στην Ελλάδα όπου οι νέοι σολίστ δοκιμάζουν την δεξιοτεχνία τους. Πριν από μερικές ημέρες μια νέα διάκριση με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά προστέθηκε στο βιογραφικό της. Στον 11ο Διεθνή διαγωνισμό για νέους κιθαρίστες «Andrés Segovia» που πραγματοποιήθηκε στο Monheim am Rhein της Γερμανίας, έλαβε την πρώτη θέση για σολίστ ηλικίας 15 -17 ετών.
Είναι η Ιωάννα Καζόγλου, μαθήτρια της Γ Λυκείου, του «Γυμνασίου & Λυκειακές τάξεις» Λαιμού Πρέπων, που με αφορμή την τελευταία της διάκριση μίλησε στο ΑΠΕ ΜΠΕ για τις προσπάθειες της από την ακριτική Πρέσπα να κρατήσει ζωντανό το όνειρο της με την κιθάρα, για την ζωή και τα όνειρά της.
Η Ιωάννα είναι προικισμένο παιδί, κατάφερε σε ηλικία μόλις 15 ετών να λάβει με άριστα το δίπλωμα στην κιθάρα, έχει εκπλήξει με την δεξιοτεχνία της και έχει κερδίσει την ψυχή των δασκάλων της για το ήθος και την προσπάθεια που καταβάλει για να επιβεβαιώσει ότι αυτό που είπε κάποτε η αείμνηστη Μελίνα επισκεπτόμενη για πρώτη φορά τις Πρέσπες ότι «τα σύνορα δεν είναι ποινή αλλά είναι τιμή». Η Ιωάννα χρειάστηκε να εργαστεί σκληρά για να νικήσει τις αποστάσεις που δεν είναι μόνο χιλιομετρικές για να φθάσει να συναγωνίζεται επάξια στους μουσικούς διαγωνισμούς στην Αθήνα, την Πάτρα και την Θεσσαλονίκη, όχι μόνο συνομηλίκους της αλλά και τους μεγαλύτερους από αυτήν σολίστ της κιθάρας.
«Ήμουν μόλις έξι ετών όταν ξεκίνησα την κιθάρα με δασκάλα την Σόνια Χαραλαμπίδου που έκανε το μάθημα μουσικής στο δημοτικό σχολείο στον Αγ. Γερμανό και δύο χρόνια μετά με δική της παρότρυνση έλαβα μέρος στο «διαγωνισμό Φίλωνας 2011» όπου έλαβα την πρώτη μου διάκριση». Έκτοτε η νεαρή Ιωάννα το 2014, το 2015 έως και το 2020 όχι μόνο συμμετέχει σε μουσικές συναντήσεις και Πανελλήνιους διαγωνισμούς αλλά κάθε χρονιά λάμβανε και το πρώτα βραβεία στην κατηγορία της.
Πριν από δύο χρόνια στο Art Campus «Διεθνείς Καθαριστικές Συναντήσεις» που πραγματοποιήθηκε στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών επιλέχθηκε ανάμεσα από μερικές δεκάδες ταλαντούχων νέων μουσικών για την ερμηνεία της σε έργα υψηλών δεξιοτεχνικών απαιτήσεων και μαζί με άλλους έξι ταλαντούχους μουσικούς που διακρίθηκαν έδωσε το δικό της ρεσιτάλ στην κατάμεστη αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ενώπιον διεθνών σολίστ και διάσημων καθηγητών Κιθάρας όπως των Gabriel Bianco, Rovshan Mamedkuliev και Marco Tamayo.
Η νεαρή σολίστ θυμάται με συγκίνηση αυτή την βραδιά, «δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το γεγονός, ήταν το πιο δυνατό χειροκρότημα που έχω πάρει για την δουλειά μου, θυμάμαι τους γονείς μου τις δασκάλες μου στην αίθουσα που με κοιτούσαν όλο χαρά, ένοιωσα πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ».
