από τον αντίπαλο του βουλευτή της ΝΔ Γιώργο Κασαπίδη. Από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών ο Γ. Κασαπίδης έλαβε 52,13% και 94.095 ψήφους, ενώ ο Θ. Καρυπίδης 24,26% και 43.787 ψήφους και η Γεωργία Ζεμπιλιάδου 15,27% και 27.557 ψήφους. Ο Γιώργος Κασαπίδης εκλέγεται από την πρώτη Κυριακή και έτσι εκπληρώνεται ένας στόχος που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης συζητούσε μεταξύ σοβαρού και αστείου όταν διαμόρφωνε την τοπική ατζέντα αυτής της εκλογικής μάχης.
Ήταν τόσο αδιαμφισβήτητος αντίπαλος ο Κασαπίδης η ο Καρυπίδης έκανε τα λάθη που «έπρεπε» κατά την διάρκεια της θητείας του, ώστε ο Κασαπίδης να «καθαρίσει» το παιχνίδι από την πρώτη Κυριακή; Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται και στις δύο πλευρές του ερωτήματος.
Ας δούμε όμως πρώτα ορισμένα αποτελέσματα σε περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας του Κασαπίδη και Καρυπίδη όσο και του ΣΥΡΙΖΑ που λογικά είναι ο σταθερός τροφοδότης, η δεξαμενή των ψηφοφόρων που υποστήριξαν το ψηφοδέλτιο του απερχόμενου περιφερειάρχη.
Ο Θ. Καρυπίδης κατάφερε να νικήσει με ποσοστό 48,38% τον Κασαπίδη που έλαβε το 35,83 %, σε μια μόνο περιοχή στον Δήμο Βελβεντού. Αν και ο πρώτος επένδυσε πολιτικά στην υπόθεση της αυτονομίας του Βελβεντού, έβαλε «πλάτη» στο μικρό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του ΤΟΕΒ, που οι άλλοι είχαν εγκαταλείψει, πίεσε και κέρδισε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βελβεντό, η πολιτική ανταμοιβή ήταν δυσανάλογη των όσων προηγήθηκαν και του πολιτικού κεφαλαίου που δαπανήθηκε.
Στην ΠΕ Κοζάνης έχασε από τον αντίπαλο του με 30 μονάδες διαφορά (Κασαπίδης 52,17%-Καρυπίδης 22,93%), στην ΠΕ Καστοριάς έχασε με 34, 8 μονάδες (Κασαπίδης 54,48% - Καρυπίδης 19,81 %), στην ΠΕ Γρεβενών έχασε με 36,5 μονάδες (Κασαπίδης 56,12%-Καρυπίδης 18,58%), ενώ στην ΠΕ Φλώρινας έχασε με τον μικρότερο ποσοστό από τον Κασαπίδη με μόλις 11 μονάδες (Κασαπίδης 47,09%-Καρυπίδης 36,08%). Αξίζει όμως εδώ να αναφέρουμε ότι στην Φλώρινα ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ένα από τα καλύτερα πανελλαδικά ποσοστά του (27.02 %) σε σχέση με την ΝΔ (32,84%).
Σε τρεις περιπτώσεις ο Καρυπίδης έρχεται τρίτος, πίσω και από την Γεωργία Ζεμπιλιάδου όπως, στο δήμο Καστοριάς (Καρυπίδης 19,60% Ζεμπιλιάδου 19,73%), στο Δήμο Νεστορίου (Καρυπίδης 18,52% Ζεμπιλιάδου 21,61 %) και στο Δήμο Κοζάνης (Καρυπίδης 20% Ζεμπιλιάδου 20,75%).
