Μας ζητάει λοιπόν η σημερινή κυβέρνηση, με την εκ δεξιών αντιπολίτευση λίγο πολύ να συνεπικουρεί, να βάλουμε λέει “πλάτη” για να σωθεί το κράτος, εξ ου και η …επιλεκτική αυτή εθνική συναίνεση. Να βάλουμε “πλάτη”, όλοι μαζί, αλλά πειράζει πρώτα να ρωτήσουμε “σε ποιο κράτος θα βάλουμε “πλάτη” για να το σώσουμε;” Το κράτος που μεθοδικά έχει απαξιώσει την δημόσια υγεία; Που έχει απαξιώσει την δημόσια παιδεία; Που μας οδήγησε σε ένα ασφαλιστικό σύστημα με γυάλινα πόδια; Το κράτος που αφού τα έκανε μαντάρα με τις ΔΕΚΟ, μετά βγάζει στο σφυρί τον εθνικό μας πλούτο έχοντας τελικά και την λαϊκή συναίνεση λόγω της απήυδησης που το ίδιο προκάλεσε; Το κράτος που λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουμε πως με παραφουσκωμένα τιμολόγια-μελέτες-μειοδοτικούς διαγωνισμούς, φροντίζει για την ευημερία πότε του ενός και πότε του άλλου ευνοημένου της εκάστοτε κυβέρνησης; Το κράτος που μέχρι και τα διόδια σιγά σιγά δίνει σε ιδιώτες; Αυτό το κράτος να σώσουμε; Γι’ αυτό το κράτος να βάλουμε “πλάτη”; Ανεξαρτήτως αν είναι πράσινο, γαλάζιο, κόκκινο ή ροζ!

Αυτό το κράτος μου θυμίζει τον τζογαδόρο πατέρα που επειδή χρωστάει στα ζάρια εκατομμύρια, κόβει το χαρτζηλίκι του μικρού γιου για να “σωθεί η οικογένεια” κι από πάνω τον γεμίζει και με τύψεις! Μήπως βάζουμε βενζίνη ξανά και ξανά σ’ ένα αμάξι που έχει τρύπιο ρεζερβουάρ; Γιατί αν είναι έτσι, όσο βενζίνη και να βάλουμε, πάλι θα μας αφήσει στην μέση του δρόμου χωρίς να έχουμε φτάσει στον προορισμό μας! Μήπως δεν χρειάζετε βενζίνη, αλλά απλά να αλλάξουμε ρεζερβουάρ; Ο άντρας κάνει την γενιά, κι όχι η γενιά τον άντρα κύριοι… Μέχρι πάντως να ορθοποδήσει αυτή η καινούργια …εθνοεισπρακτική συνείδηση, καλά θα κάνουμε να προσπαθήσουμε να δούμε την εικόνα από λίγο πιο μακριά, μήπως και την δούμε ολόκληρη, γιατί έχω την αίσθηση ότι κάτι μας διαφέυγει.

ΥΓ: Απορώ για το πως πριν από λίγους μήνες, εν μία νυκτί, το κράτος παρείχε εγγύηση αξίας 28 δισ. ευρώ για στήριξη των τραπεζων και τώρα δεινοπαθεί να εγγυηθεί για οποιαδήποτε κοινωνική παροχή!

ΥΓ2: Συγχαρητήρια στον ΑΞΙΟ κ. Παπούλια για την επανεκλογή του, αλλά θέλω να κάνω μια ερώτηση στα αγαπητά ΜΜΕ, με καθαρά πολιτικό κι όχι κομματικό παρονομαστή.  Γιατί όταν το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά έλεγε πως δεν θα ψηφίσει τον κ. Παπούλια αυτό ήταν πολιτική στάση, ενώ τώρα που ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν “παρών” αυτό θεωρείται πολιτικό τερτίπι!

ΥΓ3: Εκπληξη πάντως προκαλεί το timing ορισμένων πραγμάτων. Με το που άπλωσαν χείρα βοηθείας τα εκ δεξιών του ΠΑΣΟΚ κόμματα σε αυτό το κλίμα εθνικής συναινεσης για την οικονομική ανάταση του κράτους, ο κ. Ραγκούσης υπαναχώρησε από τις αρχικές του εξαγγελίες για το θέμα της απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών. Σύμπτωση διαβολική υποθέτω.