κοντά στα μηχανήματα κλιματισμού. Παράλληλα οι υψηλές θερμοκρασίες κρύβουν κινδύνους αυτόματης ανάφλεξης και  πυρκαγιών σε αγροτοδασικές περιοχές. Δεν πρέπει να είσαι πυροσβέστης για να καταλάβεις ότι οι υπεύθυνοι πρέπει να έχουν έτοιμο ένα πλάνο αντιμετώπισης πυρκαγιών. Η Ελλάδα μας έχει μια αμαρτωλή ιστορία σχετικά με τις αγροτοδασικές πυρκαγιές και τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούσανε. Το καλοκαίρι του 2007, συνέβη μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της χώρας μας. Οι εκτεταμένες πυρκαγιές (, στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας το Ιούνιο, στην Αχαΐα τέλη Ιουλίου  αλλά  κυρίως αυτές του  Αυγούστου ) έκαψαν περισσότερα από 268.834 εκτάρια (≈2.700km2) γης, και θρηνήσαμε  64 θύματα. Κοντά στα αρχικά θύματα της φωτιάς πέσανε ηρωικά πολλοί (εθελοντές, εποχιακοί και τακτικοί) πυροσβέστες. Το Πυροσβεστικό Σώμα της Ελλάδας μετράει κάθε χρόνο τους ήρωες του. Από το 1998, με την ανάληψη της δασοπυρόσβεσης από το Π.Σ., μέχρι σήμερα υπήρχαν 31 θύματα, ενώ από το 1911 μέχρι και σήμερα ο συνολικός αριθμός των θυμάτων ανέρχεται σε 51. Το "Ηρώο Πεσόντων Πυροσβεστών"στέκει στον προαύλιο χώρο του Συντονιστικού Επιχειρησιακού Κέντρου των Υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος (ΣΕΚΥΠΣ - 199), στο Χαλάνδρι για να τους τιμήσει.Αναζητώντας  στατιστικά στοιχεία αγροτοδασικών πυρκαγιών  διαπιστώνεις τα αναμενόμενα. Στο βωμό του κέρδους η φύση της χώρας μας καταστράφηκε και τα μισά δάση της  κατακάηκαν. Το Ιούνιο του 2000 στην Αττική  καταγράφηκαν 933 σε σύνολο 2531 σε όλη την χώρα, το 2007 καταγράφηκαν 61  συμβάντα (σε σύνολο 1263 ), το 2008 44 (σε σύνολο 1374) ενώ το 2012 μόνο 49 (σε σύνολο 967). Τελείωσαν τα δάση μας ή απλώς λόγω οικονομικής κρίσης δεν υπάρχει ζήτηση από τους οικοπεδοφάγους; Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα συμβεί το κακό!

Πολλά γεγονότα στην ζωή μας έρχονται ή αναμένονται. Δυστυχώς  λίγα από αυτά που έρχονται είναι ευχάριστα όπως μια γέννα, ένας γάμος ή ένα γλέντι έκπληξη. Τα περισσότερα είναι δυσάρεστα και τραγικά επειδή συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τον θάνατο και την αναπηρία. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου προκύψει στο δρόμο που διαβαίνεις. Διαβάζοντας για τον θάνατο των 19 πυροσβεστών στην Αριζόνα εν ώρα καθήκοντος  ένοιωσα μια μεγάλη  λύπη. Ο θάνατος τους στην Κοιλάδα του Θανάτου ήταν αποτέλεσμα μάχης ημερών με υψηλές θερμοκρασίες (54 ) σε συνθήκες δύσκολων εδαφικών ιδιαιτεροτήτων. Παλέψανε για να προστατεύσουν μια περιοχή με 800 κατοίκους και εγκλωβίστηκαν. Δεν πρόλαβαν να διοργανώσουνε μία οδό διαφυγής; Υπολόγισαν λάθος την  δύναμη και την φορά των ανέμων; Δεν υποψιάστηκαν  την αύξηση της θερμοκρασίας και την ένταση του μετώπου πυρός; Έδωσαν τη ζωή τους θυσία στο βωμό του καθήκοντος της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των συνανθρώπων  τους. Ήταν πολύ καλά εκπαιδευμένοι και ιδιαίτερα ικανοί όμως η μοίρα τους έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι!