και τραγωδίας, της θερινής διαπραγμάτευσης, μετά τη μεταστροφή της συμφωνίας και τη διάσπαση που στέρησε από το κόμμα μεγάλο αριθμό επιφανών στελεχών του, διατήρησε, απροσδόκητα εκ πρώτης όψεως, αλώβητες τις δυνάμεις του.
Το αποτέλεσμα σηματοδοτεί εξάλλου τον δομικό εκπασοκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, στοιχείο που δεν είναι κατ' ανάγκη ούτε κακό ούτε καλό, αλλά μάλλον νομοτελειακό: τη μεταμόρφωσή του σε ένα τυπικό κόμμα εξουσίας, οργανωμένο με βάση ένα χαρισματικό (εντός ή εκτός εισαγωγικών) αρχηγό, με αριστερόστροφη ρητορεία, αλλά με πολιτικό ρεαλισμό (που εκδηλώνεται με τον τρόπο δικαιολόγησης των πεπραγμένων ή την προτίμηση στον ευχερέστερα διαχειρίσιμο κυβερνητικό εταίρο, αντί του ιδεολογικά εγγύτερου).
Η ΝΔ δεν έχει λόγους να ντρέπεται για την επίδοσή της. Εάν όμως επιθυμεί να διεκδικήσει εκ νέου τη διακυβέρνηση της χώρας οφείλει να υλοποιήσει επιτέλους τη μετάλλαξή της σε ένα πραγματικά ευρωπαϊκό κεντροδεξιό κόμμα, χωρίς τα βαρίδια που παραπέμπουν σε έναν παρωχημένο συντηρητισμό της μεταπολεμικής περιόδου ή σε μια βαλκανική κοτζαμπάσικη οικογενειοκρατία.
Το γεγονός ότι σχεδόν 400 χιλιάδες συμπατριώτες μας επέλεξαν να ψηφίσουν ένα νεοναζιστικό μόρφωμα είναι ντροπιαστικά οδυνηρό. Το παρήγορο της υπόθεσης έγκειται στο ότι η ΧΑ φαίνεται να αγγίζει το μέγιστο δυνατό της εκλογικής επιρροής της, χωρίς να έχει τη δυνατότητα περαιτέρω ανόδου. Ευτυχώς.
Η αξιοσημείωτη άνοδος του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι αρκούσε η αλλαγή μιας ηγεσίας που για πολλούς και διάφορους λόγους ήταν αντιπαθής στο εκλογικό σώμα. Άγνωστο, όμως, αν αυτό αρκεί για να διεκδικηθεί κάτι περισσότερο. Στο μεταξύ, ας υποκλιθούμε στο επιχειρηματικό δαιμόνιο αυτού που απέμεινε από τη ΔΗΜΑΡ: το ένα τέταρτο ενός ποσοστού που πολύ υπολειπόταν από το 1 % αρκούσε για μία τουλάχιστον βουλευτική έδρα. Η ιστορία θυμίζει την πώληση του Νέρι Καστίγιο στη Σαχτάρ Ντανιέτσκ: παίχτης που αγωνίστηκε δύο τέταρτα της ώρας σε μια ολόκληρη αγωνιστική περίοδο κόστισε 12 τουλάχιστον εκατομμύρια ευρώ. Πρέπει να έχεις μεγάλες ικανότητες για να πετύχεις κάτι τέτοιο.
Σταθερό κι ακλόνητο στις δυνάμεις του το ΚΚΕ. Μπορεί να συνεχίσει δίχως ανησυχίες την πορεία του, μέχρι η ελληνική κοινωνία να είναι έτοιμη να μετασχηματιστεί αυτόματα σχεδόν σε λαϊκή δημοκρατία σοβιετικού τύπου. Το ότι αυτό δεν πρόκειται μάλλον να συμβεί ποτέ δεν απασχολεί κανέναν.
Η μείωση της εκλογικής δύναμης του Ποταμιού στα 2/3 της ήταν απολύτως αναμενόμενη. Η ΝΔ είχε ποικιλοτρόπως διακηρύξει την πρόθεση λεηλασίας και τόσοι ψηφοφόροι του Π. είχαν φανεί πρόθυμοι να ακολουθήσουν, την ίδια ώρα που η ηγεσία του κόμματος αδυνατούσε να δώσει ένα σαφές πολιτικό στίγμα. Το Ποτάμι είχε μεταξύ των υποψηφίων του εκλεκτές προσωπικότητες. Δεν εξελέγη καμία - προτιμήθηκαν δεινόσαυροι και "διασημότητες".
Ο Πάνος Καμμένος, όσο κι αν μας είναι ελάχιστα συμπαθής, αποδείχθηκε πολιτικό ζώο. Για μια φορά ακόμη έμεινε στη ζωή, ενώ όλοι τον είχαν τελειωμένο. Γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το κοινό του και πώς θα είναι αρεστός σε αυτό. Ψεκασμένοι; Μπορεί. Αλλά υπάρχει και κάποια ικανότητα πίσω από όλα αυτά, μια ικανότητα που κάνει τους Αν. Ελ. τον πρώτο ελάσσονα εταίρο μνημονιακής κυβέρνησης που επιβιώνει, την ώρα που ΛΑ.Ο.Σ: και ΔΗΜ.ΑΡ. καταβαραθρώθηκαν.
Υπάρχουν και θετικά πίσω από την απίστευτη επιτυχία της Ένωσης Κεντρώων του περιθωριακού Βασίλη Λεβέντη. Το ηθικό δίδαγμα "ο επιμένων νικά". Η εκδίκηση για τις γυμνασιακές χυδαίες πλάκες κάποιων "επιφανών" δημοσιογράφων-πολιτικών. Στα σοβαρά τώρα, μην εκπλήσσεστε που κάποιος περιθωριακός βρίσκεται στο Κοινοβούλιο. Δεν είναι ο πρώτος. Προηγήθηκαν κι άλλες περιπτώσεις ανάλογων "προσωπικοτήτων", οι οποίες επιβραβεύθηκαν και με υπουργικούς θώκους και με προσπάθειες να επαινεθούν ως ιδιαιτέρως αξιόλογοι. Ας μην πούμε ονομαστικά ποιοι ήταν αυτοί που έστρωσαν τον δρόμο για τη Βουλή στον Β. Λεβέντη. Εσείς τους γνωρίζετε.
Περίμενα ότι η ΛΑ.Ε. θα βρισκόταν σε χαμηλά ποσοστά, αλλά όχι κι ότι θα έμενε εκτός Βουλής. Το αποτέλεσμά της αποδεικνύει ότι το "σχέδιο Β'" και η δραχμή δεν μπορούν να προσελκύσουν το εκλογικό σώμα. Όπως δεν μπορούν και τα συγκεκριμένα πρόσωπα που προσπάθησαν να ενσαρκώσουν μια εναλλακτική αριστερή πρόταση χωρίς, τελικά, σαφές δημιουργικό πρόσημο.
