Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου 2016 17:45

Ειδαμε το «Χορεύοντας στη Λούνασα» του Μπράιαν Φρίελ, απο τις αρτιότερες συμπαραγωγές του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης & Ιωαννίνων

Γράφτηκε από τον

του Σπύρου κουταβα

«Ανυποψίαστος» και «αδιάβαστος» πήγα στην πρεμιέρα τής παράστασης «Χορεύοντας στην Λούνασα», χωρίς καν να ρίξω έστω μια γρήγορη ματιά στο ενημερωτικό φυλλάδιο που μοίραζαν με όλο ευγένεια και χαμόγελο

τα παιδιά από τις ερασιτεχνικές ομάδες του ΔΗΠΕΘΕ στην είσοδο του θεάτρου.

 Η παράσταση σκηνογραφικά και σκηνικά σε παραπέμπει απευθείας στα μέσα της δεκαετίας του 1930, σε κάποιο αγροτόσπιτο του βορρά. Οι ονομασίες και τα τοπωνύμια ταξιδεύουν στον ιρλανδικό βορρά. Στα πρώτα δέκα λεπτά, κι ανεξάρτητα εαν εχεις διαβάσει για την πλοκή του εργου, είτε από την παρουσία του αφηγητή, είτε από την πλοκή με τα πρόσωπα  και τους  χαρακτήρες  που κρύβονται από πίσω τους, νοιώθεις να βρίσκεσαι γατζωμένος στο κέντρο της ιστορίας  που εκτυλίσεται στην σκηνή.

Μέσα από απλούς διαλόγους, εντάσεις της καθημερινότητας και συναισθηματικές κορυφώσεις από τις αιφνίδιες εκπλήξεις, παρακολουθείς την επερχόμενη συντριβή της οικογένειας, που αποτελούν πέντε γυναίκες του αγροτικού Ιρλανδικού βορρά, πού ζουν μέσα  σε αυστηρό θρησκευτικό πλαίσιο ως καθολικοί φυσικά.  Η αγροτική οικογένεια στην οποία δεν υπάρχει άνδρας, παρά μόνο ένας υπερήλικας αδελφός πρώην πάστορας που ως βαριά άρρωστος  έχει επιστρέψει στο σπίτι μετά από χρόνια απουσίας στην ξενιτιά για να πεθάνει,  καταρρέει υπό το βάρος των βιομηχανικών και οικονομικών αλλαγών της εποχής που επηρέασαν δραματικά την οικονομία της οργανωμένης ιρλανδέζικης αγροτικής ζωής.

Το φαγητό όλο και λιγοστεύει, τα παιδιά στο σχολείο που διδάσκει η Μάγκι -η μεγαλύτερη αδελφή της οικογένειας - και αυτά λιγοστεύουν και έτσι θα χάσει την δουλειά της, άρα θα χαθεί και το μοναδικό εισόδημα που στηρίζει οικονομικά το σπίτι.

 Ακόμη και ο ερωτας που εμφανίζεται ξαφνικά, με το πρόσωπο ενός μικροτυχοδιώκτη της εποχής, διαταράσσει την ατμόσφαιρα του σπιτιού, δημιουργεί προσωρινές ελπίδες και όνειρα, ανακοινώνοντας τους τελικά ότι φεύγει για να πάει στην Ισπανία να πολεμήσει με τους αντάρτες εναντίον του Φράνκο.

 Υπό το βάρος της οικονομικής κατάρρευσης που επέρχεται οι δύο αδελφές  προκειμένου να αφήσουν ψωμί για τις υπόλοιπες αναζητούν την τύχη τους αλλού, μεταναστεύουν στο Λονδίνο όπου πεθαίνουν πάμφτωχες εγκαταλελειμμένες και τσακισμένες υπό το βάρος των αλλαγών που έχουν έλθει.

 Το κλίμα συντριβής που απλώνεται στην σκηνή, νιώθεις να σου σφίγγει το στομάχι και να προσθέτει ένα κόμπο στο λαιμό, ίσως  γιατί και μεις φέρουμε εντονα βιώματα απο τα στοιχεία της ελληνικής επαρχίας της  προπολεμικής και μεταεμφυλιοπολεμικής Ελλάδας. Ευτυχώς, όλα διακόπτονται και όλα γίνονται διαφορετικά από τους  Ιρλανδέζικους μουσικούς ρυθμούς που απλώνονται στην σκηνή. Όπου ο ξέφρενος χορός και το τραγούδι εξαγνίζει τις  πέντε γυναίκες, τις απελευθερώνει έστω προσωρινά από τα αυστηρά και μονότονα  πλαίσια της καθημερινότητας.

Άψογοι οι διάλογοι, ωραίες οι συναισθηματικές κορυφώσεις, δυνατές δραματικές εξάρσεις, υπέροχες χορευτικές κινήσεις  και χορός, υπηρετήθηκαν με πολύ προεργασία στις πρόβες από το σύνολο των ηθοποιών της παράστασης.

