υπέρ του Λευτέρη Ιωαννίδη 157 ψήφοι, Γιώργος Μητλιάγκας 58 ψήφοι. Το αποτέλεσμα όπως και να το αναγνώσει κανείς, είτε υπό το φώς των σημαντικών πολιτικών εξελίξεων, είτε υπο των πολλών δημοσκοπικών μετρήσεων που δείχνουν το ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται καθαρά, είτε υπό των συζητήσεων που προηγήθηκαν στην ''κίνηση'' και στον ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ότι σε αυτή την ψηφοφορία, εντός της αυτοδιοικητικής κίνησης, ηττήθηκε και μάλιστα στρατηγικά, η νοοτροπία του ηγεμονισμού. Μια νοοτροπία, που το τελευταίο διάστημα διαπνέει την ραχοκοκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ επηρεάζοντας αρνητικά την κουλτούρα των συνεργασιών που προβάλλει συχνά πυκνά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Είναι δικαίωμα του ΣΥΡΙΖΑ να μην θεωρεί τον Λευτέρη Ιωαννίδη κατάλληλο ως επικεφαλή για πάρει το Δήμο Κοζάνης, εξάλλου τα τέσσερα χρόνια που προηγήθηκαν μπορεί να είναι χρήσιμα για πολλά συμπεράσματα ένθεν κακείθεν που όμως τα στελέχη του που συμμετέχουν στην κίνηση δεν δημιούργησαν σε καμιά περίπτωση αρνητική εντύπωση γα το πρόσωπο του επικεφαλής. Εάν λοιπόν η εκτίμηση της τοπικής ηγεσίας ήταν άλλη θα μπορούσε να διαχειρισθεί με διαφορετικό τρόπο το πρόβλημα. Να θέσει έγκαιρα τις αιτιάσεις της στον επικεφαλής, την αμφισβήτηση και την πρόθεση της να στηρίξει ένα πρόσωπο με άλλα χαρακτηριστικά που ίσως δεν διαθέτει ο κ. Λ. Ιωανίδης. Εάν αυτό είχε τεθεί με τον τρόπο που αρμόζει σε πρωθύστερο χρόνο , σήμερα ίσως να μην υπήρχε αυτή η εξέλιξη. Ουδείς μόνιμος και ουδείς αναντικατάστατος, και αυτό το γνωρίζει τόσο ο Λ. Ιωαννίδης όσο και οι στενοί του συνεργάτες.

Ο κ. Ιωαννίδης και η Οικολογική κίνηση Κοζάνης κατάφεραν στην εκλογική διαδικασία - προνόμιο γαρ της δημοκρατίας - να κινητοποιήσουν περισσότερους φίλους όπου στο τέλος έγιναν ψηφοφόροι. Ο Λ. Ιωαννίδης κέρδισε την μάχη επιλογής απέναντι στο Γ. Μητλιαγκα γιατί ο τελευταίος κατ'ένα ηγεμονικό τρόπο ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα απουσίαζε από την εσωτερική ζωή της κίνησης εμφανίσθηκε στο παραπέντε στην συνέλευση ως ''γνωστή'', αλλά ''ασθμαίνουσα'' πολιτική προσωπικότητα , ζητώντας από τους παριστάμενους να τον ψηφίσουν. Το κόλπο δεν έπιασε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε μια καλή ευκαιρία έγκαιρα να προτείνει πρόσωπα από τα αυτοδιοικητικά σπλάχνα του που θα μπορούσαν να ενώσουν ευρύτερες δυνάμεις της πόλης. Οι ευκαιρίες στην πολιτική ζωή δεν έρχονται κάθε μέρα.