Πραγματοποιήθηκε επιτυχώς το Σάββατο (17.04.2010) στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης σεμινάριο επιμόρφωσης στελεχών του ΠΑΣΟΚ, με θέμα: «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΗΣ». Φορέας υλοποίησης του σεμιναρίου ήταν το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης (ΙΝ.ΕΠ.) του ΠΑΣΟΚ. Το σεμινάριο συντόνισε ο κ. Ανδρέας Οικονόμου, καθηγητής ψυχολογίας της ΑΣΠΑΤΕ και μέλος του Συμβουλίου Επιμόρφωσης Α΄ Θεσσαλονίκης.

Το σεμινάριο αυτό αποτελεί συνέχεια μιας σειράς επιμορφωτικών σεμιναρίων με γενικό τίτλο «Πολιτική Επιμόρφωση Στελεχών» και το παρακολούθησαν στελέχη (φίλοι και μέλη το ΠΑΣΟΚ) από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Σημειωτέον δε ότι, πριν από την έναρξη των εργασιών του σεμιναρίου, διεξήχθη διάλογος και ανταλλάχθηκαν απόψεις για την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και για την αποτελεσματικότερη λειτουργία και δράση του ΙΝ.ΕΠ. στην περιφέρειά μας.

Το ΙΝ.ΕΠ. πιστό στο τρίπτυχο «ενημερώνομαι - συμμετέχω - αποφασίζω», με συνέπεια και υπευθυνότητα υπηρετεί το αξίωμα: Ενεργός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης.

Η διαδικασία επιμόρφωσης και οι κύκλοι διαλόγου θα συνεχιστούν προγραμματισμένα, με εξειδικευμένα θέματα, που απασχολούν τους πολίτες και αφορούν την Περιφέρειά μας.

Τομέας Επιμόρφωσης Π.Ε. ΠΑΣΟΚ Δυτ. Μακεδονίας
Συμβούλιο Επιμόρφωσης Ν. Κοζάνης

Στην επόμενη ομιλία μου ήθελα να μου χαρίσετε ένα ομοίωμα Κορινθιακού Κυονόκρανου

Έλεγαν οι δικοί μας οι αρχαίοι ότι όποιος ονομάζει τα πράγματα καθορίζει την εξέλιξη τους. Το ζήτημα στην Πανεπιστημιακή και Πολιτική ημερήσια διάταξη, την ατζέντα έπρεπε να είναι το Νέο Ανατολικό Ζήτημα[1], το Τουρκικό Πρόβλημα.

Η παθογένεια του που διαχέεται βίαια στο εσωτερικό του την Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Μεσοποταμία, την Πόλη και στον περίγυρο του.

Αν οι λεγόμενες ηγεσίες της χώρας ήταν επαρκείς ηθικά, ψυχικά, διανοητικά, πολιτικά θα το καθιστούσαν πρώτο ζήτημα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής ατζέντας με αυτό το όνομα: Το Τουρκικό πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας.

Είναι λάθος η πρόταξη στην ατζέντα του Νεοοθωμανισμού. Γιατί είναι όνειρο θερινής νυκτός η επί το Τουρκικό, όνειρο του Μαλαστραντίν Χότζα, του Νταβούτογλου, του Κεμαλοισλαμισμού. Επίσης για έναν επί πλέον λόγο. Γιατί μεταβάλλεσαι σε υφιστάμενο προωθητή, πλασιέ του Νταβούτογλου της Άγκυρας και των φίλων της. Αφήνεις τον αντίπαλο να ονομάζει τα πράγματα.

Τους τελευταίους καιρούς παρουσιάζεται αυτή η ανατροπή της θεματολογίας της ατζέντας που προκαλεί μεγάλο αποπροσανατολισμό. Είναι έκφραση μορφωτικής και πολιτικής αδυναμίας. Κύρια όμως είναι η εξάρτηση από Εξωελλαδικούς μηχανισμούς, δυνάμεις που είναι εγκατεστημένες στο Κράτος, στους Θεσμούς, στα Πανεπιστήμια, στον Τύπο. Αυτό συμβαίνει στα περιφερειακά, δορυφορικά κράτη[2].

Έτσι στην Ελλάδα αντί να έχουμε ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης για την απελευθέρωση του Πατέρα της Δημοκρατίας στην Μικρά Ασία, τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν, του νέου Νέλσον Μαντέλα όπως επιβάλουν τα ανθρωπιστικά και διεθνιστικά ιδεώδη μιλάμε για τον Νταβούτογλου και τον Ερντογάν που κρατούν σήμερα φυλακισμένα βρέφη ηλικίας πέντε ετών στο Αμέντ (την αρχαία Αμίδα).

