Θα ανοίξεις τώρα τους βόθρους της υποκουλτούρας να ενημερωθείς;To πιστεύεις; Όλες αυτές οι υπερβολικές μανικιουρίστ, οι δεκάδες ηλεκτρολόγοι, όλοι αυτοί οι  απίθανοι ανεπάγγελτοι τύποι, οι έντελώς άσχετοι με το θέμα τηλεόραση, που έπαιρναν υπέρογκους μισθούς και τσέπωναν αποζημιώσεις και ό,τι άλλο είχαν κατορθώσει να περάσουν από τους εκάστοτε, προισταμένους, γενικούς και όποιον άλλο ΄΄δικό ΄΄τους είχαν  θα πάψουν να πληρώνονται. Αυτό δεν ήθελες ; Πόσες φορές δεν είχες πει να ''κλείσει το ρημάδι;" Nα σου πω και εγώ το είπα κάποιες φορές. Το είπα ακόμα περισσότερο όταν είδα ταλαντούχους φίλους μου που είχαν δουλέψει και είχαν προσφέρει τις δημιουργικές τους δουλειές, να απολαμβάνουν σιωπηρές απορρίψεις, γιατί δεν είχαν τους ''δικούς''τους για να τους προωθήσουν.
Άλλος όμως ο θυμός και άλλο η εμμονή. Ο θυμωμένος διακρίνει, ξεχωρίζει και αργά ή γρήγορα έχει διαύγεια στην σκέψη του. Θα το θυμάσαι πως η ΕΡΤ ήταν το αρχείο της, ήταν το τρίτο της πρόγραμμα, ήταν αυτή που έπαιζε τον Εξάντα, που την έβλεπαν οι ομογενείς στα πέρατα της γης, ήταν αυτή που είχε κρατήσει το ραδιόφωνο μακρια από τα playlist των εταιριών που μας τρώγανε τα αυτιά,   ήταν η στήριξη σε τόσους και τόσους νέους δημιουργούς. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ήταν κυρίως  ο δημόσιος χαρακτήρας της .
Σε δηλώσεις τέως υπουργού  ακούσαμε χθες το αλησμόνητο ''να πάει και η ΕΡΤ να βρει λεφτά εκεί που βρίσκουν τα άλλα κανάλια''. Να πάει δηλαδή να βρει τον Σουλειμάν της και όλες αυτές τις καρικατούρες, τα best seller και τα σουξέ, που φέρνουν ακροαματικότητα και κέρδος.. Έτσι που να είναι κερδοφόρος η ΕΡΤ. Μετά θα κάνουμε κερδοφόρα και τα δημόσια νοσοκομεία και τις δημόσιες συγκινωνίες και τα Δημόσια σχολεία.
Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι που στην μαύρη παγωμένη εικόνα ακυρώθηκε η άλλη εικόνα της ενημέρωσης .Μπήκε λουκέτο στην πιθανότητα της ποίησης. Στην αύρα μιας περισσότερο  ουσιαστικής παιδείας. Σε μια ραδιοτηλεόραση που δεν ήταν υποχείριο κανενός κεφαλαίου και κανενός συστήματος (μην τα λαμβάνεις σαν λόγια κομμουνιστών μόνο αυτά) με υπαλλήλους που δεν ήταν τρομοκρατημένοι πως από στιγμή σε στιγμή θα χάσουν την δουλειά τους.
Αυτό που δεν μπορώ να χωνέψω είναι η απίστευτη χολή που βγήκε από πολλών τα στόματα. Συνάνθρωπος για τον συνάνθρωπο. Έτσι γίναμε;Έτσι μας κάνανε;  Δεν ξέρω. Εξαθλιωμένους και δαρμένους. Επιχαρείς με το πλήγμα του διπλανού μας.
Απέναντι σε μια μαύρη παγωμένη εικόνα για λίγα λεπτά, στέκεις εσύ και η σιωπή σου. Ξέρεις πια καλά πως όσο σου μιλούν για διαρκή άνοδο του εθνικού εισοδήματος, εσύ θα ξέρεις πως το βιωτικό σου επίπεδο με την έννοια τους βίου, της ζωής συνεχώς θα μειώνεται. Θα ξέρεις πως όσο τους επιτρέπεις να σε αμφισβητούν απομακρύνεσαι από την συνέχεια και την αποθέωση της ζωής. Θα ξέρεις πως ό,τι δεν περιέχει πνεύμα , έχει ημερομηνία λήξης.
Ξέρεις ακόμα πως δεν είσαι ούτε τα επιχειρήματα σου, ούτε οι απόψεις σου. Είσαι τα έργα σου. Και πως μέσα στην ζωή σου, έχεις εγκυβωτιμένες και άλλων ζωές. Γι΄αυτό άκου την σιωπή σου. Την εκρηκτική της δύναμη.Τα αθέατα δάκρυα της. Και ενίσχυσε κάθε σταγόνα δημιουργικής δύναμης που μιλά για αξίες και ήθος από όπου κι αν έρχεται.