Τι πραγματικά συνέβη σε αυτές τις περιοχές και υπέστη τέτοια εκλογική συντριβή;
Η Καστοριά είναι η περιοχή που από τον πρώτο χρόνο της θητείας του, θα συγκρουστεί με τον αντιπεριφερειάρχη Σωτήρη Αδαμόπουλο και οι σχέσεις τους όχι μόνο δεν θα αποκατασταθούν ποτέ, αλλά θα υπάρξουν και σοβαρές επιπτώσεις στον παραγόμενο έργο της περιοχής. Η αντιπεριφέρεια Καστοριάς όχι μόνο έπαψε να είναι ένας από τους τέσσερις πυλώνες εξέλιξης του έργου της περιφερειακής αρχής αλλά λειτουργούσε και υπονομευτικά. Ο Αδαμόπουλος δούλευε μόνο για τον εαυτό του ώστε να κατέλθει ως υποψήφιος δήμαρχος, αλλά στο τέλος δεν τα κατάφερε. Δυστυχώς το επιτελείο Καρυπίδη έδειξε αδυναμία και αναβλητικότητα να δώσει έγκαιρα λύση σε αυτή την κατάσταση. Έτσι το μεγαλύτερο επίτευγμα της Περιφερειακής αρχής για την πόλη της Καστοριάς που είναι η έλευση ΦΑ, και η δημοπράτηση των δικτύων στην πόλη έως το τέλος του 2019, δεν μπόρεσε να φτάσει στον κόσμο ώστε να αξιολογήσει και εκλογικά την σημασία του. Πρόκειται για έργο που ο Καρυπίδης το πήρε από το μηδέν και το έφερε σε αυτό το σημείο που είναι σήμερα.
Ακόμη χειρότερη ήταν η κατάσταση στην ΠΕ Γρεβενών, όπου από τον δεύτερο χρόνο της θητείας έχουν διαρραγεί οι σχέσεις του με τον αντιπεριφερειάρχη Ευάγγελο Σημανδράκο (κλικ εδώ). Οι δυσλειτουργίες είναι εμφανείς, και περιφέρεια προσπαθεί μέσω του δήμου να τρέξει το έργο της στα Γρεβενά. Ο Σημανδράκος ασχολείται μεθοδικά και αυτός με την κάθοδο του στην Κοζάνη, ενώ οι περιφερειακοί σύμβουλοι των Γρεβενών, που όλοι περνούν από καλά αμειβόμενες θέσεις της Περιφέρειας η εκβιάζουν για αμοιβές σε θέσεις ευθύνης που τους έχουν ανατεθεί, την επόμενη μέρα της αλλαγής τους και άλλοι λίγο διάστημα πριν από τις εκλογές φεύγουν ομαδικά για το ψηφοδέλτιο της Ζεμπιλιάδου. Δηλαδή ορισμένοι εκλεγμένοι σύμβουλοι του το μοναδικό «όραμα» και η συγκολλητική ουσία που τους ένωνε, είναι μόνο «η εξουσία και το χρήμα». Έχουμε γράψει τα ονόματα των συγκεκριμένων.
Στην ΠΕ Κοζάνης μπορεί να μην υπάρχουν αυτού του μεγέθους τα προβλήματα αλλά συμβαίνει το εξής πρωτόγνωρο. Στις περιοδείες και ομιλίες που ο περιφερειάρχης κάνει εκτός Κοζάνης σε μια προσπάθεια να απαξιώσει το προηγούμενο μοντέλο πολιτικής διοίκησης, μιλά συνεχώς για {το «κοζανίτικο κράτος» που απομυζούσε και διαφέντευε την περιφέρεια και ότι αυτός με τις ενέργειές του βάζει τέλος σε αυτή την κατάσταση}. Το ακροατήριο της πρωτεύουσας της δυτικής Μακεδονίας λόγω της πολιτικής ιστορίας του, των προσωπικοτήτων που έχει αναδείξει, έχει ευαίσθητα πολιτικά ωττα και τους ως άνω ισχυρισμούς τους αξιολόγησε όχι μόνο ως ανυπόστατους αλλά και προσβλητικούς
Γιατί δεν άρεσε στους ψηφοφόρους
Ο Θόδωρος Καρυπίδης σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση δεν άρεσε στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Το ποσοστό στις περιφερειακές ενότητες Κοζάνης (22,93%), Καστοριάς (19,61%) και Γρεβενών (36,08%) της παράταξης του, είναι μικρότερο από 2 έως τρεις ποσοστιαίες μονάδες από το αντίστοιχο που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή Κοζάνη (23,35%), Καστοριά (21,33%) και Γρεβενά (23,82%). Να επισημάνουμε ότι ο Κασαπίδης και σε λιγότερο βαθμό η Ζεμπιλιάδου, σε όλες της περιφερειακές ενότητες λαμβάνουν ποσοστά πολύ μεγαλύτερα και μεγαλύτερα από τα κόμματα ΝΔ και ΚΙΝΑΛ που στηρίζουν τους συνδυασμούς τους. Μόνο στην ΠΕ Φλώρινας το ποσοστό της «Ανατροπής» (36,08%) είναι μεγαλύτερο κατά 9 μονάδες από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ (27.02%).
