Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σάββατο, 28 Δεκεμβρίου 2013 23:16

Ευχές

Γράφτηκε από την
Ζωγραφική Joseph Lorusso. Ζωγραφική Joseph Lorusso.

''Καταφεύγουμε σ΄αυτό που λέμε ιδιωτική ζωή. Γιατί δεν διαθέτουμε τις απαραίτητες δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο.
Είναι μια ύστατη στιγμή, μια υποχώρηση. Διότι εν τέλει η ζωή, είναι κατ΄αρχήν ένας διάλογος με τα πράγματα''. Franz Kafka

Ονειρεύτηκα την χώρα του μελισσοκόμου.

Απόκρημνες ελπίδες. Μια χώρα του πουθενά και πουθενά χώρος. Βρωμιά, σιχαμένες ανταλλαγές , οικοδομές στην έρημο, ένδοξες τσιμεντοζώνες, χέρσοι δρόμοι, κυνηγημένος έρωτας, κυνηγημένα όνειρα, ίχνη στο χώμα και στην καταραμένη λάσπη που κανείς δεν τα είδε, που ήρθε και τα μπάζωσε κάτω από χυδαίες μίζες.
Ονειρεύτηκα τον μελισσοκόμο. Μπερδεμένο ν΄αλλάζει password, να επισκέπτεται τον εικονικά ιδιωτικό του χώρο, ν΄αλλάζει προφιλ, να διαγράφει όλα όσα δεν ταιριάζουν. Ν΄ανεβάζει τοίχους, να χτίζει τείχη. Είχε πρόσωπο, τώρα απέκτησε και μούρη. Ένας άνθρωπος που χάνει λίγο λίγο τα ίχνη του, που ίσως δεν θα υπάρχει καμιά ένδειξη καν ότι υπήρξε. Ένας ακόμα που αγαπήθηκε για όσα δεν σκέφθηκε και για όσα δεν είπε. Κανείς δεν ανναρρωτιέται αν τους κάνει. Τους κάνει, είναι δεδομένο. Φτάνει που υπάρχει, που είναι εκεί. Γράφει επαναστάτους. Οργίζεται. Τόσο όσο. Αφού έχει τοίχο. Αφού έχει γίνει τοίχος.
Δεν είχε τ΄όνειρο καμιά έυκολη απάντηση. Είχε ψηφιακές επαφές, είχε γραπτά γέλια χαχαχαχα , είχε και το share σε κουμπί. Είχε και κάποιους μετανάστες στο δρόμο , απ΄αυτούς που κατάφεραν να φθάσουν πριν γίνουν κοράλια. Είχε και σένα , είχε και μένα. Αναμενόμενα, διαδικαστικά, αδιάφορα. Μάθαμε να το λέμε ''φυσιολογική εξέλιξη των γεγονότων''. Κάτι σαν, σιγά σιγά γίνομαι αόρατος. Αρχίζω να συμφωνώ μ΄αυτούς που δεν υπάρχουν σε κανένα δρόμο, σε καμιά συζήτηση, σε κανένα κρεβάτι, σε κανένα τηλέφωνο, σε καμιά λύπη, σε κανένα φιλί, σε καμιά ζωή.
Πες μου θυμάσαι ακόμα εκείνο το ηλιοβασίλεμα; Πορτοκαλί. Ο ήλιος, αθεράπευτα εγωιστής, στέκεται μια τόση δα , πελώρια στιγμή. Μπλέκονται στα μαλλιά του τα συναισθήματα μας. Και όταν έρχεται η σειρά του να μιλήσει πέφτει και πνίγεται στην θάλασσα. Ή να είναι ή να μην υπάρχει καθόλου. Λιγότερα δεν αντέχει.

