στην συγκεκριμένη σύσταση τη δεδομένη στιγμή, αλλά στο φαινόμενο της τρικυμίας. Και μόνο για λόγους επιβίωσης ο άνθρωπος από την φύση του κρίνει και αναλύει τα φαινόμενα. Η ανάγκη του να κρίνει τους άλλους και τις πράξεις τους ξεκινάει απ΄αυτό το βασικό, το στοιχειώδες. Από αυτή την σκοπιά , όχι μόνο δεν είναι κατακριτέο να κρίνεις τους άλλους , αλλά είναι απολύτως απαραίτητο. Απ΄αυτή την σκοπιά, δεν μπορείς να θυμώσεις με έναν άνθρωπο όπως δεν θα θύμωνες με μια τρικυμία. Από την άλλη, έχεις όλα τα δίκια να θυμώνεις με έναν άνθρωπο, όταν επιτρέπει σ΄ένα φαινόμενο να βρει την έκφραση του. Έχει δηλαδή μεγάλη σημασία η διαχείρηση της τρικυμίας.