Όμως, γιατί αυτό το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που προσέρχεται στην κάλπη για να στηρίξει το κόμμα του, δεν επιθυμεί να στηρίξει τον Θόδωρο Καρυπίδη; Το μέτριο ψηφοδέλτιο σχεδόν σε όλες τις Περιφερειακές ενότητες με εξαίρεση την Φλώρινα όπου είχε και τις μικρότερες απώλειες, καθώς οι παλινωδίες (στηρίζω δεν στηρίζω) με το θολό μήνυμα που εξέπεμψε στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών που για τους ψηφοφόρους της αριστεράς αποτελεί κορωνίδα του κυβερνητικού έργου, έπαιξε σημαντικό ρόλο στις επιλογές τους. Σε αυτή την πολιτική συμπεριφορά ακόμη και οι κεντροδεξιοί κεντροαριστεροί ψηφοφόροι που τον είχαν προτιμήσει την προηγούμενη περίοδο αναγνώρισαν ευκαιριακές του επιλογές και κατευθύνθηκαν σε άλλους που τους μιλούσαν πιο καθαρά.
Ο περιφερειάρχης όμως δεν άρεσε και στους άλλους ψηφοφόρους που δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Τι πραγματικά συνέβη; Ο Καρυπίδης ήλθε στην εξουσία μ ’ένα πολύ μεγάλο ποσοστό την δεύτερη Κυριακή και με μια ατζέντα που βρισκόταν έξω από τα όρια των αρμοδιοτήτων του. Αυτοπαρουσιάστηκε ως περιφερειακός αντικυβερνητικός «πολέμαρχος» για πλείστα θέματα της δημόσιας ζωής που δεν του έπεφτε και λόγος, τοποθέτησε στο κάδρο όπου ξιφουλκούσε εκτός από τους περιφερειακούς αντιπάλους του, δυο μεγάλα ονόματα της επιχειρηματικής ελίτ, δίδοντας την εντύπωση μάχης «του Δαυίδ με τον Γολιάθ».