Πες μου θυμάσαι εκείνο το φιλί στο τέλος της συναυλίας;
Τέτοιες μέρες στην χώρα του μελισσοκόμου μετράνε ευχές. Ποιές μπήκαν στο αρχείο; Ποιές άλλες να κάνουμε; Πόσο πήρε να γίνουν κολάσεις οι πόλεις μας; Μέρη που μεγαλώσαμε, που αγαπήσαμε, που αγαπηθήκαμε. Μήπως γνωρίζαμε αντοχή υλικών όταν τα χτίζαμε; Τι να πρωτοευχηθείς;
Να ευχηθείς λίγη ακόμα αξιοπρέπεια; Λίγο ακόμα ήλιο στην μοίρα ; Να λιγοστέψουν οι ενοχές ; Να αναγνωρίσουμε καλύτερα τον ήλιο ; Να δούμε τα καλοκαίρια σαν δυνατότητες να υπάρξουμε; Nα μην παραδινόμαστε στους χειμώνες; Να πάψουμε επιτέλους να ιδιωτεύουμε πνιγμένοι στις συγνώμες;
Την είδα στο τέλος του ονείρου. Γραμμένη κάτω από τα κλειστά πατζούρια ενός απ΄αυτά των τελευταίων μηνών, ερειπωμένου σπιτιού. Κεφαλαία , μαύρα γράμματα. ''ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠ΄ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΑ''. Γύρισα την πλάτη και προχώρησα. Όπως γυρνάς την πλάτη σου, στην πλάτη του και το πρωί έχεις δουλειά και στις και μισή κάπου έχεις να βρεθείς,. Πάντα. Γύρισα και έφυγα. Ίσως να μην περίμενα να έχουν οι άμυνες τον πρώτο λόγο στην ζωή μας.
Να μην βρισκόμαστε κάπου αλλού πάντα.
Να μην ζούμε χωριστά.
Να μην πεθαίνουμε χωριστά.
Να μάθουμε να ζούμε.
Όνειρο είναι μην το πιστεύεις μου είπαν. Δεν ήταν όνειρο. Ευχή ήταν. Και το σπίτι που ήταν γραμμένη, ήταν απ΄αυτά που έχουν μια μικρή δροσερή αυλή στο βάθος. Απ΄αυτές που σε κάνουν τον φόβο σου να ξεχνάς. Φτάνει να την δεις.

Καλή χρονιά να έχουμε.

Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 28 Δεκεμβρίου 2013 23:23
ΑΝΝΙΤΑ ΛΟΥΔΑΡΟΥ

Είμαι ψυχοθεραπεύτρια ψυχαναλυτικής κατεύθυνσης μέλος του μη κερδοσκοπικού οργανισμού της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής θεραπείας (μέλος του European Federation of Psychoanalytic Psychotherapy), όπου και εκπαιδεύτηκα παρακολουθώντας τον 7αετή κύκλο σπουδών της. Εργάζομαι ιδιωτικά σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο.

Τελευταίες σπουδές Ψυχολογία UK OPEN UNIVERSITY Msc ( πριν απ΄αυτό και επειδή η ζωή κάνει τους κύκλους της, πτυχίο Γεωλογίας Πανεπιστήμιο Πατρών, Msc Cass University Λονδίνο ) Λάτρης του γράφειν, του σκέπτεσθαι και της ζωής, της εξερεύνησης της ανθρώπινης ψυχής, του πως και του γιατί, της έντιμης και μάχιμης δημοσογραφίας, του θεάτρου,του κινηματογράφου, της ποίησης, και οποιουδήποτε άλλου μέσου που διατηρεί τον έρωτα με την ζωή. Πολλά κείμενα μου έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ηλεκτρονικά site (aixmi.gr, vetonews.gr, protagon, maga.gr ).

Με χαρά διατηρώ την προσωπική μου σελίδα εδώ και δύο χρόνια στην διεύθυνση http:// ann-lou. blogspot.com και ονειρεύομαι πως κάποτε θα σταθώ ικανή και τυχερή να γράψω ένα βιβλίο.

Το ιστολόγιο της Αννίτας Λουδάρου http://ann-lou.blogspot.gr/

ann-lou.blogspot.gr/
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ταξιδιώτης ή τουρίστας; Τα όρια μας..... »