Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
vetonews

vetonews

altΠριν από λίγο ο Κ. Πουγαρίδης μέλος της Κ.Ε. της Ν.Δ. με επιστολή του στον γραμματέα της Κ.Ε. της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Ζαγορίτη έκανε γνωστή την αποχώρηση του από την Ν.Δ.

Ακολουθεί η επιστολή του Κοσμά Πουγαρίδη:

Ο Κοσμάς Πουγαρίδης, Μηχανικός Ηλεκτρονικός, εκδότης των εφημερίδων ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ και ΠΑΛΜΟΣ στο Νομό Κοζάνης, με επιστολή του την Δευτέρα 17/05/2010 προς στον γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Λευτέρη Ζαγορίτη:

α) υπέβαλε την παραίτησή του από αιρετό τακτικό μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας

β) αποχώρησε από μέλος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

altΤο Θεατροδρόμιο Κοζάνης στη κεντρική σκηνή του, παρουσιάζει το κλασικό έργο «Η θαυμαστή Μπαλωματού» του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.

Μια ιστορία ενός ηλικιωμένου άντρα που παντρεύεται μια νεαρή κοπέλα.. Ο αταίριαστος γάμος τους συναντά προβλήματα, τα οποία επιβαρύνονται από τη δραστική επέμβαση της γειτονιάς, με κακίες, ζήλειες, κουτσομπολιά και ίντριγκες. Ο Λόρκα, πιστεύοντας στη δύναμη και την ομορφιά του λαϊκού θεάτρου, μιλά για τα ήθη και έθιμα του λαού, αλλά και για την πανανθρώπινη αξία της αγάπης. Η ιστορία του εμπλουτίζεται από ποιητικά στοιχεία και παρουσιάζεται ως ένα θεατρικό 'παραμύθι' με τραγούδια, χορευτικές σκηνές και στοιχεία από το κουκλοθέατρο.

Το θεατρόφιλο κοινό της Κοζάνης θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει το έργο στις   22 – 26 Μαΐου 2010 και ώρα 9.00 μμ, στην αίθουσα του Θεατροδρομίου – Αγίας Παρασκευής (Πρώην ΥΕΒ).

altΣε μία εφ’ όλης της ύλης ενημέρωση τόσο των μελών του Σωματειακού Παραρτήματος του Ορυχείου Αμυνταίου όσο και των εκπροσώπων των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης προέβη το Προεδρείου του Σωματείου ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ στα γραφεία του στην πόλη της Φλώρινας.

Οι τελευταίες εξελίξεις που κατέγραψε το Προεδρείο στις πρόσφατες διαδικασίες -για μείζονα ενεργειακά θέματα στα οποία ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ είχε ουσιαστική συμμετοχή, στις Βρυξέλλες, στα θέματα που έχουν να κάνουν με το Νομό της Φλώρινας (εξελίξεις για ζητήματα όπως η μονάδα Μελίτη ΙΙ, η ανάγκη εκμετάλλευσης των λιγνιτικών κοιτασμάτων, οι μετεγκαταστάσεις, οι προσλήψεις, το περιβάλλον κ.α.), αλλά και όλα τα τρέχοντα θέματα που έχουν να κάνουν με την ενέργεια, τη ΔΕΗ και τους εργαζόμενους, αποτέλεσαν τον βασικό άξονα πάνω στον οποίο έγινε η ενημέρωση.

Το προεδρείο του ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ άδραξε για μία ακόμα φορά την ευκαιρία να καλέσει σε συστράτευση όλους τους φορείς, τους παράγοντες, την τοπική κοινωνία, αλλά και κάθε έναν που έχει άμεση ή έμμεση εμπλοκή με τα ζητήματα του Νομού Φλώρινας, έτσι ώστε κάθε μελλοντικός αγώνας να έχει δυναμικό χαρακτήρα και αίσια έκβαση.

Η σοβαρότητα των θεμάτων και η άρρηκτη σχέση που έχουν με την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής επιβάλλει επαγρύπνηση, διαρκή ενημέρωση και ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ.

Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ εξακολουθεί να έχει αυτό τον προσανατολισμό και εντείνει την προσπάθεια. Παρακολουθεί στενά όλα τα τεκταινόμενα και για κάθε νεότερο θα προβαίνει σε ενημέρωση με ανακοινώσεις, δελτία και συνεντεύξεις τύπου.