Κάθε φορά που αναφέρεται στις δασκάλες της, την Σόνια Χαραλαμπίδου που την γνώρισε ως μικρό παιδί και την Λουκία Σαμούρκα που γνώρισε 4 χρόνια αργότερα και που έως σήμερα παραμένει ο μέντοράς της, το κάνει με σεβασμό και αγάπη. «Η πρώτη μου δασκάλα μ ‘έκανε να αγαπήσω την κιθάρα και η δεύτερη με ταξίδεψε στο κόσμο της μουσικής, μαζί της κατάλαβα ότι δεν θα σταματήσω ποτέ να μαθαίνω για την κιθάρα. Από τις δασκάλες μου πήρα μόνο αγάπη».
Την ρώτησα ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες όλα αυτά τα χρόνια;. Η απάντηση ήταν γρήγορη «Οι αποστάσεις, όταν έπρεπε να ταξιδέψουμε στην Φλώρινα για τα φροντιστήρια της ξένης γλώσσας δύο φορές την βδομάδα και αργότερα που έπρεπε να πηγαίνω στην Θεσσαλονίκη η την Έδεσσα δυο η τρείς φορές το μήνα για το μάθημα της κιθάρας». Η Ιωάννα αναφέρει ότι πολλές φορές έχασε προγραμματισμένα μαθήματα στην Θεσσαλονίκη γιατί εξαιτίας του χιονιού δεν μπορούσαν να διασχίσουν την ορεινή διάβαση της Βίγλας. «Ξεκινούσαμε το Σάββατο πρωί για Θεσσαλονίκη και καταλήγαμε να γυρίζουμε πίσω στο σπίτι γιατί εξαιτίας του χιονιού ήταν αδύνατο να φτάσουμε στην Φλώρινα. Να σας πω ακόμη ότι στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου κάποιες φορές που οι γονείς μου είχαν δουλειές με έφερναν έως την Φλώρινα με το αυτοκίνητο και συνέχιζα μόνη μου στην Θεσσαλονίκη με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ».
Η Ιωάννα δεν ξεχνά να αναφερθεί στους γονείς της, νοιώθει ότι έκαναν παραπάνω απ’όσα μπορούσαν για να μην στερηθεί την κιθάρα της και όσα έχει ανάγκη ένα παιδί κι ένας έφηβος που ζει σε μια ακριτική περιοχή. «Νοιώθω τεράστια χαρά για τους γονείς μου που με πήγαιναν από την Πρέσπα στην Θεσσαλονίκη που δεν μου στέρησαν τίποτα και με υποστήριξαν σε όλες μου τις επιλογές».
Οποιος επισκέπτεται για πρώτη φορά την Πρέσπα μαγεύεται από την σπάνια ομορφιά του τοπίου, από την σιωπή των λιμνών από τα πλούσια μνημεία Βυζαντινού και μεταβυζαντινού Πολιτισμού και επιθυμεί να ξαναβρεθεί στην περιοχή. Για τους ανθρώπους όμως που ζουν μόνιμα στην περιοχή και πολύ περισσότερο για τα νέα παιδιά, τους εφήβους είναι αρκετά διαφορετικά. Στο ερώτημα πως είναι η καθημερινή ζωή στην Πρέσπα η Ιωάννα αναγνωρίζει αμέσως ότι «δεν έχουμε τις ίδιες ευκαιρίες με τα παιδιά που είναι στις μεγάλες πόλεις» αλλά από την άλλη δεν κρύβει την χαρά της που μεγάλωσε σε αυτό το μέρος με τους φίλους και συμμαθητές της και που δεν της έλλειψε τίποτα απ’ όσα θέλει να κάνει ένα παιδί στην ηλικία της. «Με την ομάδα μπάσκετ του σχολείου μας γράψαμε ιστορία, κατεβαίναμε κανονικά σε αγώνες, στην Πρέσπα πάντοτε υπάρχει κάτι να κάνεις».
