Η οικονομία λειτουργεί σε καθεστώς ειδικών συνθηκών και όλα δείχνουν ότι η αποκατάσταση της κανονικότητας θα πάρει αρκετό καιρό ακόμα. Η ζημιά που έχει προκληθεί είναι μεγάλη, παρότι δεν μπορεί ακόμα με ακρίβεια να αποτιμηθεί. Η βύθιση της οικονομίας σε νέα μεγαλύτερη ύφεση οφείλεται αποκλειστικά σε λάθος πολιτικές εκτιμήσεις. Μοναδική ελπίδα είναι μετά τη σταθεροποίηση, πολιτική και οικονομική, να υπάρξει μια εκρηκτική θετική αντίδραση που θα εκτινάξει την ανάπτυξη.
Η πραγματικότητα εκδικείται και καταρρίπτει ψέματα και ψευδαισθήσεις, που καλλιεργήθηκαν συστηματικά και με άφρονα τρόπο όλα τα χρόνια της κρίσης. Από την πρώτη στιγμή που διαπιστώθηκε το πρόβλημα στην ελληνική οικονομία αντί να ληφθούν αποφάσεις με βάση το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε ως χώρα προτιμήθηκαν οι υπεκφυγές και το κυνήγι μαγισσών. Οι πολιτικές δυνάμεις που συντάσσονται με την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. αντί να συμφωνήσουν και να εφαρμόσουν ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση με βάση τα ισχύοντα στο συγκεκριμένο συμμαχικό πλαίσιο προτίμησαν τα παραμύθια. Άλλοι παρίσταναν τους καλύτερους διαπραγματευτές και άλλοι έψαχναν λεφτά από ανύπαρκτους κουβαρντάδες ανά την υφήλιο. Μέσα στην αναμπουμπούλα πλάκωσαν και οι θεωρίες συνωμοσίας με διάφορους απίθανους απατεώνες, και το παράλογο έγινε κυρίαρχο παντού.
Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών αποκαλύπτουν ότι από την αρχή της κρίσης υπήρχαν δύο επιλογές. Λιτότητα και συμμάζεμα εντός Ε.Ε και ευρωζώνης ή πείνα και δυστυχία εκτός με ό,τι αυτό θα είχε ως επακόλουθο σε μια σειρά αλλά ζητήματα. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι οι πρωθυπουργοί των τελευταίων χρόνων μόλις φτάνουν μπροστά στην τελική απόφαση επιλέγουν το λιγότερο κακό από τα δύο σενάρια. Δεν έχουν τρελαθεί όλοι τους. Κανένας δεν επιθυμούσε να διαλύσει το κόμμα του, να χάσει την εξουσία και να αποχωρήσει ντροπιασμένος από την πολιτική. Προφανώς μέτρησαν τις επιλογές και πήραν την απόφαση με βάση μια σειρά παραμέτρους για το παρόν και το μέλλον.
Οι καφενειακού επιπέδου προσεγγίσεις είναι καιρός να τελειώνουν. Την ωρίμανση του πολιτικού κόσμου την πληρώνουμε ήδη ακριβά. Είναι καιρός να σταματήσουν τα ψέματα και η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων στους πολίτες. Η Ε.Ε. αποτελεί στρατηγική συμμαχία για τη χώρα. Η παραμονή σε αυτή είναι όρος επιβίωσης. Οι εναλλακτικές είναι απείρως πιο επώδυνες για τον λαό και προς όφελος αυτών που θέλουν να αγοράσουν τζάμπα τα πάντα. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι ο καθένας από εδώ και στο εξής να καταθέτει ολοκληρωμένο και επεξεργασμένο σχέδιο.
Ο τετραγωνισμός του κύκλου, δηλαδή ευρώ χωρίς σύμφωνο σταθερότητας, δεν υπάρχει. Το δίλημμα ήταν πάντα και παραμένει ευρώ ή δραχμή. Το ζήτημα αυτό διχάζει σήμερα το ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα αυτό έχει απαντηθεί στο συνέδριο του συγκεκριμένου κόμματος. Αποτελεί πραξικοπηματική ενέργεια να προσπαθούν κάποιοι να πάνε τη χώρα στη δραχμή, κόντρα στη λαϊκή εντολή – αλλεπάλληλες διαβεβαιώσεις σε εκλογές και δημοψήφισμα για παραμονή στο ευρώ και καταγγελία για κινδυνολογία των αντιπάλων τους - αλλά και των αποφάσεων του κόμματός τους. Το ευρώ ή δραχμή είναι στρατηγικό για τη χώρα ζήτημα και δεν έχει καμία σχέση με το ψευτοδίλημμα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να υπάρξει δάνειο χωρίς μνημόνιο και βέβαια η ελληνική οικονομία δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει χωρίς δανεικά.
Είναι καιρός να κατεβάσουμε τον Τσε Γκεβάρα από το άλογο του Κολοκοτρώνη και να δούμε την πραγματικότητα όπως έχει διαμορφωθεί στη Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Τα ψέματα που έχουν ειπωθεί όλα αυτά τα χρόνια ήταν κολοσσιαία. Η επίρριψη ευθυνών και η πολιτική ανθρωποφαγία δεν είχε προηγούμενο. Έφτασε η ώρα της αλήθειας και της ευθύνης του καθένα. Πληρώσαμε ακριβά δίδακτρα αλλά σε επίπεδο Βουλής τουλάχιστον έχει αυξηθεί το μέτωπο της κοινής λογικής. Ας ελπίσουμε ότι ο ανορθολογισμός θα υποχωρήσει και σε επίπεδο πολιτών.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