Η σημερινή κατάσταση, σε πολλά ζητήματα, επιβεβαιώνει ότι:

 ΜΑΖΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΠΟΛΛΑ. ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ. ΔΥΝΑΜΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

 
altΤη Δευτέρα 17 Μαΐου 2010 στις 9 το βράδυ στη διασταύρωση της Εθνικής οδού υπό το φως των κεριών: 
Διαμαρτυρία όλων των Βελβεντινών για τον εμπαιγμό και την καταρράκωση της αξιοπρέπειάς μας. 

Δεν κλείνουμε δρόμους. Δεν ταλαιπωρούμε κανέναν. 

Διαμαρτυρόμαστε και ενημερώνουμε. 

Αυτή είναι η απόφαση της λαϊκής συνέλευσης και της Συντονιστικής Επιτροπής Πολιτών. 
Ο Αγώνας συνεχίζεται...
altΗ κυβέρνηση καταργεί την Σιάτιστα από έδρα δήμου ενώ ο πρωθυπουργός μένει στο Μέγαρο Μαξίμου που ανήκε σε Σιατιστινή 

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 
Το Μέγαρο Μαξίμου είναι κτήριο στην Αθήνα όπου στεγάζεται το γραφείο του εκάστοτε πρωθυπουργού της Ελλάδας. Θεμελιώθηκε το 1912 στην οδό Ηρώδου Αττικού 19 για λογαριασμό του εφοπλιστή Αλέξανδρου Μιχαληνού και προηγουμένως ήταν ο βασιλικός λαχανόκηπος. Το 1916 η χήρα του Μιχαληνού Ειρήνη, το γένος Μανούση, η οποίο εν τω μεταξύ είχε παντρευτεί τον Δημήτριο Μάξιμο, πούλησε την οικία στον Λεωνίδα Εμπειρίκο. 
 
Το 1921 ξαναγόρασε το ημιτελές έως τότε μέγαρο. Στη συνέχεια, και αφού ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στο σπίτι, η οικογένεια Μαξίμου εγκαταστάθηκε σε αυτό. Ο Δημήτριος Μάξιμος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από τον Ιανουάριο του 1947 εως τον Αύγουστο του ίδιου έτους, υπήρξε δε ιδιαίτερα φιλότεχνος και για αυτό τον λόγο τους τοίχους του αρχοντικού του κοσμούσαν περίφημοι ζωγραφικοί πίνακες. Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις γερμανικές αρχές ως οικία του Γερμανού ναυάρχου των δυνάμεων του Αιγαίου.

Μετά την απελευθέρωση έμεινε για ένα διάστημα ο πρώτος πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα. Το 1952 το Ελληνικό δημόσιο αγόρασε το μέγαρο από τον Δημήτριο Μάξιμο στην τιμή των πέντε δισεκατομμυρίων πεντακοσίων εκατομμυρίων δραχμών. Αξίζει να σημειωθεί ότι κυβερνητική επιτροπή είχε εκτιμήσει την αξία του μεγάρου στα έντεκα δισεκατομμύρια, αλλά ο ιδιοκτήτης του όχι μόνο δέχτηκε να το παραχωρήσει με τα μισά χρήματα, αλλά προσέφερε και την επίπλωση της οικίας του μαζί με τους πίνακες που βρίσκονταν σε αυτήν. Η κυβέρνηση, για να τιμήσει την προσφορά του Δημητρίου Μάξιμου, δήλωσε μέσω του προέδρου της ότι το κτήριο θα διατηρήσει το αρχικό του όνομα, δηλαδή Μέγαρο Μαξίμου.

Έμεινε για αρκετά χρόνια κενό, ενώ την περίοδο της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών παρ' ολίγον να γκρεμιστεί. Τελικά αποφασίστηκε η συντήρηση και η επισκευή του ενώ το 1982 παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως, με σκοπό την στέγαση του γραφείου του εκάστοτε πρωθυπουργού. Οι εργασίες αποκατάστασης έγιναν από τους Αριστόδημο και Ειρήνη Μαντζουράνη και από την Γεωργία Ζώη. Μέχρι σήμερα δεν είναι εξακριβωμένο ποιος αρχιτέκτονας σχεδίασε το κτίριο. Σύμφωνα με τον Κώστα Μπίρη και τον Κυδωνιάτη, είναι ο Αναστάσιος Χέλμης, ενώ σύμφωνα με τον Καμπάνη ο Αναστάσιος Μεταξάς. Δεν αποκλείεται πάντως να έχουν ασχοληθεί και οι δύο με την σχεδίαση του κτηρίου, αφού οι κατασκευές πραγματοποιήθηκαν σε δύο φάσεις, η μια στις αρχές της δεκαετίας του 1910 και η άλλη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920.