Κι είναι αλήθεια, στην ακριτική Πρέσπα οι άνθρωποι δεν κάνουν μόνο μια δραστηριότητα για να ζήσουν. Η οικογένεια της Ιωάννας ασχολείται με την κτηνοτροφία αλλά και την καλλιέργεια του φασολιού. Δεν είναι λίγες οι φορές που χρειάζεται να βοηθήσει και η ίδια στην διανομή τροφής των αγελάδων ενώ στις αρχές του καλοκαιριού βοηθά και στην μετακίνηση του κοπαδιού προς τα βουνό. «Ανεβάζουμε το κοπάδι στο βουνό πάνω από το χωριό σε μια διαδρομή περίπου 12 χλμ, το έχω κάνει αρκετές φορές και σε αυτό κάποιες φορές βοηθούν και οι άλλες δύο μεγαλύτερες αδελφές μου».
Ακούγοντας τις περιγραφές της για την διευθέτηση των χωρίς αμφιβολία υπαρκτών δυσκολιών της δικής της καθημερινότητας στην Ακριτική Πρέσπα καταλαβάινεις ότι δεν έχουν κανένα δραματικό στοιχείο, αντίθετα μοιάζουν με μικρές ιστορίες παιδικής και εφηβικής περιπέτειας.
Το χωριό Λαιμός είναι μόλις 1,5 χλμ από τα σύνορα και την νέα συνοριακή διάβαση με την Βόρεια Μακεδονία, που σχεδιάζεται να κατασκευαστεί από το πρόγραμμα «Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας - INTERREG». Ο Δήμος Πρεσπών αλλά και οι κάτοικοι περιμένουν ότι θα βελτιωθούν πολλά πράγματα από το άνοιγμα αυτής της Τελωνιακής διάβασης Το καλοκαίρι του 2019 οι μαθητές του Λυκείου Πρέσπας γνώρισαν για πρώτη φορά συνομηλίκους τους μαθητές που κατοικούν και αυτοί σε πολύ κοντινά χωριά της λίμνης σε Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία μετά από εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της διασυνοριακής συνεργασίας που οργανώνει ο δήμος Πρεσπών. Η Ιωάννα φαίνεται ότι είχε ενεργό ρόλο σε αυτήν την συνάντηση «Παίξαμε μπάσκετ, μιλήσαμε για τα σχολεία μας, περάσαμε μια ολόκληρη μέρα μαζί με βόλτες στα ιστορικά μνημεία της Πρέσπας, ήταν πολύ ωραία και θα’ταν καλό να συνεχιστεί αυτή η πρωτοβουλία και να επισκεφθούμε και μείς τον δικό τους τόπο».
Το όνειρο της Ιωάννας είναι να συνεχίσει τις μουσικές της σπουδές σε πανεπιστήμιο στην Γερμανία, πιστεύει ότι θα έχει μια διαφορετική εξέλιξη στην Κιθάρα. Έχει ήδη πρόσκληση από Γερμανό καθηγητή που την άκουσε και αναγνώρισε την δεξιοτεχνία της. «Αυτήν την περίοδο διαβάζω εντατικά Γερμανικά προκειμένου να πάρω την επάρκεια και ταυτόχρονα κανω και πιάνο γιατί και τα δύο αυτά είναι απαραίτητα τυπικά προσόντα για γίνω δεκτή στο πανεπιστήμιο». Επεσήμανε όμως ότι θα δώσει κανονικά Πανελλήνιες εξετάσεις και μάλιστα θα διεκδικήσει μια θέση στο Μουσικό Τμήμα του ΠΑΜΑΚ, στο ΑΠΘ η στο αντίστοιχο τμήμα της Άρτας.
πηγη: ΑΠΕ ΜΠΕ Σ κΟΥΤΑΒΑς
