οι δάσκαλοι έκαναν ένα ενδιαφέρον πείραμα. Με κυρίως θέματα, την αξία του νερού, το δάσος, το φυσικό περιβάλλον και την προστασία του, τα τοπικά προϊόντα και την διατροφή οι μαθητές κατά την διάρκεια διάφορων προγραμμάτων που έγιναν στο σχολείο, με την βοήθεια των δασκάλων τους, έγραψαν και εικονογράφησαν έντεκα παραμύθια, έγραψαν έντεκα φανταστικές ιστορίες που αυτές τις μέρες θα τυπωθούν σε βιβλίο και θα μπορεί να τις ανακαλύψει κάποιος στα βιβλιοπωλεία της χώρας. 

 Ένας από τους δασκάλους, που όπως αποδείχτηκε ήταν η ψυχή του όλου προγράμματος, ο  Γιάννης Γκίκας, μίλησε στο ΑΠΕ ΜΠΕ για την εμπειρία του και  «πως μέσα από το παραμύθι τα παιδιά γνώρισαν την αξία του νερού και  του δάσους, κατάλαβαν τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος, έμαθαν την τοπική ιστορία, γνώρισαν τη σωστή διατροφή».

Το πρώτο παραμύθι «Η Ελπίδα και η χελώνα της η Λιγνή» γράφτηκε το 2009 στα πλαίσια μιας εργασίας στο μάθημα της ευέλικτης ζώνης και η πλοκή του έχει να κάνει  με την ρύπανση της ατμόσφαιρας από τα εργοστάσια της ΔΕΗ.  Ο Γιάννης Γκίκας θυμάται ότι «το παραμύθι  των μαθητών βραβεύτηκε σε διαγωνισμό που οργάνωσε η πρεσβεία της Δανίας στην Αθήνα και εκείνη  την χρονιά η ιστορία τους μαζί με άλλες εργασίες από άλλα σχολεία της Ευρώπης ταξίδεψε στην Δανία όπου παρουσιάστηκε στο περιθώριο της  Συνόδου κορυφής για την Κλιματική αλλαγή που έγινε στην Κοπεγχάγη. Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν από το αποτέλεσμα και μαζί τους το χαρήκαμε και μείς, Έτσι αποφασίσαμε την επόμενη χρονιά να δώσουμε συνέχεια στις παραμυθο-ιστορίες».

Κάθε χρόνο οι μαθητές αναλαμβάνουν μια εργασία πχ για το νερό και γύρω από αυτή την εργασία πλάθουν μια ολόκληρη ιστορία την οποία στο τέλος εικονογραφούν. Όπως μας εξηγεί «τα παιδιά δουλεύουν σε ομάδες σε ότι αφορά την εικονογράφηση των ιστοριών και στο τέλος αποφασίζουν και με την βοήθεια την δική μας ποια από τις εικονες είναι καλύτερη για να κοσμήσει την ιστορία που περιγράφουν. Σε ότι αφορά την πλοκή των ιστοριών τα παιδιά βάζουν τις δικές τους ιδέες και στο τέλος συμφωνούμε από κοινού για την τελική πλοκή  του παραμυθιού».

Τα παιδιά περιπλανήθηκαν σε φανταστικούς κόσμους, τους δόθηκε μια ευκαιρία να ονειρευτούν ποια ιστορία θα διηγείται «η  γιαγιά Ελευθερία -που είναι ο εαυτός τους -το έτος 2065 μχ».  Τους δόθηκε μια  ευκαιρία να πιστέψουν ότι υπάρχει το καλό και με τη δική τους προσπάθεια μπορούν να το πετύχουν. Έτσι ξετυλίγουν μια πολύ ωραία ιστορία για το «πώς γλύτωσε ο δέντρος από τον άνθρωπο» ενώ μιλούν με φαντασία για «την περιπέτεια της σταγονίτσας» που αναφέρεται στη σημασία του νερού για τον άνθρωπο και για «Το δεντράκι με τα ποδαράκια» που ζει στο Βελβεντό, φεύγει, αλλά τελικά επιστρέφει στον τόπο του για να βρει και πάλι τους φίλους του. Ο Γιάννης Γκίκας αναφέρει ότι «οι  δύο τελευταίες ιστορίες με την εικονογράφηση τους  κατάφεραν με την βοήθεια ειδικού να τις κάνουν  ταινία κινουμένων σχεδίων».

Το παραμύθι με «Το σχηματοξωτικό και τους ασχηματάνθρωπους» αναφέρεται στην καταστροφή του περιβάλλοντος από τους ανθρώπους και τα παιδιά μέσα από την εικονογράφηση που δημιουργούν μυούνται με εντυπωσιακό τρόπο στα μαθηματικά και στην δημιουργία γεωμετρικών σχημάτων όπως το τετράγωνο  το τρίγωνο, ο κύκλος κλπ. Με τις «ιστορίες της ροδακινιάς και του κάμπου» και το «πώς ένα ποτάμι έγινε λίμνη» τα παιδιά γράφουν ιστορίες,  μιλούν με την φαντασία τους για τον τόπο τους, τα προϊόντα που παράγει η γή τους και την σπουδαιότητα  του νερού για την πόλη  τους.

Από το 2009 έως το 2015 στο σχολείο γράφτηκαν  έντεκα παραμύθια και ορισμένες άλλες μικρές ιστορίες. Στο βιβλίο που θα είναι 102 σελίδων θα περιλαμβάνονται εκτός τα παραμύθια και 153 από τις καλύτερες εικόνες που ζωγράφισαν τα παιδιά  όλα τα χρόνια.

Η έκδοση των πρώτων πεντακοσίων αντιτύπων θα γίνει με την Οικονομική ενίσχυση  της περιφέρειας δυτικής Μακεδονίας και τα αντίτυπα θα μοιραστούν δωρεάν στα σχολεία της Π.Ε. Κοζάνης καθώς και σε όλους τους μαθητές που έλαβαν μέρος στην συγγραφή τους και που σήμερα κάποιοι εξ αυτών  βρίσκονται ως φοιτητές ακόμη και στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.

Κι όπως σημειώνουν οι δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου Βελβεντού στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου, «Ποια όμως από αυτά που έγραψαν τα παιδιά είναι παραμύθια και ποια αλήθεια,  δεν ήξεραν. Γιατί όπως έλεγαν και οι παλιοί: ''Όλα τα μύθια, αλήθκια''».

πηγη: ΑΠΕ ΜΠΕ