αύριο στον χώρο της υγειάς στην περιοχή μας. Ή θα μεριμνήσουν οι πολιτικοί του τόπου μας, θα χτυπήσουν χέρια σε τραπέζια, θα απαιτήσουν, θα δράσουν, θα αντιδράσουν και θα πολεμήσουν για το πολύτιμο αγαθό της δημόσιας αξιοπρεπούς ιατρικής περίθαλψης του λαού που τους ψήφισε, ή θα μας αφήσουν έρμαιο των πλοκαμιών των ιδιωτικών κέντρων υγείας, της επι χρήμασι ιατρικής περίθαλψης.

Ο λαός μας πάντως κύριοι λέει, πως αν δεν σπάσεις αυγά, δεν κάνεις ομελέτα... θα δούμε.

ΥΓ: Μεταξύ σοβαρού και αστείου, θα έπρεπε να υπάρχει νόμος που θα υποχρέωνε τους βουλευτές και τους υπουργούς αυτής της χώρας, να λαμβάνουν ιατρική περίθαλψη, όταν αυτή την χρειάζονται, μόνο από κρατικά νοσοκομεία, κι όχι από μεγάλα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα...

Περισσότερα άρθρα του Νικόλα Μάστορα Γκουλέμα μπορείτε να βρείτε στο http://www.elikas.gr