στα εξωτερικά ιατρεία της ίδιας κλινικής θα τελείωναν σε χρόνο ρεκόρ. Ζητάνε επιλεκτικά τον διευθυντή μιας κλινικής και δεν μπλέκουνε με υποδεέστερους όπως Επιμελητές Β, Α, ή Ειδικευόμενους. Υπάρχουν και μερικοί που είναι πολύ μάγκες και ζητάνε επιτακτικά άμεση ακρόαση, εκτός σειράς. Αυτούς τους καλμάρει η γραμματέας που τους εξηγεί ότι υπάρχει λίστα αναμονής και σειρά. Το πλήθος των ασθενών και των συγγενών σαφώς και ενοχλούν όταν όλη η κλινική κάνει επίσκεψη. Ενώ τους ζητάς ευγενικά να περιμένουν στο διάδρομο έξω από την κλινική αυτοί ζητάνε καρέκλες ή κάνουν κατάληψη στα γραφεία των γιατρών. Όταν αναγκάζεσαι να τους διώξεις για να κάνεις σωστά την δουλειά σου το βλέπουν σαν σκηνή φθόνου ¨ότι δηλαδή ζηλεύεις ότι στον συνάδελφο έρχονται δεκάδες ενώ σε εσένα έρχονται μόνο 2-3.
Το πρόβλημα των επισκεπτών στο γραφείο ενός διευθυντού του ΕΣΥ είναι χρόνιο. Ανέκαθεν οι ασθενείς θέλουν το ''καλύτερο'' για τον εαυτό τους και κολακεύονται από την αμεσότητα επαφής, με έναν διευθυντή, που τους προσφέρει ένα κρατικό νοσοκομείο. Θέλουν την άριστη επιστημονική εξυπηρέτηση, που θα είχανε σε μια ιδιωτική επίσκεψη (70-100 ευρώ) αλλά στο κόστος του κρατικού νοσοκομείου (5 ευρώ). Θεωρούν ότι είναι ανώτεροι άλλων ασθενών, αφού ζητούν υψηλή ιατρική γνώμη και ξεχνάνε τους τρόπους τους. Με το μπεγλέρι στο χέρι ή με δυνατές φωνές, όταν μιλάνε στο κινητό, ζητάνε απεγνωσμένα την προσοχή σου. Η υπερβολή, στην απαίτηση και την εκδήλωση ενδιαφέροντος, τους βγαίνει για καλό, σε μερικές περιπτώσεις, αλλά και σε κακό στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Δεν μπορούν να αγοράσουν μια κλινική.
Πελάτες μου! Ελάτε για να σας εξετάσουνε! Δεν ξέρουν, ότι οι περισσότερες ιατρικές δουλειές, μέσα σε μια κλινική, διεκπεραιώνονται από τους μικρούς ιατρούς. Δηλαδή από τους Επιμελητές και τους Ειδικευόμενους. Πολλοί Ιατροί του ΕΣΥ, σε διευθυντική θέση, δεν ξέρουν να γράφουν ηλεκτρονικά ούτε φάρμακα και ούτε εξετάσεις. Δεν μπήκαν στην διαδικασία να πάρουν κωδικούς και να μάθουν πως γίνεται ηλεκτρονικά η δουλειά τους. Εξετάζουν και συστήνουν αλλά δεν εξυπηρετούν άμεσα τον ασθενή που κοκορεύεται ότι είδε τον διευθυντή της κλινικής. Αντιλαμβάνεστε πόσο απογοητευμένος είναι κάποιος που ενώ περίμενε 3 ώρες να δει τον εκλεκτό του Θεού ,παρντόν τον διευθυντή του ΕΣΥ, να κυνηγάει μετά τον Ειδικευόμενο για να του γράψει τα δέοντα; Καταλαβαίνεται πόση πίκρα νοιώθει κάποιος όταν μετά από την πολύωρη αναμονή στην πόρτα ενός γραφείου πρέπει να υποστούν και άλλη ορθοστασία για να τελείωση η επίσκεψη τους.
Οι διευθυντές του ΕΣΥ δεν βγαίνουν στο διάδρομο σαν τελάληδες και δείχνουν ανωτερότητα. Δεν φωνάζουν, σαν τον Βέγγο ''πελάτες μου'' αλλά περιμένουν τους ασθενείς στα γραφεία τους. Ξέρουν ότι λόγω οικονομικής κρίσης οι πελάτες θα έρθουν οπωσδήποτε και θα τους αναζητήσουνε. Δεν συνωστίζονται για να φιλήσουνε μία εικόνα αλλά έρχονται για να γίνουνε καλά!
