Στον ουρανό. Με συνάρπαζε η δυναμικότητά τους. Παρακολουθούσα την αλλαγή στο σχήμα και το χρώμα τους. Αφοσιωμένη επειδή πίστευα ότι ήταν μία κρυφή επικοινωνία μου. Με τον άπιαστο ουρανό. Μεγαλώνοντας ,έγινα πεζή και πρακτική. Περιόρισα λίγο την ενασχόληση μου. Τα συσχέτισα με τα καιρικά φαινόμενα. Την πιθανή βροχή που επίσης λατρεύω. Την καλοκαιριά ή την καταιγίδα. Ευπρόσδεκτα και τα δύο. Περίμενα υπομονητικά την επιδρομή των ανέμων για να υπομένω την δύναμη της φύσης..
Το σύννεφο ,αυτό το ορατό σύνολο υδρατμών, λεπτότατων υδροσταγονιδίων ή λεπτότατων παγοκρυστάλλων, ή συνδυασμό των προηγουμένων, προέρχεται από την συμπύκνωση των υδρατμών που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Η δημιουργία νέφους πολύ πλησίον ή επί της επιφάνειας της Γης (ξηράς ή θάλασσας) προκαλεί την ομίχλη. Ποτέ δεν μου άρεσε και μάλιστα την φοβόμουν επειδή που στερούσε κάτι που ήταν πολύ σημαντικό. Στα μάτια ενός παιδιού. Την ορατότητα. Δεν ήξερα τι κρύβει από πίσω της. Τα σύννεφα στην ατμόσφαιρα της Γης, μελετούνται από την νεφολογία ή το κλάδο φυσικής νεφών της μετεωρολογίας. Το σύννεφο έφερε βροχή/και έχουμε μείνει μοναχοί λέει ο Β. Γκούφας αλλά είναι μία εικόνα που παραπέμπει σε άλλες καταστάσεις. Τα μαύρα σύννεφα της στενοχώριας σε ταξιδεύουν μακριά από την ευτυχία. Πολλά σύννεφα επισκιάζουν τα γεγονότα της ζωής μας. Τα σημαντικά και τα ασήμαντα. Ποιός θα βρεθεί να το καταλάβει;. Ποιός θα μας νοιώσει και θα ασχοληθεί με το θέμα;. Μας
Ενίοτε παρατηρούμε τα σύννεφα των διπλανών μας. Επειδή πλήττουμε με την δική μας ψυχική μιζέρια ασχολούμαστε .Με τον κόσμο των άλλων. ΄΄ Δανειζόμαστε ΄΄ την ηρεμία ή την τραγωδία τους. Και με τα σύννεφα τους. Μαύρα ,γκρι, ροζ ή λευκά. Ζηλεύουμε ή χαιρόμαστε μαζί τους. Γελάμε ή κλαίμε μαζί τους. Κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του. Υπέροχος και απομονωμένος ,μακριά από τα καλά η τα κακά του κόσμου.
Ο Γ. Πούλος είδε το σύννεφο, την στενοχώρια, στα μάτια της αγαπημένης του και το σχολίασε με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Τα λόγια είναι περιττά. Συμπονάς, σιωπάς και κυρίως σέβεσαι. Τον πόνο του άλλου.
