σε ότι αφορά την ανοχή στο πρόσωπο του προέδρου, με τελευταία αφορμή αυτή την φορά την αιφνιδιαστική αλλαγή του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής ομάδας Σωκράτη Φάμελλου. Επιπλέον, με βάση την ανάρτηση του Παύλου Πολάκη στον προσωπικό του λογαριασμό στα social media, φαίνεται ότι θα τεθεί από πλευράς του και θέμα ηγεσίας. Σε αυτή την περίπτωση φαίνεται ότι θα βρει συμπαραστάτες, εκτός από τους πιστούς του ακόλουθους, πολλά μέλη από την πλευρά των 87, ασχέτως εάν η ηγετική ομάδα αυτών (Γεροβασίλη Φάμελλος κλπ.) επιθυμούσαν όχι μόνο την αποπομπή από την κοινοβουλευτική ομάδα αλλά ακόμη και την διαγραφή του από το ΣΥΡΙΖΑ.
Φαίνεται ότι ο κόμπος έχει φτάσει στο κτένι κι όχι αδικαιολόγητα για πολλούς στο ΣΥΡΙΖΑ τόσο από τις επιδόσεις του κόμματος μετά την αλλαγή ηγεσίας, όσο από τον τρόπο που έχει αποφασίσει να πολιτεύεται ο νέος πρόεδρος του. Το κακό αποτέλεσμα των Ευρωβουλευτών εκλογών, πολύ κάτω από τον στόχο που έθεσε ο ίδιος ο Κασσελάκης, η συνεχής συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής του κόμματος με αφορμή τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο 8 % και στην 5η θέση ως κοινοβουλευτικό κόμμα, έχουν σημάνει συναγερμό σε όσα μέλη και στελέχη του κανονικού ΣΥΡΙΖΑ που έχουν απομείνει. Για τους δε υποστηρικτές Κασσελάκη «δεν τρέχει τίποτα». Το μοναδικό πρόβλημα που εντοπίζουν σε αυτή την πρωτοφανή κατάσταση ρευστοποίησης του κόμματος είναι «η εσωτερική αντιπολίτευση που δέχεται ο νέος αρχηγός στο έργο του από κακομαθημένα στελέχη της εποχής Τσίπρα».
Δεν χρειάζεται και πολύ προσπάθεια η να’ναι κανείς ιδιαίτερα έξυπνος για να καταλάβει ότι επί αρχηγίας Κασσελάκη έχουν συμβεί πρωτόγνωρα πράγματα που δεν συνάδουν σε ένα κόμμα της Αριστεράς όπως τουλάχιστον γνωρίζαμε τον Σύριζα.
Για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία μετά το 1974, αρχηγός κόμματος βάλει ανοικτά κατά του προκατόχου του προσπαθώντας να τον πλήξει όχι στο πολιτικό αλλά στο ηθικό μέρος της προσωπικότητας του, αφήνοντας επανειλημμένα αιχμές για «οικονομικές ατασθαλίες και μαύρα ταμεία», ενώ την ίδια στιγμή εξαπολύει απειλές ότι «θα βγουν όλα στην φόρα». Στην ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ που υπήρξαν ταραχώδης αλλαγές στην ηγεσία τους, ουδείς πρόεδρος διανοήθηκε να καταφερθεί με υπαινιγμούς στο πρόσωπο του προκατόχου του όταν μάλιστα αυτός έχει διατελέσει και πρωθυπουργός της χώρας. Το έκανε όμως ο Κασσελάκης για τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και μέχρι πρότινος πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Στέλεχος του κόμματος στην Κοζάνη που στήριξε τον Κασσελάκη και που σήμερα νοιώθει βαθιά απογοητευμένος από τις εξελίξεις έλεγε ότι «ο νέος πρόεδρος αδυνατεί να καταλάβει ότι πολλές χιλιάδες άνθρωποι συνδεθήκαμε με το όνομα του Αλέξη Τσίπρα μέσα σε δύσκολες για τη χώρα στιγμές. Τον τιμούμε και τον σεβόμαστε, χάρις σε αυτόν η Αριστερά κυβέρνησε για πρώτη φορά την χώρα κι η σπίλωση του είναι ανεπίτρεπτη και μας πληγώνει αυτή η συμπεριφορά». Πολλοί δεν καταλαβαίνουν πως από την μια στιγμή στην άλλη, άνθρωποι που μαζί τους συμπορεύτηκαν επί χρόνια με τον ΣΥΡΙΖΑ, ξαφνικά επί Κασσελάκη γίνονται προδότες ενώ με ευκολία χύνεται τοξικό μελάνι στο πρόσωπο τους. Για παράδειγμα, τα υποτιμητικά υπονοούμενα του Κασσελάκη στο πρόσωπο του Γιάννη Δραγασάκη ενός από τα ιστορικά στελέχη του κόμματος με διαδρομή στο μέτωπο της Αριστεράς από την περίοδο της Χούντας, όταν ο τελευταίος δημοσιοποίησε επιστολή παραίτησης του από τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω διαφωνιών του.
