την πανδημία, οικονομία μας. Η χαρά των οικογενειακών συγκεντρώσεων μετριάζεται όμως από τον φόβο της διασποράς,το άγχος της οικονομικής κρίσεως και των οικονομικών εκκρεμοτήτων. Έχουμε μπροστά μας ένα βουνό υποχρεώσεων σε μία από τις πιο καταναλωτικές περιόδους του χρόνου. Ένα τετράμηνο, για τους ταλαιπωρημένους πολίτες αυτής της χώρας, βαριά φορολογούμενους, που κυριολεκτικά θα το πληρώσουν πολύ ακριβά. Το μείγμα προσωρινής γιορτινής χαλάρωσης και συναισθηματικής γαλήνης θα συμπληρωθεί από το άγχος της επιβίωσης και της αγανάκτησης. Αρχίζουν τα εντατικά μαθήματα προϋπολογισμού. Μετρώντας τα λειτουργικά έξοδα (τηλέφωνο, ρεύμα,θέρμανση,κοινόχρηστα και νερό) και αφαιρώντας τα ελάχιστα που πλέον ξοδεύουμε για τον εαυτό μας , τα χρέη στην εφορία και τα δώρα που θα αγοράσουμε ανακαλύπτουμε ότι δεν φτάνουν αυτά που έχουμε. Δίχως σπάταλη ζωή και ούτε ταξίδια στις Μπαχάμες. Αναγνωρίζουμε το χάλι μας. Δεν βγαίνουμε!
Για σου περήφανε συνταξιούχε! Κομμένα τα όνειρα για ευχάριστες γιορτές. Δύσκολα όμως ανακαλύπτεις ότι , γύρω σου, δεν είναι καθόλου, καλά τα πράγματα. Ακρίβεια, ανεργία, ανασφάλεια και έχει ο Θεός. Δεν σου το λένε αλλά το διαπιστώνεις μόνος σου. Στο σουπερμάρκετ σπάνια πλέον ο κόσμος αγοράζει ποσότητες. Η αξιοπρέπεια και η περηφάνια σου επιβάλουν ,σε μόνιμη βάση ,να περιορίσεις τις παραγγελίες στα εστιατόρια και τα μαγειρεία. Βολεύεσαι με ψώνια στην λαϊκή και τις φθηνές λύσεις .Με διάφορα προσχήματα κόβεις τις κοινωνικές επισκέψεις, την ψυχαγωγία και τα ταξίδια στους συγγενείς στην επαρχεία. Κλείνεσαι μέσα στα άχαρα ντουβάρια του σπιτιού σου και καρφώνεις τα μάτια σου στο κοντέρ του ρεύματος. Η σπιρτάδα του μυαλού σου βρίσκει αμέσως λύσεις και εφαρμόζεις κανόνες σπαρτιάτικης ζωής. Καιρός να χάσεις κιλά,κομμένες οι σπατάλες και το ψήσιμο κρέατος στην ηλεκτρική κουζίνα αποτελεί μία ωραία ανάμνηση. Ότι έζησες στο παρελθόν πέρασε και δεν θα ξανάρθει.
Πλησιάζουν οι γιορτές και αντί να χαίρεσαι εσύ μελαγχολείς. Θα ζήσεις αδύνατος και όμορφος! ¨Ότι μπόρεσες έκανες. Βασανίζεσαι προσπαθώντας να βρεις τι δεν έκανες καλά. Ποιός φταίει; Ήσουν κύριος! ως σοβαρός και υπεύθυνος, πολίτης δεν αντιστάθηκες! Υπάκουσες στους κανόνες του παιχνιδιού! Στα μέτρα και στους νόμους του κράτους. Ήσουν τίμιος, άξιος και περήφανος αλλά η κοινωνία σε ανταμείβει όπως σου αξίζει. Το παράσημο της ανοιχτής παλάμης είναι όλο δικό σου. Δεν έκλεψες ,δεν έκρυψες εισοδήματα ,δεν είπες ψέματα και δεν έπαιξες στο ΠΡΟ-ΠΟ την σύνταξή σου. Και όμως δεν σώζεσαι από την φτώχεια.