Πεταμένο σε ένα κεντρικό δρόμο. Λευκό, με πλαϊνή γυάλινη πόρτα, γεμάτο απολιθωμένη λάσπη. ¨Έργο που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από άλλα αμφισβητούμενα έργα μοντέρνας τέχνης. Άγνωστου και άσημου καλλιτέχνη έκθετο σε δημόσια θέα, σε ένα ανάξιο περιβάλλον, για το υψηλό επίπεδο της καλλιτεχνικής του αξίας. Νέα προσέγγιση στην γλυπτική, ώστε πλέον να μην έχει πρωτεύουσα σημασία η ακριβής αναπαράσταση των αντικειμένων. Ίσως και να κρύβει κάποιο μήνυμα προς τους αδαείς. Άξιο να εκτεθεί στα μεγάλα μουσεία της Ευρώπης και της Αμερικής..Αδικημένο, περήφανο και μοναδικό. Ελάχιστοι του αναγνωρίζουν το μεγαλείο και την πραγματική του αξία. Οι περισσότεροι σταματάμε στην πεζή πραγματικότητα. Αχρηστεμένο από την καταναλωτική κοινωνία, έρμαιο το μένος της φύσης που εκδικήθηκε ύπουλα την τεχνολογία Ίσως όμως και να σχετίζονταν με τις πλημύρες του Φλεβάρη του 2015.τότε που οι βροχοπτώσεις είχαν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην περιοχή του Έβρου, προκαλώντας άνοδο της στάθμης του ποταμού, εκκενώσεις χωριών και οικισμών καθώς και καταστροφικές πλημμύρες σε πάνω από 220 000 στρέμματα καλλιεργήσιμων εκτάσεων.
Η Αλεξανδρούπολη ,που είναι γεμάτη αγάλματα και μνημεία άλλης εποχής, αλλάζει και προσαρμόζεται στις προσταγές της μοντέρνας τέχνης; Τι ψυχή έχει ένα εγκαταλελειμμένο πλυντήριο κοντά στα ιστορικά και επετειακά έργα τέχνης;; Η Νίκη της Σαμοθράκης, το μνημείο της Εθνικής Αντίστασης και φυσικά η Δόμνα και ο Θεμιστοκλής Βιζβίζης θα είχαν πολλές αντιρρήσεις. Και τι να πούνε;¨ ότι υποβιβάστηκαν ομαδικώς από ένα μικρό και ασήμαντο πλυντήριο ρούχων; Έρημο ,λευκό γεμάτο απολιθωμένη λάσπη άγνωστου δημιουργού θα παραμείνει στο δρόμο(από το 2015)..
Άψυχο αντικείμενο συνάμα μάρτυρας έντονων κλιματικών αλλαγών που όμως κρύβει πολλά μηνύματα. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν ,γράφουν ιστορία αλλά τα αντικείμενα αντέχουν στην δοκιμή του χρόνου. Δεν κλονίζονται..Μία υπενθύμιση στους περαστικούς ότι οι γενναίοι ήρωες και τα μεγάλα γεγονότα στην Αλεξανδρούπολη γράψαμε ιστορία αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την ανθρώπινη αδιαφορία ..