Όμως αλλάξαν τα πράγματα, έκανε την ρεαλιστική στροφή του στον κόσμο της πραγματικότητας, εξαφάνισε το συλλήβδην αντικυβερνητικό ύφος και λόγο, ενώ οι τρισκάρατοι επιχειρηματίες που δεν θα υπόγραφε για τις δουλειές τους όχι μόνο υπόγραψε αλλά συνεργάστηκε και μαζί τους. Εδώ ο Καρυπίδης έκανε το ίδιο λάθος που στην πολιτική έχει γίνει μια επικίνδυνη συνήθεια. Δηλαδή να μην εξηγούν οι πολιτικοί στους ψηφοφόρους τους και την κοινωνία, στο γιατί αλλάζουν κάποια στιγμή στάση για ένα πρόβλημα η αλλάζουν θέση στην αντιμετώπισή του. Η ειλικρινής εξήγηση της αλλαγής θέσης διαπαιδαγωγεί τους πολίτες ψηφοφόρους, τους κάνει αρωγούς στην προσπάθεια ότι κάποιες φορές χρειάζεται να επανακαθορίζει κάνεις την διαδρομή του. Εξάλλου, αυτό συμβαίνει στην πραγματική ζωή, γιατί να μην συμβαίνει και στην πολιτική;
Εχοντας ανεβάσει πολύ ψηλά τον αντισυστημικό πήχη όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν φρόντισε να εξηγήσει στους ψηφοφόρους του, αλλά και στους πολίτες για την μεγάλη του στροφή στον ρεαλισμό. Δεν είπε καμία κουβέντα γιατί από αντάρτης στις πύλες των ΑΗΣ, έγινε ένας απόλυτα συνεννοήσιμος αυτοδιοικητικός με την κυβέρνηση στο θέμα της πώλησης των μονάδων. Οι ψηφοφόροι του έμειναν στον Καρυπίδη της πρώτης περιόδου, χωρίς να έχουν καταλάβει γιατί άλλαξε, με αποτέλεσμα να νοιώθουν ότι μπορεί και να έχουν εξαπατηθεί.
Στην δε σχέση του με την κυβέρνηση πέρασε το όριο της γραμμής που ορίζει ο θεσμός που υπηρετεί. Οι θερμές διαχύσεις αγκαλιά με τον Κοτζιά η με αλλά υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη η ακόμη και με τον πρωθυπουργό, που ο ίδιος με φωτογραφίες έβγαζε στην δημοσιότητα, έδιναν λάθος μηνύματα στους ψηφοφόρους για τον θεσμικό ρόλο του περιφερειάρχη, τους δημιουργούσαν την εντύπωση ενός κομματικού περιφερειάρχη που δεν κρατά τις αποστάσεις του από την κυβέρνηση. Ομως αυτή η επικοινωνιακή επιλογή του Θόδωρου, ήταν συνειδητή πράξη, θέλησε να δείξει στον τοπικό πολιτικό περίγυρο της Κοζάνης ότι "εγώ είναι το αφεντικό της περιοχής". Έτσι, σε πλείστες περιπτώσεις υπήρξε διάσταση με τους βουλευτές, έντονη αντιμαχία, κλίμα δυσαρέσκειας, διαφωνιών με τους περισσοτέρους εξ αυτών ως προς την διευθέτηση προβλημάτων και υλοποίησης του κυβερνητικού έργου.
Απουσία στιβαρού επιτελείου στρατηγικού σχεδιασμού
Αν και το σύστημα στην αυτοδιοίκηση είναι αυστηρά προσωπομετρικό δηλαδή όλα εξαρτώνται και απορρέουν από την ισχύ του περιφερειάρχη, στην πρώτη περίπτωση έχουμε φαινόμενα σοβαρών αρρυθμιών, συντονισμού του έργου, εμφανή έλλειψη στιβαρού επιτελείου διεύθυνσης που να διαθέτει ευρεία κατάρτιση κα εμπειρία στην διαχείριση κρίσιμων θεμάτων. Ο Θ. Καρυπίδης αρνήθηκε να συνεργαστεί και να εμπιστευτεί τεχνοκράτες που βρίσκονταν στο περιβάλλον η κοντά στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και όταν ο Μουμουλίδης «έκλεισε» τα ρολά της παράταξής του αποκλείοντας έτσι τυχόν "ατυχήματα". Εμπιστεύτηκε κομματικούς "σκελετούς" του «προεδρικού» δήθεν «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ. Μοίρασε ρόλους στην περιφέρεια στα πλαίσια «πάρε δώσε» και του «εχθρός του αντίπαλου είναι φίλος μου». Τελικά το σύστημα κατέληξε να δουλεύει με τεχνοκράτες που διέθεταν τα παραπάνω φτωχά χαρακτηριστικά και με αιρετούς αδέξιους, ξερόλες, εντυποσιοθήρες με έντονη την αλαζονεία και την έπαρση που συμπεριλαμβάνονται στην γνωστή τετράδα με την οποία φωτογραφιζόταν παντού σε όλες τις δημόσιες παρουσίες του και η οποία ακόμη και τώρα βρίσκεται ψηλά στην σταυροδοσία των εκλογών.
