Είναι γνωστό ότι η πολιτισμένη κοινωνία μας περνάει μία κρίση. Αξιών !Κοινό μυστικό ότι ναι μεν ανήκουμε στην Ευρώπη και ενώ απέχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα από το Αφγανιστάν δεν διαφέρουμε πάρα πολύ από την νοοτροπία των πιστών του Ισλάμ( υποτάσσομαι σε μία συνθήκη, δίνω τον λόγο τιμής για το κλείσιμο μιας υποθέσεως). Ο Μωάμεθ, στα 25 του, έγινε σύζυγος της Χατητζέ, μίας πολύ πλούσιας και πολύ μεγαλύτερη του (40) γυναίκας που ,με την μόρφωση και τα πλούτη της, τον καθιέρωσε στην υψηλή κοινωνία. Το Κοράνιο ,το βιβλίο των προφητών, δίνει εξαιρετική τιμητική θέση στην Παναγιά(ενάρετος μήτηρ του Θεού στην ουσία του Μεσσία ) όμως οι πιστοί του αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε δυνατότητα ελευθερίας στην γυναίκα. Εξοργισμένες, από τις εικόνες, του λιθοβολισμού και της άρσης ελευθεριών των Αφγανών γυναικών νοιώθαμε περήφανες ότι τέτοια δεν συμβαίνουν στην χώρα μας. Ζούμε σε μία δημοκρατία που μας προστατεύει από τους άγριους και μας εξασφαλίζει την ελευθερία. Κοροϊδεύαμε αυτά που λουστήκαμε στην αυλή μας.
Σε διάστημα δέκα μηνών έντεκα γυναίκες δολοφονήθηκαν και έφυγαν τιμωρημένες βιαία από άντρες που ζήλευαν παθολογικά αλλά τις αγάπησαν πολύ. Τιμωρήθηκαν επειδή τόλμησαν να ζήσουν ελεύθερες με βάση τον δικό τους ηθικό κώδικα συμπεριφοράς .Τα ΜΜΕ γέμισαν με θεωρίες άρνησης η αποδοχής των δεσμών του γάμου. Από ιστορίες παθιασμένου και ζηλοφθονου έρωτα. Από μακριά ίσως πολλά να φαίνονται ρομαντικά. Από κοντά μερικές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για συζητήσεις και περιορισμούς, για σπίτια που έγιναν φρούρια και φυλακές για όποιες τόλμησαν να διεκδικήσουν την ελευθερία τους και που φαίνονται καθοριστικές για την διάπραξη των εγκλημάτων.
Ο θείος του δολοφόνου δικαιολογεί την πράξη και μας μαλώνει που δεν σεβόμαστε τον νεκρό. Χάρη μας κάνουν οι άντρες που μας δέρνουν και μας σκοτώνουν. Για το δικό μας συμφέρων. Τα θύματα ποιός τα σεβεται; Δίπλα στο σπίτι μας έχουν συμβεί πολλά εγκλήματα. Τα περισσότερα ήταν βουβά. Επιλαμβανόμενα αιματηρά συμβάντα .Δήθεν οικιακά ατυχήματα Το αποτύπωμα της γροθιάς του αγαπημένου ήταν στο πρόσωπο πολλών γυναικών. Ορατά τα σημάδια αλλά κυριαρχούσε μια ένοχη σιωπή. Κρυφακούγαμε τους καυγάδες, βλέπαμε τα μελανιασμένα κορμιά αλλά δεν μιλούσαμε. Δίναμε κουράγιο στα θύματα Τους λέγαμε να κάνουν υπομονή. Οι άντρες είναι πιο νευρικοί και ξεσπάνε πιο εύκολα από εμάς .Πάνω μας! Δεν μας αφορούν άμεσα. Πικραμένες Κότες ,αποποιηθήκαμε των ευθυνών. Βλέπαμε ότι δίπλα μας είχε κακοποιηθεί και γυρνούσαμε τα μάτια ελπίζοντας να μην μας συμβεί το ίδιο. Δεν θα μπαίναμε ανάμεσα στο ζευγάρι. Φοβισμένες μην προκαλέσουμε το μένος του εισβολέα. Και γίνουμε το επόμενο θύμα!
