μεσημεριανό γεύμα. Στο ίδιο εστιατόριο έφθασα λίγα λεπτά αργότερα και κατευθύνθηκα σε χώρο που ήταν άδειος από κόσμο προκειμένου να ετοιμάσω το ρεπορτάζ από την επίσκεψη του. Μέσα στην βιασύνη μου το μάτι μου πέφτει σένα ζευγάρι ηλικιωνερμων που κάθονται σένα σαλονάκι. Ο ένας, γηραιός κύριος με το μπαστουνάκι στο χέρι του και απέναντι του μια κομψή κυρία κατά΄τι νεότερη του. Μου έκανε εντύπωση η εικόνα τους, βγαλμένη από άλλη εποχή ενώ τα πρόσωπά τους δεν ήταν από τα συνηθισμένα που συναντά κανείς σε περιοδείες πολιτικών αρχηγών.
Στον άδειο χώρο υπάρχει σιωπή. Η ατμόσφαιρα αλλάζει όταν μετά από κάποια ώρα εισέρχεται στην άδεια αίθουσα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Τον συνοδεύει ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Σέλτσας. Τον βλέπω να χαιρετά εγκάρδια τον γηραιό ζευγάρι και ακούω τον κύριο Σταύρο να του λέει ότι «σας περίμενα να σας συναντήσω, να σας γνωρίσω από κοντά πριν φύγω για το Τορόντο του Καναδά». Εκεί ξεκινά μια συνομιλία ανάμεσα τους, με τον κύριο Σταύρο να του λέει ότι «το Τορόντο είναι πια η μόνιμη κατοικία του τα τελευταία 50 χρόνια». Παράτησα στυλό και υπολογιστή και από το ένστικτο της δουλειάς πλησίασα πιο κοντά τους. Ο κ. Σταύρος από τους δυναμικούς υποστηρικτές του κινήματος των Λαμπράκηδων και μέλος της ΕΔΑ διηγείται στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ το βαρύ κλίμα των ημέρων της εποχής, όπου οι ‘’Λαμπράκηδες’’ στην Φλώρινα και τα χωριά της υπό τις απειλές των παρακρατικών και των ακροδεξιών προσπαθούσαν να υποστηρίξουν το κόμμα τους.
Τέλη Οκτωβρίου 1963 στην Φλώρινα. Σε λίγες ημέρες θα πραγματοποιηθούν εκλογές για την ανάδειξη κυβέρνησης όπου πρωταγωνιστές στην εκλογική μάχη είναι η ΕΡΕ του Κωσταντίνου Καραμανλή, η Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και η ΕΔΑ του κόμματος της Αριστεράς με τον Ιωάννη Πασαλίδη. Μόλις τον Μάιο του ιδίου χρόνου εχει δολοφονηθεί στην Θεσσαλονίκη από παρακρατικούς, ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρήγορης Λαμπράκης. Οι βουλευτές και τα πολιτικά στελέχη της ΕΔΑ είναι αντιμέτωπα με ένα κλίμα τρομοκρατίας από τους παρακρατικούς που αλωνίζουν την χώρα ενώ είναι αντιμέτωποι και με την ρητορική του Γεωργίου Παπανδρέου που τους θεωρεί ως συνέχεια του εκτός νόμου ΚΚΕ.
Ο κ. Σταύρος 76 ετών σήμερα ξεκινά από το Ξινό νερό Αμυνταίου με ορισμένους φίλους του όλοι μέλη της νεολαίας της ΕΔΑ για την συγκέντρωση του κόμματος στην Φλώρινα. Κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης θα είναι μια εξέχουσα μορφή του κόμματος ο Μανώλης Γλέζος.
«Όταν φθάσαμε στην πλατεία της Φλώρινας, υπήρχε ισχυρή δύναμη της αστυνομίας και κάποιοι πολίτες που ήταν στις άκρες και τα πεζοδρόμια αλλά δεν ήταν για την συγκέντρωση. Μετά από λίγο ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκε σε μια πρόχειρη εξέδρα που έχει στηθεί στην πλατεία για να εκφωνήσει τον λόγο του. Από τα γύρω σπίτια και τα πεζοδρόμια άρχισαν να μας πετούν πέτρες και ξύλα. Κάποιοι τραυματίστηκαν, το πρόσωπο τους ήταν γεμάτο αίματα. Ο Γλέζος συνέχιζε απτόητος την ομιλία του αλλά ξαφνικά μια αμάδα από τους παρακρατικούς που κάθονταν στο πεζοδρόμιο όρμησαν στην εξέδρα και άρχισαν να την σπρώχνουν να την γκρεμίσουν. Τότε ένας νεαρός, γεροδεμένος ο οποίος μαζί με άλλους προσπαθούσε να τους απωθήσει, εγκαταλείπει την προσπάθεια και πηγαίνει οργισμένος με φωνές και χειρονομώντας έντονα στο επικεφαλής της αστυνομίας που κάθεται στο απέναντι πεζοδρόμιο. Κύριε διευθυντά πρέπει να γνωρίζεται ότι η ΕΔΑ είναι αναγνωρισμενο κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου και συμμετέχει κανονικά στις επερχόμενες εκλογές σας ζητώ να προστατεύσετε τους υποψήφιους βουλευτές μας και τους οπαδούς μας που είναι σήμερα εδώ. Οι εκκλήσεις του νεαρού δεν εισακούσθηκαν, η συγκέντρωση διαλύθηκε, πολλοί γυρίσαν στα χωριά τους και τα σπίτια τους με ματωμένα κεφάλια».
Ο νεαρός που τα'βαλε με τους παρακρατικούς και τα’ψαλε στον αστυνομικό διευθυντή Φλώρινας, ήταν ο Χρόνης Μίσσιος. Ο τριαντατριάχρονος τότε Μίσσιος, μόλις είχε ελευθερωθεί από την Μακρόνησο και τον Αι Στρατη όπου έζησε από το 1950 έως το 1962, έγκλειστος και φυλακισμένος, έχοντας υποστεί σκληρά βασανιστήρια.
Θυμήθηκα την παραπάνω ιστορία που διηγήθηκε ο κ. Σταύρος, γιατί σαν σήμερα ο Χρόνης Μίσσιος, αυτή η εξέχουσα μορφή της Αριστεράς, ο ασυμβίβαστος που δεν δείλιασε και δεν λύγισε ποτέ ακόμη και από τα βασανιστήρια που υπέστη, έφυγε από την ζωή.
