Στην Κυνουρία. Αρχικά, είπα να αρνηθώ  αφού έχω τραυματική εμπειρία με τις ζαλάδες και την τάση λιποθυμίας όποτε ταξιδεύω σε δρόμο με πολλές στροφές. Όμως υπερνίκησε η ιδέα να φύγω από το λιοπύρι και  να βουτήξω το κουρασμένο σώμα μου στα καταγάλανα και κρυστάλλινα νερά ,στο Μυρτώο πέλαγος!

   Πήρα το Travel gum, έκανα την καρδιά μου πέτρα και έφυγα. Ζόφος έξω αλλά το λεωφορείο ήταν δροσερό, το κλιματιστικό ήταν στο φουλ και ο σοφέρ άψογος βάζοντας μόνο ελληνική έντεχνη μουσική. Η ανυπομονησία μου σε συνδυασμό με την ευχάριστη παρέα μιας  από τις λίγες στρατιωτικές  ,με βαθμό στρατηγού σε στρατό ξηράς ,βοήθησαν πάρα πολύ να ξεπεράσω τις σωματικές μου αδυναμίες. Δεν κατάλαβα  πότε πέρασαν τέσσερις ώρες και φτάσαμε στο Λεωνίδιο. Η φίλη μου με καλόπιασε με ιμάμ μπαϊλντή με τις περίφημες  τσακωνιάτικες μελιτζάνες. Εξυπακούεται ότι  έγλυψα το πιάτο που ΄΄ καθαρίστηκε΄΄ ΄΄ με την κατάλληλη παπάρα. Το αναγνωρίζω ,είμαι αμαρτωλή, λατρεύω το καλό φαί. Τρώω όλο το φαγάκι μου. Το βραδάκι έκλεισε υπέροχα με το βραδινή  βουτιά ,στην ζεστή πεντακάθαρη θάλασσα. Ήμουν στο παράδεισο!

  Την επόμενη ημέρα  με περίμεναν και άλλες ευχάριστες στιγμές. Η πρωινή βουτιά με παρέα γυναικών της περιοχής, η ευχάριστη ατμόσφαιρα  που κυριαρχεί στο καφενείο του Κοσμά και κυρίως η χαλάρωση κοντά σε μία θάλασσα ήρεμη και όμορφη συμπλήρωσαν  αρμονικά την εικόνα της όασης. Αυτό το χωριό εκπέμπει  μία φοβερή  θετική ενέργεια, είναι πεντακάθαρο με φρεσκοβαμμένα λευκά σπίτια με ανοικτές και γεμάτες λουλούδια , φιλόξενες αυλές. Μαζί με την φίλη μου  κάναμε την  απαραίτητη βόλτα σε μερικές αυλές που θέλανε το πότισμά τους αφού οι ιδιοκτήτες έλειπαν στην Αθήνα. Νοικοκυρεμένα πράγματα, με φυτεμένα λαχανικά να ευημερούν στο πρόσφορο έδαφος .Φιλική εξυπηρέτηση αφού αλλάζει η σειρά όταν άλλοι  θα λείψουν για μερικές ημέρες. Να μην ξεραθούνε τα λαχανικά, τα δέντρα και τα λουλούδια. Σαν μία μεγάλη οικογένεια που μερικά πράγματα είναι αυτονόητα! Είναι η αγαπη ,.η φιλία και η ακατανίκητη αλήθεια αυτού του κόσμου, μακριά από την πολυκοσμία, την κακογουστιά ,την υπερκατανάλωση  και την βαβούρα των μεγάλων πόλεων.

    Για τέσσερις  ημέρες έζησα, σε αυτό το όμορφο και γεμάτο θετική ενέργεια χωριό της Αρκαδίας. Γεύτηκα τοπικές λιχουδιές  και πολύ ψάρι. Επίσης αγόρασα τοπικά προϊόντα από το Τσακώνικο Συνεταιρισμό Γυναικών Λεωνιδίου. ένα μικρό κατάστημα  κοντά στο ΚΤΕΛ. Γεμάτο γλυκά του κουταλιού, παραδοσιακά προϊόντα, κεράσματα  και μία μεγάλη καρδιά. Εντυπωσιάστηκα με την  συμβουλή  μιας κυρίας στο να αποφύγω να αγοράσω  ένα βαζάκι επειδή ήταν ,στον ήλιο, ήμερες. Το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω ήταν να αγοράσω δωράκια για τις φίλες μου στην Αθήνα. Προτιμάω  χίλιες φορές ,γνήσια  και όχι νοθευμένα, με διάφορα συντηρητικά, του εμπορείου.