Η αίθουσα δεν ήταν γεμάτη -το γνωστό πρόβλημα της Κοζάνης εαν ο ηθοποιος δεν εχει παιξει στην τηλεόραση για να  ξέρουμε βρε παιδί μου τι θα δούμε έ!- αλλά  οι θεατές στο τέλος της παράστασης καταχειροκρότησαν -καθόλου τυπικά- τους ηθοποιούς, την σκηνοθέτη και όλους τους συντελεστές και ηταν απο τις ωραίες στιγμές της παράστασης, το εβλεπες στο βλέμμα και τα χαμόγελα ικανοποίησης ολων,  σ’ένα από τα σπουδαιότερα ψυχογραφικά θεατρικά  έργα  που έγραψε  ο Μπράιαν Φρίελ.

Για την ιστορία να αναφέρω ότι το έργο είναι απο τα πλέον απαιτητικά στο χώρο του θεάτρου, πρωτοανέβηκε το 1994 στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και τέσσερα χρόνια μετά το 1998-99 το ανέβασε η Πειραματική σκηνή της Τέχνης στην Θεσσαλονίκη με την σημερινή καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Ελένη Δημοπούλου στο ρόλο της Μαγκι,

Ας μην χάσει κανείς την παράσταση είναι μια ευκαιρία για αναζήτηση... 

ΣΠΎΡΟς ΚΟΥΤΑΒΑΣ

 

Οι Παραστάσεις του ΔΗΠΕΘΕ

Δεκέμβριος – Ιανουάριος 

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή

Αίθουσα Τέχνης - Ώρα έναρξης: 9.00μ.μ.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη

Δραματουργική συνεργασία: Ελένη Μολέσκη

Σκηνικά-κοστούμια: Γιώργος Πάτσας

Επιμέλεια κίνησης: Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου

Σύνθεση ήχων-μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Ιατρόπουλος

Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη

Βοηθός σκηνοθέτη, βοηθός παραγωγής: Ελένη Μολέσκη

Βοηθός σκηνογράφου: Βενετία Νάση

Διανομή

Μάικλ: Δημήτρης Φουρλής

Κέιτ: Γιολάντα Καπέρδα

Μάγκι: Θάλεια Γρίβα

Άγκνες: Σοφία Βούλγαρη

Ρόουζ: Λίνα Φούντογλου

Κρις: Σοφία Αντωνίου

Τζέρι: Δημήτρης Ντάσκας

Τζακ: Δημήτρης Ναζίρης

 

Φωτογραφίες: Σάκης Αναστασόπουλος

 

Προπώληση εισιτηρίων

-              Ηλεκτρονικά, μέσω της σελίδας: https://www.viva.gr/tickets/theater/aithousa-texnis-kozanis/xoreuontas-sti-lounasa/

-              Τηλεφωνικά, καλώντας στο 11876

-              Στα καταστήματα: Public, SEVEN SPOT, RELOAD, Media Markt, Ευριπίδης Βιβλιοπωλεία

-          Στα γραφεία του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, στον ημιώροφο της Αίθουσας Τέχνης - Καθημερινά 10.00π.μ.-2.00μ.μ. 

 

Πληροφορίες - Κρατήσεις

Στα γραφεία του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, στον ημιώροφο της Αίθουσας Τέχνης - Καθημερινά 10.00π.μ.-2.00μ.μ. 

Τηλ: 24610 24062, 6987991949

 

Τιμές εισιτηρίων: 10 Κανονικό, 7€ Μειωμένο (Φοι

Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 11 Δεκεμβρίου 2016 10:40
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΤΑΒΑΣ

Πτυχιούχος της ΣΤΕΦ του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας

Για 15 χρόνια ανταποκριτής στην Δυτική Μακεδονία του Mega channel, και για 12 χρόνια στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Περαστικός  από το ημερήσιο Βήμα την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και για δύο χρόνια στην εφημεριδα  ΕΞΟΥΣΙΑ. Μεγαλύτερο διάστημα στις περιφερειακές τηλεοράσεις  West channel και  Flash tv

Βρέθηκε κοντά στα γεγονότα της κρίσης στα Βαλκάνια. Την  Αλβανική εξέγερση  του 1997, τους βομβαρδισμούς στο Κοσσυφοπέδιο, το κύμα προσφύγων που δημιούργησε ο πόλεμος, και την Αλβανόφωνη εξέγερση στα Σκόπια με τους βομβαρδισμούς στο Αρατσίνοβο εως την Συμφωνια της Οχρίδας (1999-2001).

Κείμενα του στο παρελθόν έχουν φιλοξενηθεί σε αρκετές εφημερίδες της Περιφέρειας, ''Θάρρος, Πτολεμαίος και Πρωινός Λόγος''. Έχει γράψει τα κείμενα σε 9 ντοκιμαντέρ εκ των οποίων ένα συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Από τους βασικούς δημιουργούς της εφημερίδας vetonews.gr, όπου έχει την δική του στήλη στο editorial. 

Ορισμένα απο τα ρεπορτάζ στο ΑΠΕ ΜΠΕ, Mega, την Ελευθεροτυπία και οι έρευνες στο vetonews.gr έγιναν πρωτοσέλιδα στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο. 

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Ο ξένος Παραληρηματικός λόγος »