Η αγορά πήρε φωτιά και μπροστά στα ΑΤΜ περιμένει ουρά. Οι κρατήσεις για το βράδυ της Ανάστασης σε ταβέρνες και φαγάδικα ξεπερνάνε τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις .Είναι οι φοιτητές πού γυρίζουν στην γενέτειρα τους για να χαρούν τα πατροπαράδοτα. Είναι τα εγγόνια που ήρθαν στους παππούδες. Είναι οι νονές και οι νονοί που τρέχουν στα μαγαζιά για να προλάβουν τα ναζάκια των βαφτισιμιών. Είναι η γενική χαλάρωση και η διάχυτη γιορτινή ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την ελπίδα για κάτι καινούργιο και αισιόδοξο για το μέλλον του τόπου. Όλοι αφήνουν ,στην άκρη, την αγωνία, την μιζέρια και το παράπονο για να ενωθούν ψυχή  τε και σώματι στην γιορτή της Ανάστασης. Μετά μπορούν να ξαναγυρίσουν στα δύσκολα τώρα όμως οφείλουνε όλοι να γιορτάσουν και να χαρούνε. Όλη η πόλη εκπέμπει μια μεταδοτική θετική ενέργεια που σε κάνει να χαμογελάς και ας μην ξέρεις τους διπλανούς σου..

    Τα πάθη του Ιησού μας προβληματίζουν επειδή είναι μία υπενθύμιση των δικών μας βασάνων (οικονομική κρίση, ανεργία, φτώχεια, δόσεις στην εφορεία, στέρηση υλικών αγαθών, αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας)αλλά δεν μας πτοούν. Η χώρα σιγά και σταθερά θα βγει από το μνημόνιο, η ανάπτυξη θα κάνει μικρά  βήματα και θα φύγει από την μέγγενη των χρεών της. Ο Στέργιος στο θρακιώτικο τραγούδι πισμάνεψε και ανέβηκε απάν στην αγριντιά (στο δέντρο) για να μην παντρευτεί αλλά πείθεται, τελικά, και θα πρωτοστατήσει στον χορό του Ησαΐα. Δεν θα φάνε όλοι αρνάκι το Πάσχα αλλά τουλάχιστον θα ατενίσουν με περισσότερη αισιοδοξία το μέλλον.

     Λίγα χιλιόμετρα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα οι ακρίτες καλά κρατούν και δεν υποκύπτουν στους εκβιασμούς. Περάσαμε δύσκολα αλλά δεν χαθήκαμε και δεν υποκύψαμε στις τρομάρες και τις απειλές. Δεν κάναμε το παιχνίδι του Ερντογάν και δεν βουτήξαμε στην κατάθλιψη και τον φόβο. Έχουμε όλοι μία καλύτερη προοπτική για το μέλλον αφού βγαίνουμε στο ξέφωτο.