Αψεγάδιαστη. Λάδι. Δεν εκδόθηκε κανένα δελτίο καιρό για καταστροφές και φουρτούνες. Βρίσκομαι σε πλήρη σωματική χαλάρωση και απλώς κουνάω απαλά τα πόδια μου χωρίς να κουραστώ. Είμαι ευγνώμων που επιπλέω άφοβα και αποκλείεται να πνιγώ. Τίποτα δεν θα με πειράξει !Μετά ξυπνάω και ρίχνομαι στην μάχη της καθημερινότητας. Αεικίνητη πεισμώνω μπαίνω στο στίβο .Διεκδικώ δικαιώματα και βελτιώσεις.
Πέρασαν τα χρόνια και αναγκάστηκα μπήκα σε άλλη πορεία. Πολύ διαφορετική από την εικόνα που είχα πλάσει, στο μυαλό, για τον εαυτό μου. Με παρακολουθώ και δεν το αναγνωρίζω .Απώλεσα πολλά σχέδια, διέγραψα πολλά όνειρα και με μια ζυγαριά στο χέρι κάνω ταμείο. Τι προκάλεσε αυτή την μεταστροφή μου σε άβουλο πλάσμα; Γέρασα η απλώς απογοητεύτηκα; που να πω τον πόνο μου; Φοβάμαι την ροή των πραγμάτων η αδιαφορώ για το μέλλον; Μήπως βυθίζομαι στην κατάθλιψη και δεν ελέγχω την ψυχική μου κατρακύλα; Μία ολιγόλεπτη ομφαλοσκόπηση μου δίνει μερικές απαντήσεις. Η θάλασσα χωρίς κύματα και φουρτούνες ήταν η ζωή μου στην εφηβεία. Κάτω από την αυστηρή συνάμα στοργική επίβλεψη και φροντίδα των γονέων μου. Ευτυχώς ,από μικρή ηλικία μου δόθηκαν εφόδια για να αναπτύξω φτερά. Να κάνω όνειρα και να δοκιμάσω τις αντοχές μου. Με ελάχιστε κλιματικές διαταράξεις η ζωή μου κύλησε ομαλά. Ήταν αναμενόμενο στην ενηλικίωση να δοκιμαστώ σκληρά. Μπήκα στα δύσκολα. Τόλμησα! Οι επιλογές μου είχαν άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής και τις προοπτικές μου αλλά δεν με χάλασε. Η ικανοποίηση των αποτελεσμάτων ήταν έναυσμα για καινούργιες περιπέτειες. .Πάντα η θεωρία είναι μακριά από την πράξη και όταν ζεις στο πετσί σου τα γεγονότα γεύεσαι διαφορετικά τις ήττες και τις υποχωρήσεις!
Τελευταία βιώνω πνευματική σιωπή. Στιγμές λήθης. Παρατηρώ, επιβεβαιώνομαι και σχολιάζω. Γύρισα τον διακόπτη των δραστηριοτήτων. Αφήνομαι στην αδράνεια επιμένοντας μόνο στις άκρως απαραίτητες λειτουργίες του σώματος μου. Δεν αναμένω τίποτα .Η αδρεναλίνη μου βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα .Κρατώ τον εαυτό μου μακριά από προβλήματα και ερωτήσεις. Δεν λαχταρώ τίποτα. Τα γεύματα μου είναι απλώς μία αναγκαστική υποχρέωση απέναντι στις ανάγκες του σώματος μου. Μεταμορφώθηκα σε θεατή των γεγονότων με ελάχιστη παρέμβαση στα κοινά. Νέοι η γέροι περνάν από δίπλα μου και η ζωή μου κυλάει άχρωμα, άγευστα και απρόθυμα. Συνειδητά έδωσα την σκυτάλη στους νέους ξέροντας ότι η πιθανότητα λάθους είναι μεγάλη. Όλα είναι στο πρόγραμμα και η ζωή ομορφαίνει μόνο όταν αντιμετωπίζει σκαμπανεβάσματα. Πόσο βαρετή θα ήταν αν ήταν τέλεια! Αφήνω την θέση της πρωταθλήτριας σε καινούργιους ανθρώπους .Έχουν το κάθε δικαίωμα να δοκιμάσουν και να δοκιμαστούν. Έφτασε η σειρά τους να μπουν στο στίβο!
