πολιτικά. Χώρια ότι έχουμε και μια ιδιαίτερη ροπή στις εκλογές. Τα τελευταίο 3 χρόνια ψηφίσαμε 7 φορές. Πλησιάζει η στιγμή που θα ξανακαθίσουμε στην ουρά για να ψηφίσουμε. Για να δούμε τι επιλογές έχουμε;

Για να ακούσουμε και τα συνθήματα που επέλεξαν οι φιλόδοξοι πολιτικοί μας για να μας δελεάσουν. ¨Όλοι εγγυούνται μια ομαλή επιστροφή στην πραγματικότητα. Πώς θα γίνει η μοιρασιά της δόξας; Ποιος θα ηγηθεί του ενωτικού μετώπου όταν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει μία δυνατή λαϊκή εντολή. Το ΠΟΤΑΜΙ δηλώνει ότι τώρα μπορεί(που είσαι Ομπάμα να δεις το ξαδερφάκι σου τον Σταύρο;;) Το ΚΚΕ θα μείνει στα ίδια συνθήματα για να εισπράξει τα ίδια χαμηλά ποσοστά; Το ΠΑΣΟΚ ήταν δεκαπέντε κομμάτια από πριν τώρα ποιόν θα πριμοδοτήσουν. Η επανεμφάνιση κάποιων ΄΄παλιών΄΄ πολιτικών μόνο γέλιο μπορεί να σου προκαλέσει. Η ΝΔ με τον μάγκα ηγέτη της ετοιμάζει καινούργια κοστούμια μπας και πιάσει μια καλή θέση στην πολιτική αρένα αλλά δεν παρουσιάζει χειροπιαστά συνθήματα. Η ανέφικτη, από άποψη χρηματοδότησης και εφαρμογής, πρόταση για παραγωγική ανασυγκρότηση του κυρίου Λαφαζάνη σε συνδυασμό με τις αδικίες που έχει ''υποστεί'' όσο ήταν υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ μας προκαλεί πολλά ερωτηματικά. Πως βρίζει την βράση όπου έπινε νερό .Αν ήταν τόσο χάλια τα πράγματι και τόσο αντίθετα με τις πολιτικές του πεποιθήσεις για τι άργησε τόσο πολύ να παραιτηθεί;
Η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης δεν αποτελεί είδηση. Κανένας δεν θέλει κανέναν. Κανένας δεν θέλει να συνεργαστεί με κανένα. Κανένας δεν συμφωνεί με κανέναν. Όπου γυρίζεις το κεφάλι σου βλέπεις παθιασμένους ανθρώπους που εκσφενδονίζουν κατηγορίες και χαρακτηρισμούς. Όλοι γίνανε συνταγματολόγοι και γνώστες των νόμων της δημοκρατίας.. Ξεχωρίζουν τα συντρόφια με τις οργισμένες αμυντικές λογομαχίες τους. Ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετούν αυτοί που θέλουν εκλογές μόνο μετά τις 20 Σεπτεμβρίου; Τι θα αλλάξει; Μόνο πίκρα και θλίψη προκαλούν αυτές οι εικόνες με τους δεξιούς να τρίβουν τα χέρια τους από την χαρά τους. Κατάφεραν και δίχασαν τους παλιούς αριστερούς συναγωνιστές. Το κόμμα έγινε τρία κομμάτια όπως λέει και ο κύριος Γλέζος αλλά η πληγή είναι πολύ πιο βαθειά και αγιάτρευτη. Θα πρυτανεύσει η λογική; Η ηρεμία, η εμπειρία και η δυνατή θέληση θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την προσωρινή κρίση; Δεν είναι μόνο το θέμα των κομματικών απωλειών αλλά πως θα γίνει μια ομαλή και δυνατή ανασυγκρότηση των δυνάμεων για να συνεχιστεί η πορεία της χώρας μας. Που πήγαν τα κοινά οράματα για ανάπτυξη και ομαλή πορεία έξω από την σκλαβιά των μνημονίων;
Μες στην αναμπουμπούλα μερικοί χαίρονται! Τα φιλόδοξα ιδιωτικά κανάλια μας δεν προλαβαίνουν να φιλοξενήσουν τους ''θυμωμένους'' και τους παραπονιάρηδες. Όλοι σαν χορωδοί σε πρώτη και δεύτερη φωνή λένε το ίδιο και απαράλλακτο τραγούδι για το κακό και αντιδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ. ¨Όσο η κυβέρνηση διαπραγματευόταν σκληρά στις Βρυξέλλες ήταν καλή και λίγο αργή. Όλοι δήλωναν ότι δέχονται τα πάντα απλά να τελειώσει το βάσανο των προ απαιτητικών μέτρων. Τώρα τι άλλαξε; Η επιλεκτική αμνησία ανθρώπων που ''σώσανε'' οικονομικά και πολιτικά την χώρα τα τελευταία 40 χρόνια συμπληρώνεται από τα δάκρυα για τα καμώματα του κυρίου Τσίπρα που τώρα την καταστρέφει.

Σιγά! Δεν σφάξανε!