Το κλίμα καχυποψίας που τον διακατείχε εμπόδισε στην συγκρότηση ενός σοβαρού επιστημονικού επιτελείου που θα λειτουργούσε και με πολιτικά χαρακτηριστικά έτσι οδηγήθηκε στην ΑΝΚΟ. Ο διευθυντής της κατέληξε να γίνει εξ απορρήτων αναπτυξιακός σύμβουλος για κάθε σχέδιο η πρωτοβουλία της περιφερειακής αρχής. Ο συγκεκριμένος τεχνοκράτης αποδείχθηκε στην συνέχεια πως είχε σταθερή και ανοικτή επικοινωνία στην κορυφή της ΝΔ μεθοδεύοντας την κάθοδο του ως υποψήφιος περιφερειάρχης και στην συνέχεια ως βουλευτής. Έτσι έχουμε το μοναδικό φαινόμενο, ο εκλεκτός της ΝΔ, μαζί με τον Περιφερειάρχη, να βρίσκεται στα ιδιαίτερα γραφεία των υπουργών ενω έφτασε ακόμη μέχρι και στα δώματα του Μεγάρου Μαξίμου ως μοναδικός και έμπιστος αναπτυξιακός σύμβουλος του Περιφερειάρχη.
Οι λάθος αγώνες και η παρακαταθήκη
Ο Καρυπίδης έδωσε λάθος αγώνες για ήσσονος σημασίας πράγματα, δαπάνησε σημαντικό διαπραγματευτικό πολιτικό κεφάλαιο για το μειωμένο τιμολόγιο της ΔΕΗ και άφησε το δάσος που είναι το μέλλον της περιοχής μετά την ΔΕΗ. Έδειξε οραματική αδυναμία, έλλειψη στρατηγικού στόχου και μαζί με τους βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος απέτυχαν να τοποθετήσουν την ενεργειακή λεκάνη στο επίκεντρο ενός γιγάντιου αναπτυξιακού σχεδίου εξαιτίας της άτακτης αποχώρησης της ΔΕΗ από την περιοχή. Τα στούντιο και τα πανεπιστημιακά τμήματα είναι μόνο οι υποπεριπτώσεις αυτού του σχεδίου και δεν αποτελούν από μόνα τους αναπτυξιακό σχέδιο.
Τέλος ο Θόδωρος Καρυπίδης αφήνει πίσω του δύο σημαντικά «έργα» που είναι συνδεδεμένα και μόνο με την δική του παρουσία στην περιφέρεια και αυτό είναι κάτι που δεν θα μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει στο μέλλον. Η ίδρυση και λειτουργία Σχολής εκπαίδευσης Πυροσβεστικών στην Πτολεμαΐδα και η έλευση ΦΑ στην Καστοριά και τα Γρεβενά. Εντός του 2019 θα ξεκινήσουν μάλιστα τα έργα κατασκευής δικτύου ΦΑ στην γειτονική πόλη.
Η προηγούμενη διοίκηση ΔΑΚΗ 2011-2014 που υποστηρίχτηκε από την ΝΔ δεν ενθυμούμαι να άφησε κάτι στην περιοχή εκτός από την συνηθισμένη διαχείριση πόρων.
Ο Γιώργος Κασαπίδης, το γράφαμε στο vetonews και σε παλαιότερα κειμενά μας οτι είναι το ισχυρό χαρτί που μπορεί να αντιμετωπίσει και να κάμψει την δημοφιλία του περιφερειάρχη.