Τι σημαίνει ο Νεοοθωμανισμός τους όχι μόνο για την Μικρά Ασία αλλά για τα Βαλκάνια; Να βάζουν οι γυναίκες στο Κόσσοβο, την Βοσνία, τα Τίρανα φερετζέ, να επανεμφανισθούν Βόσνιοι, Τουρκαλβανοί πασάδες, νταήδες και ναρκοκρατίδια, Ναρκομπεηλίκια. Οι λαοί των Βαλκανίων και ειδικά οι Έλληνες έχουμε νωπή την μνήμη της Οθωμανικής Κεμαλικής βαρβαρότητας και υπανάπτυξης.

Τα σύνορα της υποανάπτυξης στην Ευρώπη φθάνουν μέχρι εκεί που έφθασαν οι Οθωμανοί. Αν η Βιέννη είχε καταληφθεί την 11^η Σεπτεμβρίου 1684 από τους Οθωμανούς θα γνώριζε την διαρκείας έξι και πλέον αιώνων τραγωδία της Κωνσταντινούπολης και της Τραπεζούντας. Η την δολοφονία της Σμύρνης.

Ευχαριστώ τον σύλλογο Τερψιχόρη γιατί μου παρέσχε το ΒΗΜΑ – όπως το συναντά κανείς στην Αρχαία Κόρινθο – ώστε να θέσουμε σε ορθή βάση το θέμα της συζήτησης. Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα.

Σε συνθήκες μάλιστα που το ΒΗΜΑ η Αγορά απουσιάζουν, απαγορεύονται από αυτούς που κατέχουν το Κράτος και καταδικάζουν τους Έλληνες στην αφωνία.

Όπως είναι γνωστό δεν θέλω να με βραβεύουν. Από την στιγμή όμως που θέλετε να μου δώσετε κάτι προς ανάμνηση της ομιλίας μου θα προτιμούσα ένα ομοίωμα Κορινθιακού Κυονόκρανου που απουσιάζει από την σημερινή αρχιτεκτονική σας.

Η ανάκτηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του τόπου σας, της Κορίνθου είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη, την ευημερία σας. Προϋπόθεση για να πουλιέται η Σουλτανίνα Κορινθίας και το κρασί Νεμέας. Αυτό όμως είναι το επόμενο θέμα μιας άλλης ομιλίας μου και η κάλυψη εκ μέρους σας του κενού του Κορινθιακού Κυονόκρανου. Αυτό το δώρο θα το ήθελα.

Ειλικρινά δεν θυμάμαι πότε είχε γίνει η σύνδεση Αθηνών-Κοζάνης με αεροπορική γραμμή της  Athens Air. Είχαμε γράψει τότε από εδώ πράγματα που, ως είθισται, δεν άρεσαν.

Πως με την Θεσσαλονίκη σε απόσταση βολής και πολλές καθημερινές πτήσεις δεν είναι βιώσιμη μια τέτοια γραμμή. Πως αν είναι να βάλουμε το συμφέρον της Δ. Μακεδονίας μπροστά τότε πρέπει να δώσουμε μάχη για την αεροπορική σύνδεση της Καστοριάς. Η πόλη αυτή έχει πτήσεις τσάρτερ από τα ανατολικά κράτη με στόχο το εμπόριο γούνας. Στο κάτω-κάτω γράφαμε, με οδική σύνδεση κάτω των 30 λεπτών με την ολοκλήρωση της Εγνατίας καλύτερο και πιο ρεαλιστικό θα είναι να επιδιώξουμε την ταχύτερη δυνατή αποπεράτωση της. Αντιθέτως οι τοπικοί προύχοντες δώσανε ρέστα: «Θρίαμβος για την Δυτική Μακεδονία», «Δεν κόβεται η αεροπορική σύνδεση της ενεργειακής καρδιάς της Ελλάδας(sic) με την πρωτεύουσα» και δώσε του  «Η Δ.Μακεδονία δεν μπορεί να μείνει χωρίς αεροπορική σύνδεση» (μπα;) επικαλούμενοι την ιστορικότητα της και άλλα ηρωικά.

Τώρα μετά την διακοπή της λειτουργίας της γραμμής  λόγω της μη βιωσιμότητας της το φαινόμενο «μούγγα στη στρούγγα» επανεμφανίσθηκε δυναμικά.