Ο κ. Κασσελάκης έχει γελοιοποιήσει την εσωκομματική δημοκρατία στο κόμμα με την επιβολή του «ενός ανδρός αρχή» υποκαθιστώντας τα όργανα και την λειτουργία τους όπως της ΠΓ, της ΚΕ αλλά και των οργανώσεων του κόμματος ανά την περιφέρεια. Στελέχη της Αριστερας με ένσημα και προσφορά στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ όλη την προηγούμενη περίοδο εάν δεν επιθυμούσαν να τους προσάψουν την ύβρι του «υπονομευτή» έπρεπε από την μια πλευρά να χειροκροτούν την εκάστοτε πολιτική επινόηση του προέδρου και την ίδια στιγμή να απολογούνται στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις για τα αστακο-κάραβα, την πισίνα βόθρο στις Σπέτσες, τα αδιευκρίνιστα δάνεια η οφειλές αλλά και κάθε πτυχή της ζωής που ο ίδιος ο Κασσελάκης φρόντιζε και φροντίζει να προσφέρει αιφνιδίως «φόρα παρτίδα» στα media.
Αν για τον ΣΥΡΙΖΑ η συγκρότηση του μεγάλου προοδευτικού πόλου της ανασύστασης της κεντροαριστεράς ήταν ένας από τους βασικούς πυλώνες της πολιτικής του, επί Κασσελάκη αυτή η προοπτική εξανεμίζεται αφού ουδείς στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο τον λαμβάνει στα σοβαρά. Η υπόληψή του προσώπου του στα προβεβλημένα στελέχη είτε από χώρο του ΠΑΣΟΚ είτε στον υπόλοιπο χώρο των Αριστερών κομμάτων βρίσκεται στο σημείο μηδέν. Εξάλλου, ποιος πολιτικός χώρος θα συνομιλούσε μαζί του όταν την ίδια στιγμή γνωρίζει πρωτοφανή -κι όχι αδίκως- αμφισβήτηση μέσα στο ίδιο του το κόμμα; Μάλιστα πριν από λίγο καιρό 11 βουλευτές ανεξαρτοποιήθηκαν από το κόμμα του και δύο τεθήκαν εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας.
«Το ΝΑΤΟ είναι μια ιερή αμυντική συμμαχία» και «η Αριστερά περνά στο επόμενο στάδιο που δεν δαιμονοποιεί την λέξη κεφάλαιο, αλλά την βλέπει ως ένα εργαλείο για ευημερία» που δήλωσε σε συνέντευξη του και σε ομιλία του στον ΣΕΒ δείχνουν μια τεράστια μετατόπιση στον ιδεολογικό και πολιτικό πυλώνα του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ποτέ τα παραπάνω να έχουν συζητηθεί εντός του κόμματος. Να σημειώσουμε ότι τα παραπάνω μέχρι ώρας τα ομολογεί με θάρρος και τα συμπεριλαμβάνει στον πυλώνα των ιδεών της μόνο η ΝΔ και τα δεξιά της από αυτή κόμματα. Ο πρόεδρος του κόμματος με την γνωστή επιχειρηματολογία της «αδιαμεσολάβητης σχέσης» και του «δεν θα σας προδώσω ποτέ» προανήγγειλε ότι «στο επερχόμενο συνέδριο θα αλλάξουν όλα και δεν θα θυμίζει σε τίποτα το παλιό ΣΥΡΙΖΑ». Ό αρχηγός λαμβάνει τόσο σοβαρά την ατάκα προς τα μέλη του κόμματος «δεν θα σας προδώσω ποτέ» που μέχρι στιγμής δεν είχε το θάρρος να δημοσιοποιήσει ούτε τις δικές του θέσεις ως ελάχιστη προσφορά στον προσυνεδριακό διάλογο που πρέπει να ακολουθήσει. Το παραπάνω γεγονός δεν έχει ξανασυμβεί σε κόμμα του προοδευτικού χώρου και πολύ περισσότερο σε κόμμα της Αριστεράς. Μόνο στα χρόνια της πολιτικής ενηλικίωσης της ΝΔ την δεκαετία του 1990, τα μέλη της εμφανίζονται στα συνέδρια του κόμματος όπου σε κλίμα γηπέδου απλά χειροκροτούσαν τον αρχηγό και μέρες αργότερα μάθαιναν από τηλεοράσεως τις θέσεις του κόμματος. Το τελευταίο διαφαίνεται ως σχεδόν πιθανή προοπτική για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά μάλλον θα υπάρξουν σφοδρές αντιδράσεις αφού σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιεί σημαντική μερίδα στελεχών και μελών του κόμματος .
Ο κ. Κασσελάκης με αποκλειστική δική του και μόνο ευθύνη αναλώνεται συνεχώς στην παραγωγή λάιφσταϊλ περιεχομένου που με την σειρά του τροφοδοτεί κατ’ αποκλειστικότητα το χυδαιότερο πρόγραμμα που διαθέτει από ιδρύσεώς της η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση φέρνοντας σε καθολική αμηχανία και πολιτική παραλυσία τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, που στην δημόσια συζήτηση είχε πάντα ως προτεραιότητα το περιεχόμενο της πολιτικής και μόνο.
Κι αν το στοιχείο της αυτοαναφορικότητας με την καταρρακτώδη προβολή του «εγώ που μπορώ να νικήσω τον Μητσοτάκη, αρκεί να με εμπιστευτείτε» σε συνδυασμό με το άγνωστο και χωρίς πολιτικά βάρη παρελθόν και το νεφελώδες «μιλάω συνεχώς με τον Αλέξη η ότι ο Κοτζιάς είναι σύμβουλός μου» έκρινε αρχικά την ζυγαριά προς το μέρος του, σήμερα γνωρίζουμε ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Ούτε τον Μητσοτάκη μπορεί να νικήσει, ούτε με τον Τσίπρα ήταν ποτέ σε συνεχή επικοινωνία, ενώ ο Ν. Κοτζιάς δήλωσε ότι ψευδώς ο Κασσελάκης χρησιμοποίησε το όνομα του ως σύμβουλος του. Το δε επιχειρηματικό του παρελθόν του έχει μεγάλες γκρίζες περιοχές και μια βόλτα στην Ακτή Μιαούλη θα προσφέρει γαργαλιστικές λεπτομέρειες και θα κάνει πολλούς σοφότερους για τα «εφοπλιστικά» του προέδρου. Από τα παραπάνω έχει μείνει ως μοναδικό «περιουσιακό» στοιχείο ο διάχυτος ναρκισσισμός του που σε σημαντική μερίδα ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ είναι απωθητικός.
Η εκλογή του Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μεγάλο πολιτικό ατύχημα που οι συνέπειές του γίνονται ορατές με ταχείς ρυθμούς σε όλο το φάσμα της Αριστεράς. Από την άλλη επίσης διαφαίνεται ότι η περίοδος της «αδιαμεσολάβητης» κενολογίας πλησιάζει προς το τέλος της. Ακόμη κι αν δεν συμβεί τίποτα από όσα προετοιμάζει ο Πολάκης και οι άλλοι στην επικείμενη ΚΕ, ο κ. Κασσελάκης δεν θα μακροημερεύσει.