Όταν το άτιμο το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος μπαίνει πάνω από όλα και όταν ο τοπικός πολιτικός είναι καριερίστας και βάζει την επανεκλογή του πάνω από τον τόπο, αυτά γίνονται.

Τώρα γιατί εμείς επικροτούμε αυτή την στάση τους με την ψήφο μας είναι ένα τεράστιο θέμα. Έχει να κάνει με την ωριμότητα μας, με την παιδεία μας, με τον ατομικισμό που μας κατατρέχει και σηκώνει πολύ ψυχανάλυση.

Μετά βέβαια το ομαδικό σοκ που υπέστημεν ως κοινωνία όταν από την «θωρακισμένη» οικονομία μας διαπιστώσαμε πως η οικονομία μας δεν φοράει ούτε καλτσοδέτα, άλλαξαν τα πράγματα.

Αυτή η κρίση λοιπόν μπορεί να έχει και καλά. Θα μας βγάλει πιο ώριμους πολίτες, πιο ενεργούς, πιο συνειδητοποιημένους ως προς την δύναμη που έχουμε και πιο ποιοτικούς ανθρώπους. Εν τω μεταξύ οτιδήποτε παλαιάς κοπής, πολιτικοί, έμποροι , αεριτζήδες και όλα τα παρασιτικά ας καταλάβουν ένα πράγμα. Ο Τζάμπας τέλειωσε, και αν δεν τέλειωσε μίκρυνε πάρα πολύ. Σήμερα ανεβαίνει και εκτιμάται η αξία του «Value for money» παντού, σε όλους μα όλους τους τομείς. To μέλλον μόνο με αυτούς που το κατάλαβαν και το ενσαρκώνουν θα πορευτεί. Ο θυμόσοφος λαός μας το έχει πει απλά: «Ουδέν κακόν αμιγές καλού».

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΦΟΥΝΤΟΓΛΟΥ

H ψύχραιμη ανάγνωση της εγχώριας πολιτικής πραγματικότητας, απαλλαγμένης από επικοινωνιακά ψιμύθια και ιδεολογικούς φενακισμούς, μας φέρνει αντιμέτωπους με μια θλιβερή πραγματικότητα την οποία συνθέτουν η εκκωφαντική ανεπάρκεια του πολιτικού μας προσωπικού, ο προκλητικός ΄΄ιδιώτης βίος΄΄  των κλεπτοκρατικών ελίτ της χώρας  και η ‘’σκοριώσα’’ αισθητική μιας ψευδεπίγραφης κοινωνίας των πολιτών η οποία  χρόνια τώρα αναγάγει το θερσίτειο είδωλο της πολιτικής σαχλαμάρας  σε  ιερό και απαραβίαστο κανόνα πολιτικής συμπεριφοράς και την πολιτική ιδιωτεία σε βασική προυπόθεση του εκλέγεσθαι  στα ανώτερα πολιτειακά αξιώματα.   Το παρ΄ ολίγον επτωχεύσαμε της νέας μας πολιτικής ηγεσίας και το ΄΄οζων δουλείας΄΄ σύστημα ελέγχου των δημοσιονομικών  μας μεγεθών που μας επιβλήθηκε από τις ‘’αγενείς’’ αγορές και τους ‘’ευγενικούς’’ μας εταίρους ανασύρουν  μνήμες προηγούμενων αιώνων όταν το ‘’δυστυχώς επτωχεύσαμεν’’ του Τρικούπη και οι ατυχείς εμπνεύσεις του μεγαλοιδεατισμού της εποχής ( βλ. Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897) έφερναν στη χώρα μας τους νταβατζήδες του ΔΟΕ ( Διεθνής Οικονομικός Ελεγχος ) .

Ευρωπαϊκό πολιτισμικό κέντρο αποτέλεσε η πόλη της Κοζάνης το τριήμερο Παρασκευή 16, Σάββατο 17 και Κυριακή 18 Απριλίου, συγκεντρώνοντας τα βλέμματα από τις 11 χώρες της Ευρώπης από τις οποίες καταγόταν οι συμμετέχοντες στον 1ο Διεθνή Διαγωνισμό Ακορντεόν που διοργάνωσε το Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης σε συνεργασία με τη Δημοτική επιχείρηση πολιτισμού και Αθλητισμού Κοζάνης, καθότι ο Διαγωνισμός μεταδιδόταν ταυτοχρόνως ζωντανά στο διαδίκτυο.